Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

8. Themelimi i kishës së Korintit (Veprat 18:1-17)

---

VEPRAT 18:1-4
1 Pas kësaj, Pali u largua nga Athina dhe shkoi në Korint. 2 Aty takoi një Jude me emrin Akuila, me origjinë nga Ponti, i cili kishte ardhur rishtas nga Italia me gruan e tij Prishilën, sepse Klaudi kishte urdhëruar të gjithë judenjtë të largoheshin nga Roma. Pali shkoi t'i takojë, 3 dhe, duke qenë se ata kishin të njëjtën mjeshtëri çadrabërës, qëndroi dhe punoi me ta. 4 Çdo të shtunë mësonte në sinagogë, duke u përpjekur të bindte Judenjtë dhe Grekët.

Sistemi i mençur i predikimit, i cili merr fenë e njerëzve si pikënisje për predikimin e Krishtit, nuk e ndihmoi shumë Palin në Athinë, sepse filozofët grekë talleshin me ringjalljen e Krishtit me të njëjtën frymë me të cilën këshilli më i lartë i judenjve e kishte tallur Krishtin dhe shpëtimin e tij. Kështu Pali u largua nga ky qytet krenar, sipas udhëzimeve të Zotit të tij (Mateu 10:14), sepse avokatët dhe filozofët ishin të sëmurë në të njëjtin spital: të parët donin të përmbushnin ligjin me fuqitë e tyre dhe këta të fundit synonin të njihnin Zotin përmes nocioneve të tyre. Të dyja janë të pamundura. Avokatët nuk e donin shpëtimin falas dhe filozofët nuk donin t'i nënshtronin mendjet e tyre zbulesës së frymëzuar. Ishin egoistë dhe krenarë që e mbajtën veten me dëshirë larg mëshirës së Zotit.

Njeriu normal nuk e njeh Perëndinë e vërtetë nëse nuk ndriçohet nga Shpirti i tij dhe ai nuk mund ta përmbushë ligjin veçse duke dashur këtë Shpirt. Avokati mbetet i ashpër në vetvete, ndërsa filozofi është i marrë dhe injorant me gjithë mendimet e tij fluturuese. Pali u largua nga qyteti i idhujve dhe mendimtarëve, i prekur thellë, pasi kishte ndjerë që më parë se valët e shpirtrave ateistë do të shkaktonin dëme të mëdha dhe korrupsion në historinë e kishës, sepse shpirtrat nuk do t'i nënshtroheshin Perëndisë.

Palit i erdhi mirë kur Zoti i gjallë e drejtoi tek një çift hebre që nuk flisnin shumë, por luteshin, besonin dhe punonin me duart e tyre. Ka shumë të ngjarë që ata të ishin bërë të krishterë në Romë dhe kur filloi një persekutim zyrtar në atë kryeqytet kundër hebrenjve në kohën e Klaud Çezarit (41-54 pas Krishtit), këta çadrabërës ikën në Korint, një port tregtar i begatë i famshëm për pasuritë dhe i njohur për imoralitetin e tij, i përbërë nga njerëz nga të gjitha anët e botës. Pali gjeti punë me këtë çift besnik, sepse nuk pranonte donacione, por punonte me duart e tij për të mbajtur veten, ai dhe bashkëpunëtorët e tij.

Kështu Pali punonte në Korint si çadërbërës gjatë ditës dhe predikonte pas punës. Nuk pushonte në mbrëmje, as në festa, as të shtunave, por sakrifikonte kohën dhe forcën e tij për Zotin. Në ditët e para që kaloi atje, Pali e kufizoi shërbimin e tij të mësimdhënies në sinagogën e judenjve. Përvoja e tij e hidhur në Athinë mund ta ketë shtyrë atë në lutje dhe meditime që të mund të rishikonte të gjitha sistemet dhe themelet e tij të predikimit, siç lexojmë në Letrën e tij të Parë drejtuar Korintasve (1:18-2:16). Nëse i lexoni me kujdes këto vargje, atëherë do të ndieni gjendjen e Palit.

VEPRAT 18:5-8
5 Kur Sila dhe Timoteu erdhën nga Maqedonia, Pali u shty nga Fryma dhe u dëshmoi judenjve se Jezusi është Krishti. 6 Por, kur ata e kundërshtuan dhe blasfemuan, ai shkundi rrobat e tij dhe u tha atyre: ''Gjaku juaj qoftë mbi kokën tuaj; Unë jam i pastër. Që tani e tutje unë do të shkoj te johebrenjtë.” 7 Dhe ai u largua që andej dhe hyri në shtëpinë e një farë njeriu me emër Just, që adhuronte Perëndinë, shtëpia e të cilit ishte ngjitur me sinagogën. 8 Atëherë Krispi, kreu i sinagogës, besoi në Zotin me gjithë shtëpinë e tij. Dhe shumë korintas, kur dëgjuan Palin, besuan dhe u pagëzuan.

