Previous Genesis 02 -- Next Genesis 04
03 -- Είσαι μια ζωντανή ψυχή;
ΓΕΝΕΣΗ 2:4-7
Αυτή είναι η γένεση του ουρανού και της γης, όταν αυτά κτίστηκαν κατά την ημέρα που Κύριος ο Θεός δημιούργησε τη γη και τον ουρανό, και όλα τα φυτά του χωραφιού, πριν γίνουν επάνω στη γη και κάθε χορτάρι του χωραφιού, πριν βλαστήσει. Επειδή ο Κύριος ο Θεός δεν είχε βρέξει επάνω στη γη και άνθρωπος δεν υπήρχε για να εργάζεται τη γη και ανέβαινε ατμός από τη γη και πότιζε ολόκληρο το πρόσωπο της γης. Και ο Κύριος ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο από χώμα της γης και εμφύσησε στα ρουθούνια του πνοή ζωής και έγινε ο άνθρωπος σε ψυχή που ζει.
Στο πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης η δημιουργία του πρώτου ανθρώπου περιγράφτηκε στο πλαίσιο μιας πρώτης αποκάλυψης για τη δημιουργία του κόσμου, στην οποία οι ουρανοί και η θάλασσα έπαιξαν ένα εξέχοντα ρόλο. Σε εκείνο το κεφάλαιο, ο άγιος Θεός θυμίζει στους Υιούς του Ιακώβ, για τους οποίους ο Μωυσής κατέγραψε αυτές τις αποκαλύψεις, την θαυματουργική σωτηρία τους από τον στρατό του Φαραώ, όταν ο Θεός άνοιξε τα νερά της θάλασσας μπροστά τους με ένα άνεμο από τον ουρανό και μπόρεσαν να περπατήσουν στον πάτο της θάλασσας προς την ασφάλεια στην άλλη ακτή, ενώ ο Φαραώ με τα άρματα του που καταδίωκαν τους Ισραηλίτες και τους στρατιώτες του πνίγηκαν όταν τα νερά επέστρεψαν.
Στο δεύτερο κεφάλαιο της Γένεσης διαβάζουμε μια συμπληρωματική αποκάλυψη για την δημιουργία του πρώτου ανθρώπου, του Αδάμ. Σε αυτή τη δεύτερη αποκάλυψη η ερημιά παίζει εξέχοντα ρόλο, με καμία αναφορά στους ουρανούς ή στη θάλασσα. Αυτό θυμίζει στους Υιούς του Ιακώβ τα πολλά χρόνια που ξόδεψαν περιφερόμενοι στην ερημιά πριν να μπορέσουν να μπουν και να εγκατασταθούν στη γη Χαναάν, την οποία ο Θεός είχε υποσχεθεί στους προγόνους τους, τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ. Σε αυτή την συμπληρωματική αποκάλυψη για τη δημιουργία του Αδάμ, ο Θεός αποκαλείται ΚΥΡΙΟΣ όπως είχε γνωστοποιήσει τον εαυτό Του στον Μωυσή στην καιομένη βάτο. Εδώ ο ΚΥΡΙΟΣ Θεός εμφάνισε τον εαυτό Του με πατρική φροντίδα και σε στενή συναναστροφή με τους ανθρώπους, στο ότι δεν καταστρέφει τους αμαρτωλούς αλλά συνάπτει μια νέα διαθήκη μαζί τους και τους ανέχεται με υπομονή και τρυφερότητα.
Παρατηρούμε ότι στην πρώτη αποκάλυψη οι άνθρωποι περιγράφονται ότι δημιουργήθηκαν «κατ’ εικόνα Θεού» όσον αφορά την εξωτερική τους εμφάνιση. Στην δεύτερη αποκάλυψη, ωστόσο, αποκτούμε μια εικόνα της εσωτερικής φύσης του ανθρώπου, παρουσιάζοντας την ζωντανή ψυχή του μέσα σε ένα ναό φθαρτού χώματος. Γιατί η πνοή της ζωής του Θεού ζωντάνεψε την θνητή ουσία μέσα του και χάρισε στην ένδοξη εξωτερική του μορφή ένα πνεύμα και ζωή και δύναμη και σκέψεις και κίνηση. Είναι αλήθεια, έχουμε ένα σώμα το οποίο είναι παρόμοιο με τα σώματα των ζώων (δες Α’ Κορινθίους 15:44-50). Αλλά το σημείο στο οποίο ξεχωρίζουμε είναι η ζωντανή ψυχή που μας έχει δοθεί από τον Θεό, η οποία μπορεί να γίνει αντιληπτή στη ζωντανή συνείδηση που καταδικάζει την αμαρτία, στην συμπονετική καρδιά η οποία συμπάσχει με τους άλλους με λόγια και πράξεις, και στην πιστή της συμπεριφορά η οποία αναλαμβάνει την ευθύνη, όποιο κι αν είναι το κόστος. Έτσι η τιμή και η θέληση και η καλοσύνη και το έλεος είναι όλα δώρα από την πνοή του Θεού μέσα μας. Το μυστικό της ζωής σου είναι η ψυχή που ο Θεός έφτιαξε για να κατοικεί μέσα σου.
Όταν ο Χριστός εμφύσησε την πνοή Του στους μαθητές του (Ιωάννης 20:22) και είπε, «Λάβετε το Άγιο Πνεύμα», Αυτός μαζί με αυτή την πνοή εφάρμοσε και την μέθοδο της πρώτης δημιουργίας. Με την πνοή Του ο Χριστός άρχισε την νέα Του δημιουργία μέσα στους μαθητές Του, όντας ο ίδιος επικεφαλής της. Σε οποιονδήποτε ο Υιός του Θεού εμφυσάει το Άγιο του Πνεύμα, δε θα πεθάνει ποτέ αλλά θα ζει για πάντα, επειδή εν Χριστώ έχει γίνει ένα παιδί που γεννήθηκε από τον ουράνιο Του Πατέρα. Έτσι, ποιος είσαι; Έχασες την ζωντανή σου ψυχή μέσα στο ζωόμορφο σώμα, ή το Πνεύμα του Χριστού σε γέμισε με την αιώνια ζωή του Θεού;
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕ: Και ο Κύριος ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο από χώμα της γης και εμφύσησε στα ρουθούνια του πνοή ζωής και έγινε ο άνθρωπος σε ψυχή που ζει. (Γένεση 2:7)
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω Πατέρα, σε ευχαριστώ επειδή με δημιούργησες με την πνοή του στόματος σου. Αλλά έχω χάσει την ψυχή μου μέσω της ανυπακοής μου. Συγχώρησε την υπερηφάνεια μου και άνοιξε την καρδιά μου στην πνοή του Χριστού έτσι ώστε η καρδιά μου να θεραπευτεί και να γεμίσει με το Άγιο Σου Πνεύμα. Τότε, θα σε δοξάζω με όλα τα παιδιά σου στην Συρία, στον Λίβανο, την Ιορδανία, τους Άγιους Τόπους και ανάμεσα στους μετανάστες.