Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

b) Η Παραβολή των Ζιζανίων του Αγρού (Ματθαιοσ 13:24-30 και 36-43)

---

ΜΑΤΘΑΊΟΣ 13:24-30 και 36-43
24 Ο Ιησούς τους διηγήθηκε κι άλλη παραβολή: «Η βασιλεία των ουρανών μοιάζει μ’ έναν άνθρωπο που έσπειρε καλό σπόρο στο χωράφι του. 25 Ενώ όμως οι άνθρωποι κοιμούνταν, πήγε ο εχθρός του κι έσπειρε ζιζάνια ανάμεσα στο σιτάρι κι ύστερα έφυγε. 26 Μόλις βλάστησαν τα σπαρτά κι έδεσαν καρπό, τότε φάνηκαν και τα ζιζάνια. 27 Πήγαν τότε οι δούλοι του οικοδεσπότη και του είπαν: “κύριε, δεν έσπειρες καλό σπόρο στο χωράφι σου; Πώς λοιπόν έχει ζιζάνια;” 28 Εκείνος τους είπε: “κάποιος εχθρός το έκανε αυτό”. Του λένε οι δούλοι: “θέλεις να πάμε να τα μαζέψουμε;” 29 Κι αυτός τους είπε: “όχι, γιατί μπορεί, μαζεύοντας τα ζιζάνια, να ξεριζώσετε μαζί μ’ αυτά και το σιτάρι. 30 Αφήστε να μεγαλώνουν και τα δύο μαζί ως το θερισμό· κι όταν έρθει η ώρα του θερισμού, θα πω στους θεριστές: Μαζέψτε πρώτα τα ζιζάνια και δέστε τα δεμάτια για να τα κάψετε· το σιτάρι όμως να το συνάξετε στην αποθήκη μου”». (Ματθαίος 3:12· 15:13, Αποκάλυψη 14:15) … 36 Τότε άφησε το πλήθος και ήρθε στο σπίτι του. Και πήγαν οι μαθητές του και του είπαν: «Εξήγησέ μας την παραβολή για τα ζιζάνια στο χωράφι». 37 Κι αυτός τους αποκρίθηκε: «Ο σποριάς που σπέρνει τον καλό σπόρο είναι ο Υιός του Ανθρώπου, 38 το χωράφι είναι ο κόσμος και ο καλός σπόρος είναι όσοι ανήκουν στη βασιλεία του Θεού. Τα ζιζάνια είναι όσοι ανήκουν στον πονηρό, 39 ο εχθρός που τα έσπειρε είναι ο διάβολος, ο θερισμός είναι το τέλος του κόσμου και οι θεριστές είναι οι άγγελοι. 40 Όπως λοιπόν μαζεύονται τα ζιζάνια και καίγονται στη φωτιά, έτσι θα γίνει στο τέλος του κόσμου. 41 Ο Υιός του Ανθρώπου θα στείλει τους αγγέλους του και θα μαζέψουν από το χώρο της βασιλείας του όσους προκαλούν την πτώση των άλλων και κάνουν πράγματα αντίθετα με το νόμο του Θεού, 42 και θα τους ρίξουν στο καμίνι της φωτιάς· εκεί θα κλαίνε και θα τρίζουν τα δόντια τους. 43 Τότε οι ευσεβείς θα λάμψουν σαν τον ήλιο στη βασιλεία του Πατέρα τους. Όποιος έχει αυτιά για ν’ ακούει, ας ακούει». (Δανιήλ 12:3· Ματθαίος 24:31· Ιωάννης 8:44· 1 Κορινθίους 3:9)

Όλος ο κόσμος είναι το χωράφι του Θεού. Σε όλα τα έθνη ο Χριστός σπέρνει το σπόρο Του. Αυτός ο σπόρος δεν είναι ούτε διδασκαλία, ούτε βιβλίο, ούτε λόγια, αλλά συγκεκριμένοι άνθρωποι. Καθένας που γεννιέται από το Άγιο Πνεύμα συγκρίνεται με τον σπόρο στο χέρι του Χριστού. Ο σπόρος πρέπει να πεθάνει πνευματικά ως προς τη διεφθαρμένη φύση του και τις δικές του επιθυμίες ώστε η δύναμη του Θεού να αποφέρει πολλούς καρπούς σε αυτόν. Χωρίς αυταπάρνηση δεν θα υπάρξει συγκομιδή των διακόνων Του.

