Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

a) Οι Θεμελιώδεις Αρχές του Κηρύγματος (Ματθαιοσ 10:5-15)

---

ΜΑΤΘΑΊΟΣ 10:5-6
5 Αυτούς τους δώδεκα τους έστειλε ο Ιησούς να κηρύξουν, και τους έδωσε τις εξής παραγγελίες: «Μην πάρετε το δρόμο για την περιοχή που κατοικούν ειδωλολάτρες και μην μπείτε σε πόλη Σαμαρειτών. 6 Προτιμήστε να πάτε στους Ισραηλίτες που έχουν πλανηθεί. (Ματθαίος 15:24, Μάρκος 6:7-13, Λουκάς 9:2-6, Πράξεις 13:46)

Στην αρχή της διακονίας Του, ο Χριστός έδωσε οδηγία στους δώδεκα αποστόλους να μην πάνε σε όλο τον κόσμο αλλά στους συμπολίτες τους γιατί τα άλλα έθνη δεν ήταν ακόμη έτοιμα για το κήρυγμα τους και το Άγιο Πνεύμα δεν είχε κατοικήσει μέσα σε όλον τον κόσμο. Ο Χριστός παρουσίασε την βασιλεία Του στους πλανεμένους Ιουδαίους πρώτα, σύμφωνα με την υπόσχεση του Θεού στους πατέρες τους, και τους κάλεσε σε αληθινή μετάνοια και ζωντανή ελπίδα.

Ο Χριστός είχε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον οίκο του Ισραήλ. Ήταν «αγαπητοί εξαιτίας των προπατόρων τους», (Ρωμαίους 11:28). Τους κοίταξε με συμπόνοια σαν απολωλότα πρόβατα τα οποία, Εκείνος ως ο ποιμένας τους, έπρεπε να μαζέψει από τους παράδρομους της αμαρτίας και του λάθους στους οποίους παρέκκλιναν και θα περιπλανιόντουσαν αδιάκοπα, αν κάποιος δε τα έφερνε πίσω.

Ο αρνητής θα πει ότι το Ματθαίος 10:5-6 αναφέρει ότι ο Χριστός συμβούλεψε τους δώδεκα μαθητές Του να κηρύξουν στα απολωλότα πρόβατα του οίκου του Ισραήλ. Μάλιστα ο Ματθαίος στο κεφάλαιο 15 και εδάφιο 24 αναφέρει ότι Εκείνος απάντησε και είπε, «Έχω αποσταλεί μόνο για τους πλανεμένους Ισραηλίτες» αν και ο Χριστός είπε στο κεφάλαιο 16 και εδάφιο 15 «Πορευθείτε σ’ ολόκληρο τον κόσμο και διακηρύξτε το χαρμόσυνο μήνυμα σ’ όλη την κτίση.»

Εμείς απαντούμε ότι ο κανόνας που ο Χριστός έφτιαξε για τους αποστόλους Του ήταν να κηρύξουν στον οίκο του Ισραήλ πρώτα ώστε αυτοί να μην αμαρτάνουν και από εκεί και πέρα να κηρύξουν στον υπόλοιπο κόσμο. Η Βίβλος λέει, από την αρχή μέχρι το τέλος, ότι πρώτα οι άνθρωποι της διαθήκης θα πρέπει να τύχουν ουράνιας φροντίδας και μετά τα άλλα έθνη. Ήταν σωστό το ότι τα παιδιά του Ιακώβ θα έπρεπε να έχουν προτεραιότητα από τους υπόλοιπους λαούς.

ΜΑΤΘΑΊΟΣ 10:7
7 Όπου πάτε, να κηρύττετε λέγοντας πως έφτασε η βασιλεία του Θεού. 8 Να θεραπεύετε τους αρρώστους, να γιατρεύετε τους λεπρούς να ανασταίνετε τους νεκρούς, να κάνετε καλά τους δαιμονισμένους. (Ματθαίος 4:17, Μάρκος 16,17, Λουκάς 10:1-12)

Το περιεχόμενο του κηρύγματος των αποστόλων ήταν διττό: κήρυγμα και θεραπεία. Το αντικείμενο των ομιλιών τους ήταν ο ίδιος ο Χριστός και η εξουσία Του, η αλήθεια, το Πνεύμα Του και η αγάπη Του. Οι μαθητές εντυπωσιάστηκαν, βαθιά στην καρδιά τους, με την προσωπικότητα του Κυρίου τους, την ευσπλαχνία Του και τη δύναμη Του. Έδωσαν την μαρτυρία τους για ότι είδαν και βίωσαν. Αναγνώρισαν ότι η βασιλεία του Θεού ξεκίνησε, έγινε πραγματικότητα και τέλος έγινε εφικτή και προφανής σε όλους στο πρόσωπο του Χριστού. Γι’ αυτό το λόγο, τα καλά τους νέα διέφεραν από τον λόγο του Βαπτιστή, όσον αφορά τη βασιλεία που ήταν κοντά, γιατί αυτοί βίωσαν ότι ο Ιησούς ήταν ο ισχυρός θείος βασιλιάς. Δεν κήρυτταν μια μακρινή βασιλεία αλλά διακήρυξαν ότι ο αγαπητός βασιλιάς είχε ήδη έρθει.

