Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

4. Ο Ιησούς ανακρίνεται από τους πρεσβυτέρους των Ιουδαίων (Ματθαίο 21:23-27)

---

ΜΑΤΘΑΊΟΣ 21:24-27
24 Τους αποκρίθηκε ο Ιησούς: «Θα σας κάνω κι εγώ μια ερώτηση· αν μου απαντήσετε, θα σας πω κι εγώ με ποια εξουσία τα κάνω αυτά: 25 Το βάπτισμα του Ιωάννη από πού προερχόταν; από το Θεό ή από τους ανθρώπους;» Αυτοί συζητούσαν μεταξύ τους κι έλεγαν: «Αν πούμε “από το Θεό”, θα μας πει, “γιατί τότε δεν το πιστέψατε;” 26 Αν πάλι πούμε, “από τους ανθρώπους”, φοβόμαστε τον κόσμο, γιατί όλοι τον Ιωάννη τον θεωρούν προφήτη». 27 Απάντησαν, λοιπόν, στον Ιησού: «Δεν ξέρουμε». Τους είπε κι εκείνος: «Ούτε κι εγώ σας λέω με ποια εξουσία τα κάνω αυτά». (Ματθαίος 14:5)

Ο Χριστός αναγνώρισε την παγίδα που Του έστησαν οι εχθροί Του. Δεν απάντησε αμέσως στην ερώτησή τους αλλά τους άνοιξε την πόρτα για να γυρίσουν πίσω στο παρελθόν και να παραδεχτούν ότι ο Θεός έστειλε τον Βαπτιστή για να προετοιμάσει τον δρόμο του Χριστού. Αυτός ο τρόπος απάντησης μας δείχνει δύο πράγματα:

Πρώτον, το γεγονός ότι ο Ιησούς δεν δίδαξε τους ανθρώπους χρησιμοποιώντας κατανοητά λόγια αποδεικνύει ότι ήταν ο Γιος του Θεού. Αντίθετα, περίμενε τη σταδιακή ανάπτυξη της πίστης τους που θα προέρχονταν μια υπάκουη καρδιά. Ήθελε να είναι σίγουροι για τη θεϊκή Του υπόσταση και κατόπιν να επισφραγίσουν αυτή την αναγνώριση με το να έλθουν σ' Αυτόν με αγάπη. Αυτό είναι αντίθετο με τον τρόπο που προσεγγίζουμε τους ανθρώπους. Προσπαθούμε με πολλούς τρόπους να τους πείσουμε να αποδεχτούν τη θεία κατάσταση του Χριστού. Είναι, όμως, καλύτερα να επισημάνουμε τα έργα Του, την αγνότητα και την καλοσύνη Του, ώστε να αναπτυχθεί η εμπιστοσύνη τους στον Υιό του Ανθρώπου. Θα πρέπει να δουν ότι Αυτός που ανασταίνει τους νεκρούς αγαπά τους αμαρτωλούς και συγχωρεί τους εχθρούς Του. τότε θα φτάσουν στο σημείο που θα πιστέψουν ότι ο Ιησούς είναι ο ενσαρκωμένος Θεός.

Δεύτερον, ο Χριστός ξεσήκωσε τη λογική σκέψη στους εχθρούς Του. Προσπάθησε να τους προετοιμάσει ώστε να μετανοήσουν, να τους κάνει να εγκαταλείψουν τις λανθασμένες πεποιθήσεις τους και να αποφύγουν κάθε κρίση που είναι κενή από αγάπη. Αν είχαν αναγνωρίσει και παραδεχτεί ότι το βάπτισμα του Ιωάννη προερχόταν από τον Θεό, θα μπορούσαν να ομολογήσουν τις αμαρτίες τους και να μετανοήσουν για αυτές. Αφού, όμως, θεωρούσαν τους εαυτούς τους θεοσεβείς και δίκαιους, δεν ήταν έτοιμοι να υποταχθούν στον Ιησού. Οι καρδιές τους είχαν σκληρύνει. Θύμωσαν και έτρεφαν μίσος εναντίον Του.

