Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

2. Η Γέννηση και η Ονοματοδοσία του Ιησού (Ματθαίος 1:18-25)

---

ΜΑΤΘΑΙΟΣ 1:19-20
19 Ο μνηστήρας της ο Ιωσήφ, επειδή ήταν ευσεβής και δεν ήθελε να τη διαπομπεύσει, αποφάσισε να διαλύσει τον αρραβώνα, χωρίς επίσημη διαδικασία. 20 Όταν όμως κατέληξε σ’ αυτή τη σκέψη, του εμφανίστηκε στον ύπνο του ένας άγγελος σταλμένος από το Θεό και του είπε: «Ιωσήφ, απόγονε του Δαβίδ, μη διστάσεις να πάρεις στο σπίτι σου τη Μαριάμ, τη γυναίκα σου, γιατί το παιδί που περιμένει προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα.

Ο Ιωσήφ ήταν ένας θεοσεβούμενος ξυλουργός ο οποίος επιθυμούσε να ξεκινήσει οικογένεια. Θαύμαζε την όμορφη, ευσεβή Παρθένο Μαρία και έλαβε τη συγκατάθεση της οικογένειας της να την παντρευτεί. Έτσι και οι δύο οικογένειες συνδέθηκαν μέσω του αρραβώνα.

Ο Ιωσήφ ήταν ένας δίκαιος άνδρας και η Μαρία ήταν μια ευλογημένη, ενάρετη γυναίκα. Αυτό είναι μία έκκληση σε όλους τους πιστούς «να μη δένονται σε ζυγό με απίστους». Εκείνοι που είναι πνευματικοί πρέπει να επιλέξουν να παντρευτούν εκείνες που είναι το ίδιο πνευματικές ώστε ο Θεός να αγιάσει τη σχέση τους και να τους ευλογήσει μέσα από αυτήν.

Μπορούμε, επίσης, να μάθουμε ότι είναι καλό να εισερχόμαστε στην έγγαμη κατάσταση κατόπιν περίσκεψης και όχι βιαστικά – να προηγηθεί δηλαδή ο γάμος με ένα αρραβώνα. Είναι καλύτερο να αφιερώσεις χρόνο για να σκεφτείς πριν τον γάμο παρά να βρεις χρόνο για να μετανιώσεις μετά.

Ξαφνικά ο Ιωσήφ αντιλήφθηκε ότι η Μαρία, η αρραβωνιασμένη με αυτόν γυναίκα, ήταν έγκυος πριν οι δύο τους συνευρεθούν. Την παρακολουθούσε προσεκτικά και όταν βεβαιώθηκε ότι ήταν έγκυος, μια μάχη ξέσπασε μέσα στην καρδιά του μεταξύ οργής και αγάπης. Τον κατέλαβαν υποψίες ιδιαίτερα σκληρές. Και όταν η εγκυμοσύνη της αποκαλύφθηκε, ο Ιωσήφ άρχισε να σκέφτεται τις νόμιμες υποχρεώσεις του σε εκείνη. Ένας ευσεβής Ιουδαίος δε θα παντρεύονταν μια «πόρνη». Έπρεπε είτε να την εκθέσει δημόσια, κάτι που την εποχή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας θα έφερνε περιφρόνηση αλλά όχι θάνατο. Ή έπρεπε να της δώσει ένα πιστοποιητικό διαζυγίου ιδιωτικά για να μπορέσει να παντρευτεί τον άνδρα που αγαπούσε.

Ποτέ δεν υπήρξε καμιά άλλη κόρη της Εύας τόσο αξιοπρεπής όσο η Παρθένος Μαρία και την ίδια στιγμή να κινδυνεύει να κατηγορηθεί για ένα από τα χειρότερα εγκλήματα. Ωστόσο, δεν μαθαίνουμε αν βασανίστηκε μέσα της γι’ αυτό αλλά γνωρίζοντας τη δική της αθωότητα παρέμεινε σε ειρήνη και εναπόθεσε την υπόθεση της σε «εκείνον που κρίνει δίκαια».

