Waters of LifeBiblical Studies in Multiple Languages |
|
|
Home Bible Treasures Afrikaans |
This page in: -- Afrikaans -- Arabic -- Armenian -- Azeri -- Bengali -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- French -- Georgian -- GREEK -- Hausa -- Hebrew -- Hindi -- Igbo -- Indonesian -- Javanese -- Kiswahili -- Malayalam -- Polish -- Portuguese -- Russian -- Serbian -- Somali -- Spanish -- Tamil -- Telugu -- Turkish -- Urdu? -- Yiddish -- Yoruba
Previous Lesson -- Next Lesson ΡΩΜΑΙΟΥΣ - Ο Κυριοσ Ειναι Η Δικαιοσυνη Μασ
Μελέτες στην Επιστολή του Παύλου στους Ρωμαίους
Η Εισαγωγη: Χαιρετισμοσ, Ευχαριστιεσ Στο Θεο Και Εμφαση Στην «δικαιοσυνη Του Θεου» Ωσ Το Μοττο Τησ Επιστολησ Του (Ρωμαίους 1:1-17)
c) Η δικαιοσύνη του Θεού εδραιώνεται και πραγματοποιείται μέσα μας μέσω της συνεχούς πίστης (Ρωμαίους 1:16-17)ΡΩΜΑΙΟΥΣ 1:17 Υπάρχει ένα μεγάλο ζήτημα στην θεολογία, το οποίο είναι η δικαιοσύνη του Θεού. Αν η θρησκεία μας ήταν επιφανειακή, ένα τέτοιο ζήτημα δε θα είχε προκύψει. Ωστόσο, όταν μαθαίνουμε ότι η αγιότητα του Θεού απαιτεί κάθε αμαρτωλός να πεθαίνει και ότι δεν υπάρχει κανένας δίκαιος μπροστά στο Θεό μας κατακλύζει λύπη επειδή όλη η ανθρωπότητα αξίζει άμεσο θάνατο. Παρά ταύτα, ο Θεός δεν είναι μόνο άγιος και δίκαιος Κριτής αλλά και ένας ελεήμων Πατέρας, γεμάτος με αγάπη, καλοσύνη και μακροθυμία. Δε θα καταστρέψει τον αμαρτωλό αλλά θα προτιμήσει να τον σώσει. Εξαιτίας της αγιότητάς του, ο Θεός δε μπορεί να συγχωρέσει τον οποιονδήποτε και οποτεδήποτε θελήσει αν και επιδιώκει να συγχωρεί τον κάθε άνθρωπο χωρίς αντίτιμο, επειδή η μεγαλοσύνη του ορίζει το είναι του. Ως απάντηση σ’ αυτό το πρόβλημα, δημιούργησε το δικαίωμα της αντικατάστασης στη θυσία, η οποία πεθαίνει ως υποκατάστατο του αμαρτωλού. Εφόσον δεν υπήρχε κανένα ζώο ή ανθρώπινη θυσία για να πληροί τις απαιτήσεις της αγιότητας του Θεού, επέλεξε να αναθέσει τον Υιό του προ καταβολής κόσμου, να πεθάνει στη θέση μας, να κάνει εξιλέωση για τις αμαρτίες μας και να μας δικαιώσει. Ωστόσο, το αντικείμενο της Επιστολής προς Ρωμαίους δεν είναι η δική μας δικαίωση, αλλά η δικαιοσύνη του ίδιου του Θεού. Πως ο Άγιος Θεός συνεχίζει να είναι δίκαιος παρόλο που δικαίωσε εμάς που είμαστε αμαρτωλοί; Ο Χριστός είναι η μόνη απάντηση σ’ αυτήν την ερώτηση. Καθώς οι άνθρωποι του νόμου βλασφήμησαν ενάντια στο σταυρό λέγοντας: «Αν κάθε άνθρωπος μπορεί να δικαιωθεί μέσω της πίστης στον Χριστό, τότε ας αμαρτήσουμε περισσότερο, εφόσον η χάρη του Εσταυρωμένου μας δικαιώνει αυτόματα». Ο Παύλος τους καταδικάζει και τους βεβαιώνει ότι η Χριστιανική πίστη δεν είναι μια κοινή πίστη αλλά συζεί μαζί με το Χριστό όπου η δύναμη του εργάζεται στην αδυναμία μας και καλλιεργεί μέσα μας τους καρπούς του. Το να ακολουθείς τον Ιησού μοιάζει με μια αλυσίδα της οποίας οι συνδετικοί κρίκοι είναι ο βαθμός της πίστης γεμάτος με ευχαριστία και αγάπη