Αν αυτοί οι εχθροί του Χριστού είχαν παραδεχθεί ότι το βάπτισμα του Ιωάννη ήταν από τον Θεό, θα είχαν θέσει σε κίνδυνο την ίδια τους την αξιοπιστία. Το να αναγνωρίσει κανείς ότι μια διδασκαλία είναι από τον Θεό και όμως να μην την δέχεται και να μην την πιστεύει είναι η μεγαλύτερη ανομία για την οποία μπορεί να κατηγορηθεί ένας άνθρωπος. Πολλοί άνθρωποι θα παραμείνουν δούλοι της αμαρτίας επειδή, λόγω αμέλειας ή εναντίωσης, αρνούνται να προσκολληθούν σ' αυτό που γνωρίζουν ότι είναι αληθινό και καλό. Έτσι, απορρίπτουν τη συμβουλή του Θεού να υποταχθούν στο βάπτισμα του Ιωάννη και μένουν χωρίς δικαιολογία.

Αν οι άνθρωποι υποστήριζαν ότι το βάπτισμα του Ιωάννη ήταν μόνο ανθρώπινο, θα φοβόντουσαν για την ασφάλειά τους επειδή θα εξέτεθαν τον εαυτό τους στην δυσαρέσκεια των ανθρώπων. Οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι φοβόντουσαν τον απλό λαό, γι' αυτό και η συνείδηση τους ήταν ταραγμένη και η αμοιβαία ζήλια υπήρχε σε μεγάλο βαθμό. Η ηγεσία είχε γίνει αντικείμενο μίσους και περιφρόνησης του λαού, και εκπληρώθηκε η γραφή που έλεγε: «Με τη συμβουλή σας οδηγήσατε πολλούς ανθρώπους να κάνουν το κακό… Επειδή δεν με υπακούσατε και συμπεριφερθήκατε με προσωποληψία όταν δίνατε τις συμβουλές σας, εγώ τώρα θα κάνω να σας περιφρονήσουν όλοι οι άνθρωποι». (Μαλαχίας 2:8, 9) Αν είχαν διατηρήσει την ακεραιότητά τους και έκαναν το καθήκον τους, θα είχαν διατηρήσει την εξουσία τους και δεν θα χρειαζόταν να φοβούνται τον λαό. Αυτοί που είχαν μελετήσει πώς να κάνουν τους ανθρώπους να τους φοβούνται δεν μπορούσαν παρά να φοβούνται τους ίδιους αυτούς ανθρώπους.

Έτσι, η αντιπροσωπεία του Ιουδαϊκού συμβουλίου κρύφτηκε πίσω από την πρόφαση ότι δεν γνώριζαν από πού προήλθε το βάπτισμα του Ιωάννη. Αυτή ήταν μια επαίσχυντη αποτυχία γι' αυτούς, γιατί ο λαός παρακολουθούσε αυτή τη συζήτηση γελώντας με την πονηρία των ηγετών τους.

Ο Ιησούς οδήγησε την αντιπροσωπεία αυτή στην ίδια παγίδα που Του είχαν στήσει οι ίδιοι. Απέκρυψε τη διακήρυξη της εξουσίας και της θεότητάς Του επειδή 1) δεν πίστευαν σε Αυτόν και 2) επειδή δεν είχε έρθει ακόμη η ώρα Του, η ώρα που η πλήρης δόξα Του θα διακηρύσσονταν με μια αποφασιστική ενέργεια ενώπιον των εχθρών Του.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Επουράνιε Πατέρα, Εσύ είσαι ο αληθινός Θεός. Έδωσες την εξουσία Σου στον Υιό Σου για να μας σώσει και να μας αγιάσει. Λατρεύουμε Εσένα και τον Χριστό Σου, γιατί είσαι γεμάτος αγάπη, συμπόνια, έλεος και καλοσύνη. Σε ευχαριστούμε γιατί μας λύτρωσες από τα δεσμά της αμαρτίας με το αίμα του Εσταυρωμένου και μας αγίασες με τη δύναμη του Αγίου Του Πνεύματος. Σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τους άπιστους γύρω μας από την απιστία τους όσον αφορά την ενότητα του Αγίου Πνεύματος, ώστε να έρθουν και να πιστέψουν ότι είσαι ο Παντοδύναμος Πατέρας.

ΕΡΩΤΗΣΗ:

191. Γιατί ο Ιησούς δεν διακήρυξε την εξουσία Του στην αντιπροσωπεία του Ιουδαϊκού συμβουλίου;

Mobile device - Print - Top