Όποιος καλός σπόρος υπάρχει στον κόσμο, όλος προέρχεται από το χέρι του Χριστού και είναι από τη σπορά Του. Οι αλήθειες που κηρύττονται, τα χαρίσματα που φυτεύονται, οι ψυχές που αγιάζονται, είναι καλοί σπόροι, και όλα τα εύσημα ανήκουν στον Χριστό. Οι διάκονοι είναι όργανα στα χέρια του Χριστού για να σπείρουν καλό σπόρο. Χρησιμοποιούνται από Αυτόν και κάτω από Αυτόν, και η επιτυχία των έργων τους εξαρτάται αποκλειστικά από την ευλογία Του.

Στην παραβολή των ζιζάνιων, ο Χριστός αποκάλυψε την πρόθεση του διαβόλου να διαφθείρει το σπέρμα του Θεού. Τα ζιζάνια αντιπροσωπεύουν εκείνους που γεννήθηκαν από το πνεύμα του Σατανά, τους οποίους ο πονηρός διασκόρπισε μεταξύ αυτών που γεννήθηκαν από τον Λόγο του Θεού. Και οι δύο κατηγορίες συχνά ζουν μαζί σε μια οικογένεια ή σε μια τάξη. Συνεργάζονται με τις επιστημονικές και πολιτιστικές τους απόψεις. Δεν είναι σαφές, στην αρχή, ποιος είναι του διαβόλου και ποιος του Θεού, αλλά αργά ή γρήγορα ο καρπός των πνευμάτων γίνεται σαφής. Η αγάπη, το μίσος, η ταπεινοφροσύνη και η υπερηφάνεια δεν μένουν σταθερά σ' ένα άτομο· η πηγή κάθε καρπού γίνεται τελικά ορατή. Πρέπει να διακρίνουμε τα πνεύματα αλλά ο Χριστός μας εμπόδισε από το βιαστικό διαχωρισμό αφού αυτό είναι το έργο των αγγέλων την Ημέρα της Κρίσεως.

Μέχρι τότε πρέπει να υπομένουμε τα ζιζάνια κι ας μας πληγώνουν. Ενώ τα ζιζάνια καταλαμβάνουν μια θέση δίπλα στο σιτάρι και παίρνουν δύναμη από αυτό, ο ένδοξος Υιός του Ανθρώπου θα στείλει τους αγγέλους Του για να διαχωρίσουν τους ανθρώπους (το σιτάρι από τα ζιζάνια) στο τέλος του χρόνου.

Τα ζιζάνια επηρεάζονται από τον διάβολο. Αν και δεν έχουν το όνομα του διαβόλου, φέρουν την εικόνα του, ενεργούν σύμφωνα με τις επιθυμίες του και από αυτόν λαμβάνουν την εκπαίδευσή τους. Τους κυβερνά και εργάζεται μέσα σε αυτούς (Εφεσίους 2:2, Ιωάννης 8:44). Είναι ζιζάνια στο χωράφι αυτού του κόσμου. Δεν κάνουν καλό, αλλά κακό. Είναι ασύμφορα από μόνα τους και βλάπτουν τον καλό σπόρο, τόσο εξαιτίας του πειρασμού όσο και εξαιτίας του διωγμού. Μολονότι λαμβάνουν την ίδια βροχή, ηλιοφάνεια και χώμα με τα καλά φυτά, είναι ζιζάνια στον κήπο και δεν χρησιμεύουν σε τίποτα.

Οι γιοι της ανυπακοής θα καούν σαν άδικοι, και οι γιοι του Θεού θα εμφανιστούν με τα μεταμορφωμένα τους σώματα και θα λάμπουν ενώ έχουν την ειρήνη τους. Πόσο όμορφη είναι η υπόσχεση, "Τότε οι δίκαιοι θα λάμπουν σαν τον ήλιο στη βασιλεία του Πατέρα τους" (Ματθαίος 13:43). Εξετάστε προσεκτικά κάθε γράμμα αυτού του εδαφίου και θα επιστρέψετε ευσεβείς και ταπεινοί στον Θεό σας ώστε να γίνετε ένας καλός σπόρος.

