Home -- Uzbek -- The Law of Christ -- 19 - Conduct 1
Previous Chapter -- Next Chapter
1. Yorliqlar
MASIHNING IZDOSHLARI UCHUN QONUNI
IKKINCHI QISM: Yangi Ahddagi Xatti-harakatlar va Maqsadlar yoki: Isoning Shogirdlari nima Qilishi Kerak?
B. Insonlar Tomon Burchlar
Hulosa
Xudo sevgidir va atrofimizdagi odamlar bilan bizning munosabatimizga bo'lgan Uning amrlari faqat muqaddas sevgidir. Xalqlarni o'z ichiga olgan O'rta Sharqda, bu har bir odam o'zining xalqining har bir a'zosini butun qalbi bilan sevishi va himoya qilishi kerakligini anglatadi; va bu xalqlarning har bir kishida boshqa a'zolar ushun javobgar bo'lish burchi bor. Xalqlar hatto u yaqinda gunoh qilgan bo'lsa ham, uni himoya qilishlariga, oqlashlariga va u hatto kerakli narsaga to'lov to'lay olmasa ham, unga eng yaxshi narsani to'lashlariga to'g'ri keladi.
Iso bu hayotsiz xalqga hos namunani yengib chiqdi. Iso xalqga hos bo'lgan qizg'anchiqlik va yoqtirmaslik ruhlaridan bosh tortib, O'zining rahimdil Samariyalik haqidagi mataliga diqqatini qaratdi, bu nafratlanilgan o'zga kishi uning o'z xalqining dindor oqsoqollari bu yaralangan kishi haqida qayg'urmasdan, e'tibor bermasdan uning yonidan o'tib ketishyotganda, bu Samariyalik o'g'irilarning orasiga tushgan eng yaxshi qo'shni bo'ldi. (Luqo 10:25-37)
Iso sevgini oltin qoidalarda qo'shnilar tomon tushuntirib berdi: “Oadamlar sizga qanday muomala qilishlarini istasangiz, siz ham ularga shunday muomalada bo'ling. Tavrot va payg'ambarlar ta'limotining mag'zi shundadir”. (Matto 7:12) Biz boshqalardan nima kutamiz? Biz ulardan qiziqish, mehr, hurmat, qiyinchilikda yordam kutamiz; va tashvish, va qoqilish emas, balki agar ular imonli bo'lsalar yordamni, tajriba almashishni va o'tinchni kutamiz. Bu bizga hos birinchi navbatda biz ularga qilishimiz kerak bo'lgan yaxshi nuqtasining eng kichigi kabi talab qilinadi.
Ruhiy sevgining ma'nolari qo'shnilar bilan gaplashganimizda Ruhning rahbarligini izlashni va qiynalgan yuraklar uchun kechirimni, azoblanishni va marhamatni o'z ichiga olish ushun juda uzoq kengaytiriladi. Agar qo'shningiz Isoni bilmasa, biz Najodkorni bu dunyoning nuri kabi ularga ko'rsatishimiz kerak va ular yuraklarining ko'zi bilan Isoni ko'rishlari uchun ibodat qilishimiz kerak. Agar ochiq gapirish uchun imkoniyat bo'lmasa, unday holda biz bayramlarda va boshqa hollarda hadya etadigan foydali adabiyot yoki ruhiy yozmalar bor.
Iso izdoshlarini yolg'izlikdan olib chiqishni istadi va ularga xalqlari tomon kengaytiradigan zakovat berib, ularni aqilsizlikdan ozod qildi. Iso O'zining cheksiz sevgisining amri bilan yangi ijtimoiy qoidalarini yaratdi. Bizlar o'zini sevuvchilar kabi Uning tajribali sevgisining talablaridan hayotimiz uchun hanuz uzoq bo'lishimiz mumkin; shuning uchun, Iso O'zini bu yangi ijtimoiy madanyatning markazi qildi. Biz Iso bilan birlashganimiz va boshqalar bilan ham birlashganimiz qanday ajoyib. Iso O'zining iltijo ibodatida bu sirni tan oldi, U shunday degan: “Hammalari bir bo'lishsin. Ey Ota, Sen Menda va Men Senda hozir bo'lganimizga o'xshab, ular ham bizda hozir bo'lib, bir bo'lishsin. Shu tariqa dunyo Meni Sen yoborganingga inonsin.” (Yuhanno 17:21)
Iso tajribali kishi bo'lgan. U bu dunyo uchun bu ibodatni qilmagan balki jamoati uchun qilgan. U Xudosiz inson muqaddas sevgini bilmasligini balki gunoh zanjiriga ochko'zlik va rohat orqali harakatlanishini bilar edi. Biroq, Isoga ergashadigan kishi xizmatga bag'ishlanadi. U kishi Isoning oliy darajalariga fikrini qaratgunicha har kuni o'zining takabburligini yengib chiqaveradi: “Zero Inson O'g'li ham O'ziga xizmat qildirish uchun emas, balki O'zi xizmat qilish va O'z jonini fido qilib, ko'plarni qutqarish uchun kelgan.” (Matto 20:28)