Previous Genesis 03 -- Next Genesis 05
04 -- Γνωρίζεις τον Παράδεισο;
ΓΕΝΕΣΗ 2:8-17
«Και ο Κύριος ο Θεός φύτεψε έναν παράδεισο στην Εδέμ προς τα Ανατολικά, και έβαλε εκεί τον άνθρωπο, που έπλασε. Και ο Κύριος ο Θεός έκανε να βλαστήσει από τη γη κάθε δέντρο ωραίο στην όραση, και καλό στη γεύση, και το δέντρο της ζωής στο μέσον του παραδείσου και το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού. Και έβγαινε ένας ποταμός από την Εδέμ για να ποτίζει τον παράδεισο, και από εκεί διαχωριζόταν σε τέσσερις κλάδους. Το όνομα του ενός ήταν Φισών. Αυτός είναι που περικυκλώνει ολόκληρη τη γη Αβιλά όπου βρίσκεται το χρυσάφι. Και το χρυσάφι εκείνης της γης είναι καλό. Εκεί βρίσκεται το βδέλλιο και η πέτρα ονυχίτης. Και το όνομα του δεύτερου ποταμού είναι Γιών. Αυτός είναι που περικυκλώνει ολόκληρη τη γη Χους. Και το όνομα του τρίτου ποταμού είναι Τίγρης. Αυτός είναι που ρέει προς τα ανατολικά της Ασσυρίας. Και ο τέταρτος, αυτός είναι ο Ευφράτης. Και ο Κύριος πήρε τον άνθρωπο και τον έβαλε στον παράδεισο της Εδέμ για να τον εργάζεται και να τον φυλάττει. Και ο Κύριος ο Θεός έδωσε προσταγή στον Αδάμ, λέγοντας: Από κάθε δέντρο του παραδείσου θα τρως ελεύθερα, όμως, από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού, δε θα φας απ’ αυτό. Επειδή την ίδια ημέρα που θα φας απ’ αυτό, θα πεθάνεις οπωσδήποτε.»
Ο Θεός περιέγραψε τον Παράδεισο σ’ αυτή την αποκάλυψη, ως τον κήπο της ειρήνης στο μέσον μιας ξερής ερήμου. Εκεί ο άνθρωπος έζησε σε κοινωνία με τον Θεό, επειδή η αμαρτία δεν τον είχε ακόμη χωρίσει από τον Θεό του. Ο Κήπος του Παραδείσου δεν είναι εστία απόλαυσης και λαγνείας και απληστίας και διασκέδασης αλλά είναι μια όαση της δόξας του Θεού, όπου ο ουρανός και η γη είναι σε επαφή. Έτσι μόνη της η παρουσία του Θεού δίνει στον Κήπο της Εδέμ την αξία του.
Ο Θεός είναι ελεήμων, αφού έκανε τα δέντρα να μεγαλώσουν ώστε τα πράσινα τους φύλλα να μπορούν να ηρεμούν τα μάτια, και η σκιά τους να προστατεύει τον άνθρωπο από τη ζέστη, και τα ώριμα τους φρούτα να μπορούν να χαροποιήσουν την καρδιά του. Λες ευχαριστώ στον Θεό για κάθε φυτό και θάμνο και δέντρο, επειδή μεγαλώνει με τη χάρη του Θεού; Η γη πλημμυρίζει με την καλοσύνη Του!
Ο αρχικός ποταμός προέρχεται από τα σύννεφα του Θεού, τα οποία τροφοδοτούν όλα τα μεγάλα ποτάμια όπως ο Νείλος, ο Τίγρης, ο Ευφράτης και ο Ινδός. Ο Παράδεισος ήταν σε ένα συγκεκριμένο μέρος ανάμεσα σε αυτά τα ποτάμια που μεταμόρφωναν τις ερήμους σε κήπους. Η λέξη «Παράδεισος» είναι μια λέξη Φαρσί, η οποία σημαίνει «Κήπος».
