Home
Links
Bible Versions
Contact
About us
Impressum
Site Map


WoL AUDIO
WoL CHILDREN


Bible Treasures
Doctrines of Bible
Key Bible Verses


Afrikaans
አማርኛ
عربي
Azərbaycanca
Bahasa Indones.
Basa Jawa
Basa Sunda
Baoulé
বাংলা
Български
Cebuano
Dagbani
Dan
Dioula
Deutsch
Ελληνικά
English
Ewe
Español
فارسی
Français
Gjuha shqipe
հայերեն
한국어
Hausa/هَوُسَا
עברית
हिन्दी
Igbo
ქართული
Kirundi
Kiswahili
Кыргызча
Lingála
മലയാളം
Mëranaw
မြန်မာဘာသာ
नेपाली
日本語
O‘zbek
Peul
Polski
Português
Русский
Srpski/Српски
Soomaaliga
தமிழ்
తెలుగు
ไทย
Tiếng Việt
Türkçe
Twi
Українська
اردو
Uyghur/ئۇيغۇرچه
Wolof
ייִדיש
Yorùbá
中文


ગુજરાતી
Latina
Magyar
Norsk

Home -- Albanian -- John - 115 (Mary Magdalene at the graveside; Peter and John race to the tomb)
This page in: -- ALBANIAN -- Arabic -- Armenian -- Bengali -- Burmese -- Cebuano -- Chinese -- Dioula? -- English -- Farsi? -- French -- Georgian -- Greek -- Hausa -- Hindi -- Igbo -- Indonesian -- Javanese -- Kiswahili -- Kyrgyz -- Malayalam -- Peul -- Portuguese -- Russian -- Serbian -- Somali -- Spanish -- Tamil -- Telugu -- Thai -- Turkish -- Twi -- Urdu -- Uyghur? -- Uzbek -- Vietnamese -- Yiddish -- Yoruba

Previous Lesson -- Next Lesson

GJONI - DRITA SHKËLQEN NË ERRËSIRË
Studime në Ungjillin e Krishtit sipas Gjonit
PJESA 4 - DRITA MPOSHT ERRËSIRËN (Gjoni 18:1 – 21:25)
B - RINGJALLJA DHE SHFAQJA E KRISHTIT (Gjoni 20:1 - 21:25)
1. Ngjarjet në agimin e Pashkës (Pashka) (Gjoni 20:1-10)

a) Maria Magdalena te varri (Gjoni 20:1-2)


GJONI 20:1-2
1 Ditën e parë të javës, Maria Magdalena erdhi herët në varr, kur ishte ende errët, dhe pa që guri ishte hequr nga varri. 2 Atëherë ajo vrapoi dhe shkoi te Simon Pjetri dhe te dishepulli tjetër, të cilin Jezusi e donte, dhe u tha atyre: E kanë nxjerrë Zotin nga varri dhe ne nuk e dimë ku e kanë vënë.

Dishepujt dhe gratë që ndoqën Jezusin u shkatërruan nga ngjarjet e së premtes. Nga larg, gratë panë sesi Jezusi u vendos në varr. Si gratë ashtu edhe dishepujt kishin shkuar me nxitim në shtëpi, që të mos fajësoheshin për thyerjen e së shtunës, duke filluar nga e premtja në muzg, rreth orës gjashtë.

Në atë të shtunë të madhe që përkon me festën e Pashkës, askush nuk guxoi të shkonte te varri. Ndërsa turmat gëzoheshin nga mendimi se Perëndia u pajtua me kombin simbolikisht me qengjat e therur, të krishterët u mblodhën të frikësuar dhe të përlotur. Shpresat e tyre ishin varrosur me varrimin e Zotit të tyre.

Në prag të Shabatit, gratë nuk dilnin nga portat e qytetit, as për të blerë erëza dhe sende të tjera për vajosjen e trupit. Ato pritën me padurim agimin e së dielës. Ungjilltari thekson vizitën e Magdalenës në varr, por ka një aluzion të grave të tjera shoqëruese në përdorimin e shumësit "ne" nga Maria Magdalena. Salome, nëna e Gjonit dhe disa të tjera dolën së bashku herët të dielën të përlotura për vajosjen.