Kur Sila dhe Timoteu erdhën te Pali, ky i fundit u bë më këmbëngulës në shpirt se më parë dhe shoqëria e vëllezërve e nxiti atë më shumë se kurrë në predikimin e tij. Ndërsa njëri nga dy vëllezërit solli një ofertë bujare nga kishat në Maqedoni (2 Korintasve 11:9), apostulli kishte mjaft kohë për të predikuar. Ai vërtetoi në sinagogën e Judenjve nga Ligji se Jezusi i Nazaretit i kryqëzuar ishte Krishti i vërtetë i refuzuar nga Judenjtë. Dhe më pas ndodhi ajo që ishte zakon në çdo kohë: ai u bë gjithnjë e më i urryer nga shumica e judenjve që hodhën poshtë Palin dhe blasfemuan kundër ungjillit të tij saqë Palit iu desh të ndahej prej tyre, duke u thënë: “Gjaku juaj qoftë mbi kokat tuaja; Unë jam i pastër, sepse ju kam dhënë gjithë fjalën e shpëtimit.” Kjo deklaratë do të thotë se ata që e refuzojnë atë që u kryqëzua do të qëndrojnë në Gjykimin e Fundit si vetvrasës, sepse kanë refuzuar me dëshirë bekimin e shpëtimit. Nuk ka shlyerje tjetër për ta dhe për këtë arsye ata e kanë dënuar veten me shkatërrim.

Nga kjo ngjarje e tutje shohim Palin duke drejtuar shërbimin e tij ndaj johebrenjve në Korint. Ai nuk u largua nga sinagoga e judenjve, por mori me qera një dhomë në një shtëpi, që ishte ngjitur me sinagogën, me një njeri të perëndishëm të quajtur Just. Pali nuk kishte frikë të ishte për Krishtin një peshkatar njerëzish. Ai i rrëmbeu frekuentuesit te dera e sinagogës së judenjve dhe i futi në mbledhjet që mbante në dhomën e tij. Takimet e tij vazhduan edhe gjatë ditëve të javës. Ai e nderoi me vizita dhe biseda udhëheqësin e sinagogës së hebrenjve dhe e ndriçoi me të vërtetën dhe dashurinë derisa u bë besimtar. Kjo ishte një mrekulli për Korintasit, sepse personi më i pjekur nga anëtarët e Dhjatës së Vjetër u bë i krishterë. Ai pranoi pagëzimin për veten, gruan, fëmijët dhe shërbëtorët e tij nga dora e Palit dhe hyri në hapësirat e Krishtit (1 Korintasve 1:14). Pas konvertimit të tij në krishtërim, shumë e ndoqën atë dhe kisha lulëzoi dhe u rrit fuqishëm në Korint.

VEPRAT 18:9-17
9 Tani Zoti i foli Palit natën me një vegim: “Mos ki frikë, por fol dhe mos hesht; 10 sepse unë jam me ty dhe askush nuk do të të sulmojë për të të bërë keq; sepse kam shumë njerëz në këtë qytet.” 11 Dhe qëndroi atje një vit e gjashtë muaj, duke mësuar fjalën e Perëndisë midis tyre. 12 Kur Galioni ishte prokonsull i Akaisë, Judenjtë me një mendje u ngritën kundër Palit dhe e çuan në gjykatë, 13 duke thënë: Ky i bind njerëzit që të adhurojnë Perëndinë në kundërshtim me ligjin. 14 Dhe kur Pali ishte gati të hapte gojën, Galioni u tha judenjve: "Po të ishte fjala për keqbërje ose krime të liga, o judenj, do të kisha arsye pse t'ju dëgjoja. 15 Por nëse janë çështje për fjalë, për emra dhe për ligjin tuaj, shikoni vetë; sepse unë nuk dua të jem gjykatës i çështjeve të tilla.” 16 Dhe i përzuri nga gjykata. 17 Atëherë të gjithë Grekët morën Sostenin, kryetarin e sinagogës, dhe e rrahën para gjykatës. Por Galioni nuk donte t’ia dinte për këto gjëra.

Pali e dinte se judenjtë do të tërboheshin nga konvertimi i kreut të sinagogës. Pra, duhet të qëndronte në Korint apo duhet të ikte? Çfarë ishte më mirë për kishën e porsalindur? Ai e kërkoi Zotin e tij duke u lutur dhe Zoti i tij iu përgjigj dhe e ripërtëriu caktimin dhe përgjegjësinë e tij për të predikuar ungjillin qartë, të plotë dhe me guxim. Ju sugjerojmë që t'i mbani mend këto fjalë qiellore në të cilat kristalizohej qartë vullneti i Zotit.