για τον Ιησού Χριστό ο οποίος μας δικαιώνει, μας εξαγνίζει και μας τελειοποιεί. Δεν είμαστε σωτήρες του εαυτού μας αλλά ανοίγουμε τις καρδιές μας στη χάρη. Εκείνοι που είναι δικαιωμένοι ζουν από την πίστη και μόνο. Προχωράνε από πίστη σε πίστη και δε θεωρούν τους εαυτούς τους δίκαιους αλλά ότι ο Χριστός τους έχει δικαιώσει και τους φυλάει και τους αγιάζει κάθε μέρα μέσα από τις ενέργειες του Πνεύματός του. Ως εκ τούτου, ο Θεός συνεχίζει να είναι δίκαιος επειδή μας συγχωρεί κάθε μέρα και μας εξαγνίζει κάθε λεπτό. Είμαστε δικοί του και είμαστε άγιοι για εκείνον. Προέκυψε επίσης και ένα άλλο ερώτημα για τους ανθρώπους της παλαιάς διαθήκης , το οποίο έβαλε ένα ερωτηματικό σχετικά με τη δικαιοσύνη του Θεού. Πρόκειται για την απόρριψη της χάρης από τους Ιουδαίους. Αυτοί σταύρωσαν τον Υιό του Θεού και έτσι έχασαν το δικαίωμα να έχουν κάποιο ιστορικό της σωτηρίας τους. Επιπλέον, πάντα αντιστέκονταν στη φωνή του Αγίου Πνεύματος που επεδίωκε να τους φέρει σε μετάνοια και πίστη. Έχοντας υπόψη αυτή την αδιαμφισβήτητη αλήθεια, ο Παύλος και οι άλλοι απόστολοι αναρωτιόντουσαν: «Πως ο Θεός θα συνέχιζε να είναι δίκαιος εφόσον είχε διαλέξει την οικογένεια του Αβραάμ και δέθηκε μαζί τους με μια αιώνια διαθήκη; Ωστόσο βλέπουμε στις μέρες μας ότι ο Θεός τους σκληραίνει και τους απορρίπτει επειδή δεν ήταν ανοικτοί στο Άγιο του Πνεύμα. Τότε, ο Θεός απέτυχε;». Όχι, απαντάει ο Παύλος στην επιστολή του όπου διευκρινίζει την απάντηση της αποκάλυψης, όχι για να δικαιολογήσει τους Ιουδαίους (στο Ρωμαίους 9 μέχρι 11) αλλά μόνο για να δώσει έμφαση στη δικαιοσύνη του Θεού επειδή ο Απόστολος των Εθνών ήταν ζηλωτής για την θεία φύση, την αγιότητα και τη δικαιοσύνη του Πατέρα, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Όποιος έχει αποκτήσει την αληθινή πίστη και παραδίνεται στην καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, ανανεώνεται ο νους του και μπορεί να ζει με αγιότητα μαζί με όλους τους δικαιωμένους στην Καινή Διαθήκη. Η Χριστιανική Ηθική δε σταματάει στη μόρφωση του ανθρώπου ή στις ανθρώπινες δυνάμεις αλλά επεκτείνεται στην υπακοή του σχεδίου της αγάπης του Θεού και της δύναμης της σωτηρίας του η οποία δέχεται όλους εκείνους που πιστεύουν στον Υιό. Η συμπεριφορά των Χριστιανών ευλογεί το όνομα του Πατέρα. Η παρουσία της δικαιοσύνης του είναι το αντικείμενο της Επιστολής προς Ρωμαίους. ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω Θεέ, Αγία Τριάδα, σε λατρεύουμε επειδή μας εισήγαγες στην αληθινή πίστη, μας δικαίωσες χωρίς λύτρα, μας εξαγνίζεις κάθε μέρα και μας οδηγείς. Είσαι ο Δίκαιος Θεός και συνεχίζεις να είσαι δίκαιος αν και δε κατανοούμε πολλές μετακινήσεις λαών στην ιστορία του κόσμου. Αγίασέ μας πλήρως και αφαίρεσε τα απομεινάρια της αμαρτίας από το χαρακτήρα μας ώστε να μπορούμε να γίνουμε δοξολογία και μια γλυκιά ευωδία ανάμεσα στους ανθρώπους. ΕΡΩΤΗΣΗ:
|