Εκείνοι που φροντίζουν να έχουν καλή συνείδηση ​​μπορούν να εμπιστεύονται με χαρά τον Θεό για τη διατήρηση των καλών τους ονομάτων και να έχουν λόγους να ελπίζουν ότι θα καθαρίσει όχι μόνο την ακεραιότητά τους αλλά και την τιμή τους.

Ο Ιωσήφ πραγματικά αγάπησε την Μαρία και προετοιμάστηκε να χωρίσει από εκείνη κρυφά για να κάνει το φταίξιμο να πέσει επάνω του και όχι επάνω της. Αυτό αντανακλά την ειλικρίνεια του και την ακεραιότητα του. Μπορούμε εύκολα να φανταστούμε πόσο πολύ προβληματισμένος και απογοητευμένος θα ήταν όταν ανακάλυψε ότι εκείνη που εμπιστεύονταν και εκτιμούσε, μπορούσε να ήταν ύποπτη για ένα τέτοιο αποτρόπαιο έγκλημα. «Πρόκειται για την ίδια Μαρία;» άρχισε να σκέφτεται. «Πως μπορούμε να εξαπατούμαστε από ανθρώπους για τους οποίους πιστεύουμε τα καλύτερα; Πώς μπορούμε να απογοητευόμαστε από αυτό που προσδοκούμε πέρα από κάθε τι!». Φοβάται να πιστέψει κάτι τόσο κακό από κάποια που πίστευε ότι ήταν τόσο καλή γυναίκα και όμως το ζήτημα, καθώς είναι πολύ άσχημο για να δικαιολογηθεί, είναι επίσης πολύ ξεκάθαρο για να το αρνηθεί κανείς. Μια βίαιη μάχη λυσσομανούσε στην καρδιά του Ιωσήφ. Από τη μια, πολεμούσε την πικρή ζήλεια, η οποία είναι τόσο σκληρή όσο ο θάνατος, και από την άλλη, πάλευε με την μεγάλη στοργή που έτρεφε για την Μαρία. Απέφυγε να καταφύγει σε οποιοδήποτε από τα δύο. Δεν είχε σκοπό να την κάνει δημόσιο παράδειγμα προς αποφυγή και διαπόμπευσης, αν και σύμφωνα με τον νόμο θα μπορούσε να το είχε κάνει: «Αν μια νεαρή γυναίκα η οποία είναι παρθένα αρραβωνιάζεται με τον σύζυγο της και ένας άνδρας τη βρίσκει στην πόλη και κοιμηθεί μαζί της, τότε θα τους φέρεις και τους δύο στην πύλη αυτής της πόλης και θα τους λιθοβολήσεις με πέτρες» (Δευτερονόμιο 22:23-24). Όμως δεν είχε σκοπό να χρησιμοποιήσει τον νόμο και να την τιμωρήσει επειδή η γνώση της ενοχής της ήταν αβέβαιη. Πόσο διαφορετικό ήταν το πνεύμα που κατείχε τον Ιωσήφ από εκείνο του Ιούδα, ο οποίος σε μια παρόμοια περίπτωση βιαστικά επέβαλε μια αυστηρή ποινή «Βγάλτε την έξω από την πόλη για να καεί». (Γένεση 38:24). Πόσο καλό είναι να συλλογίζεσαι σε βάθος τα πράγματα, όπως έκανε εδώ και ο Ιωσήφ! Αν υπήρχε περισσότερη σκέψη στις επικρίσεις και τις κρίσεις μας, θα υπήρχε περισσότερο έλεος και μέτρο σε αυτές.

Η τιμωρία της εκφράζεται στο Ευαγγέλιο ως μέσο "για να γίνει δημόσιο παράδειγμα", το οποίο δείχνει τον σκοπό της τιμωρίας - την προειδοποίηση των άλλων. Αυτό μπορεί να μας διδάξει το πώς να επιπλήξουμε τους αμαρτωλούς χωρίς λέξεις. «Είναι προτιμότερο ν’ ακούει κανείς τα ήρεμα λόγια ενός σοφού ανθρώπου» (Εκκλησιαστής 9:17). Η Χριστιανική αγάπη και η Χριστιανική σωφροσύνη θα κρύψουν πλήθος αμαρτιών.