Krishti ju ruan nga çdo formë frike, sepse nuk ka frikë në dashurinë hyjnore. Krishti është pranë jush, ndaj forcohu dhe mos hesht. Flisni dhe dëshmoni të vërtetën e atij që u ringjall prej së vdekurish. Besimi ynë nuk është një fe apo filozofi, por një person me të cilin jemi bashkuar. Krishti u ngrit nga të vdekurit. Ai u ngrit me të vërtetë dhe vetë Zoti u konfirmon të gjithë shërbëtorëve të tij pamjen e tij çdo ditë, madje deri në fund të epokës. Ky është ngushëllimi i madh për apostujt, shërbëtorët dhe pasuesit e tij. Ju nuk jeni të lënë jashtë, të izoluar apo të harruar. Zoti yt që të ka justifikuar të shoqëron, të shenjtëron dhe nuk të lë kurrë. Ai vazhdon të jetë me ju edhe në momentin e vdekjes. Asgjë nuk ju ndodh përveç asaj që dëshiron Krishti në vërshimin e tij të dashurisë. Ai vetë është udhërrëfyesi juaj. Të gjitha komplotet e djallit nuk të arrijnë, sepse Zoti yt të mbron.

Bashkësia e Zotit me ju synon të fitojë shumë njerëz rreth jush. Ai i ka zgjedhur për shpëtim dhe po i thërret nëpërmjet teje. Ata e dëgjojnë fjalën e tij në zërin tënd dhe vijnë tek ai e ripërtërihen me anë të besimit. Ata bashkohen me dashurinë e Shpirtit të Shenjtë në një kishë, pranohen në bashkësinë e Perëndisë, anëtarësia e popullit të tij të shenjtë që thërret virtytet e atij që i thirri nga errësira në dritën e tij të mrekullueshme. Padyshim që Zoti e njeh çdo zemër në qytetin tuaj që e kërkon ose e lavdëron atë. Pra, mos u dëshpëroni, por besoni vetëm se triumfi i Krishtit është realizuar sot dhe ata që besojnë tek ai do ta shoqërojnë atë në përparimin e tij triumfues.

Zoti Jezus i konfirmoi veçanërisht Palit se askush nuk do të mund t’i bënte keq në Korint, në kundërshtim me atë që i kishte ndodhur në Antioki, Ikon, Listra, Filipi, Selanik dhe Berea dhe se kushdo që do të përpiqej ta dëmtonte do të binte nga dora e Zotit. Kështu apostulli qëndroi për një vit e gjysmë në këtë qytet të mbrapshtë, duke predikuar ungjillin pa u shqetësuar pranë sinagogës së judenjve në bashkësinë e të shpenguarve.

Në vitin 53 pas Krishtit, Galioni u bë prokonsull i provincës së Akaisë, kryeqyteti i së cilës ishte Korinti. Kur Galio u bë guvernator romak i gjithë Akaisë, hebrenjtë nxitën një trazirë në një përpjekje për të ndezur persekutimin kundër të krishterëve. Nuk u ankuan kundër Palit si armik i Çezarit, që propagandonte Mbretin hyjnor, por se propagandonte një fe të re që ishte në kundërshtim me judaizmin dhe për rrjedhojë në kundërshtim me ligjin romak, pasi ky i fundit e kishte njohur judaizmin si një fe të ligjshme. Megjithatë, Guvernatori Galio ishte, në parim, kundër hebrenjve. Ai ishte nga partia e Klaudio Çezarit që i dëboi njerëzit e Dhjatës së Vjetër nga Roma. Guvernatori e hodhi poshtë me dhunë ankesën dhe nuk e lejoi Palin të mbrohej. Megjithatë, Krishti e mbrojti shërbëtorin e tij që Pali nuk kishte nevojë të thoshte asnjë fjalë për të mbrojtur veten.

Sunduesi i ri i sinagogës së judenjve, i cili ngriti ankesën kundër Palit te guvernatori nuk pati sukses. Profesorët e sinagogës së judenjve e nxorën jashtë dhe e rrahën dhunshëm përpara guvernatorit, sepse ky sundimtar i ri hebre shpifte për komunitetin e tij përpara guvernatorit të ri. Ky rabin u përpoq të mbante dorën e Krishtit larg mbrojtjes së Palit, por ra rëndë mbi të. Askush nuk mund ta ndalojë themelimin e kishës së Perëndisë, për sa kohë që Zoti mbron të zgjedhurit e tij. Pra, besoni dhe mos heshtni. Flisni dhe falënderoni Zotin tuaj në bashkësinë e vëllezërve tuaj ditë e natë.

LUTJE: O Zoti Krisht, ne të falënderojmë sepse e mbrojte shërbëtorin tënd Palin në Korint, e forcove dhe i sigurove praninë tënde atij. Forcoje besimin tonë, bëje dashurinë tonë të bollshme dhe na mbaj në shpresën e gjallë që të mund të dëshmojmë me guxim përpara atyre që po devijojnë se ti i ke shpëtuar ata me të vërtetë.

PYETJA:

88. Cili ishte premtimi i veçantë i Krishtit, të cilin Pali e mori në Korint?

Mobile device - Print - Top