Οι μαθητές του Χριστού δεν μιλούσαν μόνο αλλά μετέφεραν στους άλλους την εξουσία της δύναμης Του που κατοικούσε μέσα τους. Το Ευαγγέλιο φανερώνει μια θεία δύναμη και όχι άδεια λόγια ή μια θεολογία χωρίς ζωή.

Αυτή η αλήθεια δείχνει ότι οι κήρυκες θα είναι ένα τίποτα αν απλώς παρουσιάζουν τον αντίλαλο μιας ομιλίας αντί για τη δύναμη Του. Ο Χριστός σήμερα είναι πρόθυμος να θριαμβεύσει μέσω των δούλων Του, όπως τότε θριάμβευσε μέσω των αποστόλων Του. Αλλά λόγω της ελάχιστης πίστης, της υπερηφάνειας και της σκληροκαρδίας τους, δεν μπορεί να κάνει πολλά από τα έργα Του, γιατί θαύματα γίνονται όπου η τέλεια αγάπη ενώνεται με την απλή πίστη. Ο Χριστός θέλει να κάνει τα ίδια θαύματα μέσω των απεσταλμένων ακολούθων του όπως είχε κάνει ο Ίδιος όσο ήταν στη γη. Αυτή η κλήση μας οδηγεί σε μετάνοια ώστε να μάθουμε να υπηρετούμε μέσα από την ευσπλαχνία Του!

ΜΑΤΘΑΊΟΣ 10:8-10
8 Δωρεάν τα λάβατε, δωρεάν και να τα δίνετε. 9 Μην πάρετε στο ζωνάρι σας χρυσό ή ασημένιο ή χάλκινο νόμισμα 10 ούτε σακίδιο για το δρόμο ούτε διπλά ρούχα ούτε υποδήματα ούτε ραβδί. Στον εργάτη πρέπει να του δοθεί η τροφή που του αξίζει. (Αριθμοί 18:31, Πράξεις 20:33, Α’ Κορινθίους 9:14, Α’ Τιμόθεου 5:18)

Ένας εργαζόμενος υπηρέτης επιθυμεί να λάβει το μισθό του μετά την πιστή εκτέλεση του καθήκοντος του. Επίσης, επιθυμεί μια κανονική δουλειά αλλά ο ουράνιος βασιλιάς απέτρεψε τους μαθητές Του από το να λάβουν κάποιο μισθό ή να κάνουν μια επιχείρηση ή να βγάζουν κέρδος από τον λόγο Του. Τους διέταξε να δίνουν τις υπηρεσίες τους δωρεάν, να ζουν από την πίστη τους στον Χριστό, να μην στηρίζονται στα χρήματα, στην περιουσία και στις δωρεές. Ο Χριστός μας ελευθερώνει εντελώς από την αγάπη για τα χρήματα ώστε να αγαπήσουμε Αυτόν και μόνον και να εμπιστευτούμε τη συνεχή Του πρόνοια.

Εκείνοι που είχαν τη δύναμη να θεραπεύουν ασθένειες είχαν την ευκαιρία να πλουτίσουν. Ποιος δεν θα αγόραζε τέτοιες θεραπείες με οποιοδήποτε τίμημα; Γι' αυτό, τους προειδοποιεί ο Χριστός να μην κερδίζουν από την πνευματική δύναμη που είχαν για να προσφέρουν θαύματα. Πρέπει να θεραπεύουν δωρεάν, για να φανερώσουν περαιτέρω την φύση της βασιλείας της Καινής Διαθήκης, η οποία δεν χαρακτηρίζεται από μια απλή χάρη, αλλά από τη δωρεάν χάρη.

Ο Χριστός, επίσης, εμπόδισε τους αποστόλους Του να αγοράσουν επιπλέον ρούχα και παπούτσια, ώστε να μπορούν να διακονούν χωρίς βαριά σακίδια και να περπατούν απαλλαγμένοι από τα βάρη και τις έγνοιες του κόσμου. Πήγαινε στην υπηρεσία του Κυρίου όπως είσαι. Δεν χρειάζεσαι όπλα, ούτε ειδική προστασία, γιατί οι άγγελοι του Θεού θα σε φυλάνε. Όταν προσφέρεις τη δύναμη του Θεού σε αυτούς που σε ακούν και αυτοί βιώσουν τη σωτηρία της ψυχής και του σώματος τους, η ευγνωμοσύνη δεν πρέπει να επιστρέψει σε σένα αλλά στον Θεό. Θα σου δώσει τροφή και θα σε ντύσει. Ωστόσο, δεν πρέπει να ετοιμάζεις πολλές προμήθειες, ούτε να σχεδιάζεις πώς να συγκεντρώσεις χρήματα στην τράπεζα, ώστε η πίστη σου να μην εξασθενήσει, γιατί η βασιλεία του Θεού παραμένει πνευματική και όχι υλική.