Ο Ιωσήφ δεν περιφρόνησε την Μαρία αλλά προσευχήθηκε για εκείνη γνωρίζοντας ότι κανείς δε μπορούσε να την βοηθήσει παρά μόνο ο ίδιος ο Θεός. Όταν ο Ιωσήφ ένιωσε χαμένος, ο Θεός έστειλε ένα άγγελο σε εκείνον, ο οποίος τον αποκάλεσε με το όνομα ευγενείας του, «Υιό του Δαβίδ». Ο άγγελος του έβαλε στο μυαλό του τη βασιλική του σχέση και έδιωξε κάθε φόβο, ότι δηλαδή μπορεί να μη φοβάται τον Θεό, ούτε τους ανθρώπους, ούτε τους νόμους, αφού αυτός και η Μαρία ήταν αθώοι.

Ο άγγελος διαβεβαίωσε τον Ιωσήφ ότι η Μαρία ήταν η νόμιμη σύζυγος του σύμφωνα με τους νόμους της μνηστείας. Μετά από αυτήν την διακήρυξη, ο άγγελος δεν αποκάλεσε την Μαρία «Παρθένο». Αντίθετα, διευκρίνισε στον Ιωσήφ ότι το έμβρυο στην μήτρα της προέρχονταν από το Άγιο Πνεύμα σύμφωνα με το άγιο θέλημα του Θεού. Ο Θεός δεν ήθελε το παιδί, ο Ιησούς, να γεννηθεί από μια γυναίκα που ο άνδρας της θα είχε υποψίες ότι ήταν πόρνη. Ο άγγελος παρότρυνε τον Ιωσήφ να πάρει την Μαρία σπίτι του σαν γυναίκα του και να της παρέχει την προστασία μιας νόμιμης οικογένειας. Ο Κύριος έκτεινε το καλοσυνάτο χέρι του και ευλόγησε τόσο τον Ιωσήφ όσο και την Μαρία. Η εμφάνιση του αγγέλου στο όνειρο του απαιτούσε από τον Ιωσήφ να πιστέψει ότι ο Θεός ενάντια στους νόμους της φύσης γεννάει ένα παιδί στην Μαρία και ότι το παιδί θα γίνονταν ένας αληθινός άνθρωπος όπως επίσης και ο αληθινός Θεός.

Ο Θεός μιλάει και δίνει οδηγίες σε εκείνους που προόρισε για καλά έργα. Και έχει προετοιμάσει καλά έργα για όλους εκείνους που ανήκουν σ’ αυτόν. Αν δεν ακούς τον Θεό, ο λόγος είναι ότι δεν ανήκεις σ’ αυτόν (Ιωάννης 8:47).

Επίσης, διαβάζουμε στο κοράνι την ιστορία της Μαρίας και της σύλληψης του Χριστού. Βρίσκουμε μια πολύ ασυνήθιστη διατύπωση, «και εκπνεύσαμε μέσα της από το Πνεύμα μας», πράγμα που ξεκαθαρίζει ότι ο Χριστός είναι ένας γιος που δεν ήταν γεννημένος από άνθρωπο ούτε ήταν αποτέλεσμα σεξουαλικής σχέσης αλλά προέρχονταν από το Άγιο Πνεύμα του Θεού.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Σε λατρεύω , Θεέ, Ουράνιε Πατέρα, επειδή δεν με απέρριψες αλλά με επισκέφτηκες και φόρτωσες την αμαρτία μου στο σώμα του Υιού σου. Σε δοξάζω γιατί έφτασες στη γη. Σε υμνώ για την παρουσία σου μέσα μου και χαίρομαι για τη γέννηση του Υιού σου ο οποίος προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα και έφτασε σε μας μέσω της Παρθένου Μαρίας. Έλα, Πνεύμα του Θεού και κατοίκησε μέσα μου ώστε να μπορώ να ανακαινιστώ και να ζήσω την δική σου αιώνια ζωή.

ΕΡΩΤΗΣΗ:

17. Γιατί ο άγγελος ζήτησε από τον Ιωσήφ να πάρει την Μαρία στο σπίτι του;

Mobile device - Print - Top