Μακάρι όλοι οι άνθρωποι που έμεναν στις κοιλάδες του Ευφράτη κα του Νείλου ποταμού να άνοιγαν τον εαυτό τους στην χάρη του Θεού μέσω του Χριστού. Τότε, οι καρδιές τους θα γέμιζαν με την ειρήνη του Θεού και θα ζούσαν σε ένα αληθινό Παράδεισο. Επειδή ο Κήπος του Παραδείσου είναι όπου ο άνθρωπος συναντάει τον Θεό. Και αυτός που μένει στην αγάπη, μένει μέσα στον Θεό και ο Θεός μέσα σ’ αυτόν και γι’ αυτό ζει στον Παράδεισο τώρα.
Ακόμη και εκείνη την εποχή το κακό ήταν παρόν, επειδή ο Θεός διέταξε τον άνθρωπο να φυλάει τον Κήπο από τις επιθέσεις του κακού. Σε αυτή την περίπτωση ο ΚΥΡΙΟΣ έδωσε στον Αδάμ δουλειά σε αυτό το ουράνιο νησί. Επειδή ο ουρανός δεν είναι για τους τεμπέληδες αλλά για εκείνους που εργάζονται για να έχουν τους καρπούς του Άγιου Πνεύματος, που υπηρετούν τον Θεό μέρα και νύχτα με χαρά και αγαλλίαση. Έτσι η χαλαρότητα είναι από το κακό, ενώ αν είσαι δραστήριος είναι από τον Θεό.
Η εργασία είναι μέρος του Παραδείσου, η οποία είναι παρούσα και σήμερα ως ένα προνόμιο και δώρο από τον Θεό και άρα δεν αποτελεί τιμωρία επειδή πέφτει κανείς σε αμαρτία.
Τώρα εκείνοι, που ήρθαν κοντά στον Θεό, έπρεπε να ζήσουν έτσι ώστε να μην πλησιάζουν το κακό και να μην αφήσουν την ανομία να παραμένει στις σκέψεις τους. Επειδή ο άνθρωπος δημιουργήθηκε για να είναι καλός και δεν του ταίριαζε να ανακατεύεται με την διαφθορά. Ο Θεός ήξερε τον Αδάμ και έφτιαξε το ταίρι του και αυτό ήταν αρκετό για αυτόν. Δεν έπρεπε να ψάξει έναν άλλο προσανατολισμό, εξαιτίας της καλοσύνης Του. Αυτή ήταν η σημασία της γνώσης του καλού και του κακού. Ο Θεός σε προειδοποιεί να μην συναλλάσσεσαι με το κακό γιατί το κακό είναι πιο ύπουλο από εσένα. Αναζητάς τη γνώση και την ευφυία έξω από τον Θεό, ή είναι ο δημιουργός σου αρκετός για σένα;
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕ: Και ο ΚΥΡΙΟΣ πήρε τον άνθρωπο και τον έβαλε στον παράδεισο της Εδέμ για να τον εργάζεται και να τον φυλάττει. Και ο Κύριος ο Θεός έδωσε προσταγή στον Αδάμ, λέγοντας: «Από κάθε δέντρο του παραδείσου θα τρως ελεύθερα, όμως από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού, δε θα φας απ’ αυτό. Επειδή την ίδια ημέρα που θα φας απ’ αυτό, θα πεθάνεις οπωσδήποτε.» (Γένεση 2:15-17)
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω Πατέρα, σε ευχαριστούμε που δημιούργησες την γη μας σαν ένα Παράδεισο. Αλλά η αμαρτία μας την έκανε σφαγείο. Συγχώρησε την υπερηφάνεια μας, επειδή σήμερα εισχωρούμε με την επιστήμη βαθιά σε αλήθειες, χωρίς να υποτασσόμαστε στο γεγονός ότι δεν υπάρχει γνώση ή ευφυία χωρίς εσένα. Στερέωσε μας στην σχέση μας με τον Υιό Σου, στον Οποίο είναι κρυμμένα όλα τα πλούτη της σοφίας και της γνώσης, έτσι ώστε να μπορούμε να ζήσουμε με θάρρος στην παρουσία Σου, μαζί με όλους τους πιστούς στο Ιράκ και στο Κουβέιτ και στο Κατάρ και στο Μπαχρέιν και στα Εμιράτα του Κόλπου.