Όταν ο Σατανάς διαπράττει το μεγαλύτερο κακό του, εργάζεται σκληρά για να κρύψει τον εαυτό του. Ο σχεδιασμός του κινδυνεύει να καταστραφεί, αν αποκαλυφθεί ότι εμπλέκεται. Τα ζιζάνια δεν εμφανίστηκαν μέχρις ότου ο σπόρος είχε βλαστήσει και παρήγαγε καρπούς. Υπάρχει μεγάλη ποσότητα κρυμμένης κακίας στις καρδιές των ανθρώπων, η οποία είναι από καιρό κρυμμένη κάτω από το μανδύα της αληθοφανούς συμπεριφοράς αλλά τελικά βγαίνει στη φόρα. Ο καλός σπόρος και το ζιζάνιο αναπτύσσονται μαζί για αρκετό καιρό και παραμένουν δυσδιάκριτα. Αλλά όταν έρχεται μια δοκιμασία, όταν πρέπει να αποδώσει καρπούς, όταν πρέπει να γίνει ένα καλό που έχει δυσκολία και κίνδυνο, τότε θα κοιτάξεις προσεκτικά και θα μπορείς να διακρίνεις ανάμεσα στον ειλικρινή και στον υποκριτή. Τότε θα μπορείς να πεις, "Αυτό είναι σιτάρι, και αυτό είναι ζιζάνιο".

Οι διάκονοι του Χριστού που είναι πιστοί και επιμελείς, δεν θα κριθούν από τον Χριστό. Επομένως, δεν πρέπει να τους κατηγορούν οι άνθρωποι για ανάμειξη του κακού με το καλό, των υποκριτών με τους ειλικρινείς, στο χώρο της εκκλησίας. Θα υπάρξουν προσβολές. Ωστόσο, δεν θα μας επιβαρύνουν αν κάνουμε το καθήκον μας, ακόμη και αν δεν έχει πάντα την επιθυμητή επιτυχία. Παρά τα όσα γίνονται, θα σπαρθούν ζιζάνια. Αν δεν τα σπέρνουν, ούτε τα ποτίζουν, ούτε τα αφήνουν, τότε δεν θα έχουν καμία ευθύνη.

Δεν είναι δυνατόν ο οποιοσδήποτε άνθρωπος να διακρίνει αλάνθαστα τα ζιζάνια από το σιτάρι. Μπορεί να κάνει λάθος. Γι' αυτό, η σοφία και η χάρη του Χριστού είναι τέτοια, που πιθανότατα θα επιτρέψει να μεγαλώσει το ζιζάνιο, ώστε να μην θέσει σε κίνδυνο το σιτάρι. Είναι, βέβαια, αλήθεια ότι οι σκανδαλώδεις παραβάτες πρέπει να κατακριθούν, και εμείς πρέπει να απομακρυνθούμε από αυτούς. Αυτοί είναι φανερά τέκνα του πονηρού και δεν πρέπει να γίνονται δεκτοί σε συγκεκριμένες λειτουργίες όπως το βάπτισμα. Ωστόσο, είναι δυνατόν να υπάρχει σ’ αυτούς μια πειθαρχία, είτε εσφαλμένη είτε κακώς εφαρμοσμένη, που αποδεικνύεται ενοχλητική για πολλούς που είναι αληθινά ευσεβείς και ευσυνείδητοι. Μεγάλη προσοχή και μέτρο πρέπει να υπάρξει στην επιβολή και τη συνέχιση της κρίσης της εκκλησίας, για να μην καταπατηθεί, αν όχι ξεριζωθεί, το σιτάρι.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Επουράνιε Πατέρα μας, είμαστε από τη φύση μας γιοι ακάθαρτων πνευμάτων. Σε παρακαλούμε, άλλαξε την πορεία της σκέψης μας ώστε να καθαριστούμε και να γεμίσουμε με το Πνεύμα Σου. Θέλουμε να είμαστε παιδιά της αγάπης Σου, ταπεινοί, εργάτες και υπηρέτες σε όλους τους ανθρώπους ώστε να μπορούν να δουν τις πατρικές Σου αρετές σε μας και να Σε δοξάζουν για τη συμπεριφορά μας, η οποία δόθηκε σε μας.

ΕΡΩΤΗΣΗ:

133. Πώς γίνεται ο θερισμός του Θεού;

Mobile device - Print - Top