Αυτοί, που εκτελούν το θέλημα του Χριστού, έχουν, από όλους τους ανθρώπους, τους περισσότερους λόγους να Τον εμπιστεύονται για όλα τα απαραίτητα είδη διαβίωσης. Αναμφίβολα, το θέλημά Του είναι να φροντίζει αυτούς που εργάζονται γι' Αυτόν. Οι υπηρέτες του Χριστού θα έχουν αρκετό ψωμί και σε αφθονία. Ενώ μένουμε πιστοί στον Θεό και στο καθήκον μας και προσέχουμε να κάνουμε καλά τη δουλειά μας, θα αφήσουμε τις άλλες μας φροντίδες στον Θεό. Ας φροντίσει ο Κύριος για εμάς και τους δικούς μας όπως νομίζει.

Εκείνοι που υπηρετούν θα μπορούσαν να περιμένουν ότι αυτοί στους οποίους στάλθηκαν θα τους προμήθευαν με ό,τι ήταν απαραίτητο διότι αυτός που εργάζεται είναι άξιος της τροφής του. Δε πρέπει να περιμένουν πάντα να τρέφονται από θαύματα, όπως έγινε στον Ηλία, αλλά θα πρέπει να εξαρτώνται από τον Θεό να κλίνει τις καρδιές εκείνων με τους οποίους εργάστηκαν ώστε να είναι καλές σ’ αυτούς και να τους προμηθεύουν με τα απαραίτητα. Μολονότι εκείνοι που εργάζονται στο βωμό της υπηρεσίας μπορεί να μην περιμένουν να πλουτίσουν από αυτή, μπορούν όμως να προσδοκούν να ζήσουν αξιοπρεπώς μέσα από αυτό. Είναι σωστό να συντηρούνται από την εργασία τους. Οι υπηρέτες είναι και πρέπει να είναι «εργάτες» και εκείνοι που με πιστότητα υπηρετούν είναι «άξιοι της τροφής τους» ώστε να μην εξαναγκάζονται σε άλλη εργασία για να την προμηθευτούν. Ο Χριστός περιμένει από τους μαθητές Του να εμπιστεύονται τον Θεό να τους παρέχει τα απαραίτητα για να ζήσουν και όχι τους συμπολίτες τους. Αν κηρύξεις σ’ αυτούς και προσπαθήσεις να κάνεις το καλό υπηρετώντας ανάμεσα τους, σίγουρα θα σου δώσουν ψωμί για να φας και νερό να πιείς, επαρκή για τις ανάγκες σου: και αν το κάνουν, μην ζητήσεις περισσότερα. Ο Θεός θα σε ανταμείψει εν ευθέτω χρόνω και μέχρι τότε δέξου την πρόνοια Του. Ωστόσο, ο Απόστολος Παύλος πρότεινε ο κάθε υπηρέτης του Κυρίου να εργάζεται με τα χέρια του ώστε να εξασφαλίζει το καθημερινό ψωμί του και να μην εξαρτάται από δωρεές. Έτσι, ο κάθε υπηρέτης του Κυρίου θα πρέπει να ρωτάει τον Κύριο Του πώς θα Τον υπηρετήσει καλύτερα σύμφωνα με την καθοδήγηση Του.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω Επουράνιε Πατέρα, ντρεπόμαστε για τη μικρή μας πίστη και την αγάπη μας προς Εσένα και μετανιώνουμε γιατί κλίνουμε προς τον άδικο μαμμωνά. Παρακαλούμε, συγχώρησε τον εγωισμό μας και δίδαξε μας να ακολουθούμε πιστά τον Ιησού, χωρίς κανένα προσωπικό συμφέρον ή κέρδος. Βοήθησέ μας να λάβουμε από Αυτόν δύναμη και αγάπη για να βοηθήσουμε τους φτωχούς, τους αδύναμους, αυτούς που είναι δέσμιοι της δύναμης του Σατανά και όλους εκείνους στους οποίους το Άγιο Πνεύμα μας καθοδηγεί. Κάλεσε πολλούς συμπολίτες μας για να Σε υπηρετήσουν γιατί ο θερισμός είναι πραγματικά άφθονος αλλά οι πιστοί εργάτες είναι λίγοι. Γι’ αυτό, Κύριε στείλε πολλούς εργάτες στον θερισμό σου.

ΕΡΩΤΗΣΗ:

100. Ποιες είναι οι πρώτες πέντε εντολές που έδωσε ο Χριστός στους μαθητές Του όσον αφορά το κήρυγμα;

Mobile device - Print - Top