Ishte ende herët në agim kur ato, të pikëlluara, iu afruan varrit, të cilin e mendonin se ishte i vulosur. Shpresat e tyre ishin shkatërruar, të mbuluara me dëshpërim. Drita e ringjalljes nuk kishte ndriçuar ende mbi to dhe jeta e përjetshme nuk ishte ngritur mbi mendjet e tyre.

Me të mbërritur, ato u trembën kur panë gurin e madh, duke pyetur vehten se si do ta lëviznin nga gryka e varrit.

Varri i hapur ishte mrekullia e parë e asaj dite, një dëshmi e ankthit dhe mosbesimit tonë se Krishti është në gjendje të rrokullisë tutje të gjithë gurët që rëndojnë zemrat tona. Ai që beson gjen ndihmë te Perëndia; besimi sheh një të ardhme të madhe.

Gjoni nuk na thotë asgjë për shfaqjen e engjëjve. Ka shumë mundësi, që Maria Magdalena kapërceu miqtë e saj dhe vështroi me ngulm brenda në varr. Nuk gjeti atje asnjë trup. E tmerruar, nxitoi te dishepujt. Ajo ishte e sigurtë se kreu i grupit apostolik duhej ta dinte këtë mrekulli me pjesën tjetër të dishepujve. Kur Maria Magdalena arriti Pjetrin dhe shokun e tij dishepull, ajo shpërtheu duke thënë: "Trupi i Jezusit ka humbur". Ky është një krim i shtuar. Kjo tregon se ajo dhe dishepujt ishin të verbër shpirtërisht, sepse mendonin se dikush e kishte vjedhur trupin. Nuk u shkonte mendja se Zoti ishte ringjallur prej së vdekurish sepse ishte Zot.


b) Pjetri dhe Gjoni vrapojnë drejt varrit (Gjoni 20:3-10)


GJONI 20:3-5
3 Atëherë Pjetri doli me dishepullin tjetër dhe shkuan drejt varrit. 4 Të dy vrapuan, por dishepulli tjetër ia kaloi Pjetrit dhe arriti i pari te varri; 5 Dhe, si u përkul për të parë, pa pëlhurat prej liri të shtrira, por nuk hyri.

Kjo ishte një garë dashurie. Secili prej tyre donte të ishte i pari pranë Jezusit. Pjetri, më i madh në moshë, po gulçonte pas Gjonit të ri, pa mundur ta arrinte. Të dy harruan frikën nga spiunët dhe rojet dhe kaluan nëpër portat e qytetit. Kur Gjoni arriti te varri, nuk hyri, me nderim të thellë u përmbajt. Duke parë shkëmbin e latuar të varrit, ai pa në errësirë rrobat e bardha të varrimit të mbështjella dhe të lëna si krizali i zbrazur nga krimbi i mëndafshit. Rrobat e varrit nuk kishin rënë, por kishin mbetur aty ku shtrihej trupi. Kjo është e treta nga mrekullitë e lidhura me ringjalljen. Krishti nuk i grisi rrobat, por doli prej tyre. Engjëjt nuk e lëvizën gurin për ta ndihmuar Jezusin të dilte, por për t'i lënë gratë dhe dishepujt të hynin. Zoti kaloi përmes shkëmbit ndërsa po dilte.

LUTJE: Zoti Jezus Krisht, ne të falënderojmë që u ringjalle nga të vdekurit. Ti i munde të gjitha të këqijat dhe hape rrugën drejt Perëndisë. Ti je me ne në luginën e vdekjes dhe nuk na braktis. Jeta jote është e jona; fuqia jote është bërë e përsosur në dobësinë tonë. Ne përulemi para teje dhe të duam, sepse ti u ke dhënë të gjithë besimtarëve një shpresë triumfuese.

PYETJA:

  1. Cilat janë tre linjat e provave për ringjalljen e Krishtit?

www.Waters-of-Life.net

Page last modified on November 09, 2022, at 08:05 AM | powered by PmWiki (pmwiki-2.3.3)