Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

a) Judenjtë lënë pas dore drejtësinë e Perëndisë që arrihet me anë të besimit, dhe mbështeten te veprat (Romakëve 9:30 - 10:3)

---

ROMAKËVE 9:30 - 10:3
30 Çfarë të themi atëherë? Se johebrenjtë, të cilët nuk ndoqën drejtësinë, kanë arritur drejtësinë, madje atë drejtësi që vjen nga besimi; 31 por Izraeli, duke ndjekur ligjin e drejtësisë, nuk e ka arritur ligjin e drejtësisë. 32 Pse? Sepse ata nuk e kërkuan me anë të besimit, por si të thuash me anë të veprave të ligjit. Sepse ata u penguan në atë gur pengese. 33 Siç është shkruar: "Ja, unë vë në Sion një gur pengese dhe një shkëmb skandali dhe kushdo që beson në të nuk do të turpërohet". 10:1 Vëllezër, dëshira dhe lutja e zemrës sime drejtuar Perëndisë për Izraelin është që ata të shpëtohen. 2 Sepse unë dëshmoj për ta se kanë zell për Perëndinë, por jo sipas njohurive. 3 Sepse duke mos njohur drejtësinë e Perëndisë dhe duke kërkuar të vërtetojnë drejtësinë e tyre, nuk i janë nënshtruar drejtësisë së Perëndisë.

Apostulli Pal u përpoq në mënyrë indirekte t'i largonte anëtarët e kishës në Romë nga vendimi i tyre përfundimtar që të mund të kuptonin se drejtësia e Perëndisë arrihet vetëm me besimin e tyre në Krishtin, ndërsa drejtësia e bazuar në vepra i çon profesorët fetarë në shkatërrim. Pyetja e tij ishte vendimtare. Apostulli Pal rrëfeu përpara këshillit të kishës së parë dhe veçanërisht para atyre që mbanin drejtësinë sipas Ligjit, se asnjëri prej tyre nuk i kishte mbajtur dhe përmbushur të gjitha urdhërimet e Perëndisë dhe se asnjë prej tyre nuk do të shpëtohej nga veprat e tij, por me hirin e Perëndisë, i cili është i dukshëm vetëm në Krishtin (Veprat 15:6-11). Ai që përçmon hirin e Krishtit është si një njeri që ecën në errësirë dhe papritur pengohet në një gur të madh në rrugën e tij, bie dhe humbet (Isaia 8:14; 28:16).

Megjithëse ai i kishte pajtuar judenjtë me Perëndinë, Krishti u bë, për shumë prej tyre, një arsye për gjykimin e tyre, sepse ata hodhën poshtë hirin e tij unik. Megjithatë, ata që e njohën Shpëtimtarin e tyre dhe besuan në të, u shpëtuan.

Pali rrëfeu se shumë judenj ishin të zellshëm në zbatimin e Ligjit dhe kishin bërë çdo përpjekje për t'iu bindur urdhërimeve. Pali i donte ata për shkak të zellit të tyre dhe shpresonte që ata të shfrytëzonin mundësitë e jetës së tyre dhe të hapnin dhuratën e madhe që u ishte dhënë. Prandaj, Pali iu lut Perëndisë dhe iu përgjërua me zell që t'i udhëhiqte shumë prej tyre drejt shpëtimit të përgatitur për ta.

Megjithatë, Pali përjetoi në shumë nga qendrat ekonomike në Perandorinë Romake se judenjtë mbanin Ligjin e tyre dhe e konsideronin veten si populli i zgjedhur, duke i parë popujt e tjerë si mbeturina. Ata nuk e njohën drejtësinë e re të Perëndisë në Krishtin, por u përpoqën nëpërmjet agjërimit, lutjes, sakrificave, kontributeve dhe pelegrinazhit të zbatonin 613 urdhërimet për të vërtetuar pafajësinë e tyre në këtë mënyrë, duke hedhur poshtë drejtësinë e vërtetë të Perëndisë. Çfarë mendimi mashtrues është ky! Çfarë gjendje mjeruese i kishin sjellë vetes!

LUTJE: O At qiellor, ne të adhurojmë, sepse ne besimtarët jemi nga johebrenjtë e papastër, por nga plotësia e hirit tënd kemi marrë bekimet njëri pas tjetrit dhe ti na ke dhënë drejtësinë tënde si një dhuratë të madhe. Prandaj, ne lutemi që t'u ofrosh të njëjtat bekime pasuesve të feve të tjera që mendojnë se veprat e tyre personale mund t'i justifikojnë ata. Të lutemi thyej krenarinë e tyre dhe ndihmoji ata të besojnë në ty dhe të besojnë si fëmijë të dashur.

PYETJET:

63. Pse miliona besimtarë të popujve të ndryshëm arritën drejtësinë e Perëndisë dhe u rrënjosën në të?
64. Pse njerëzit fetarë të feve të tjera përpiqen t'i zbatojnë ligjet e tyre me qëllim që të arrijnë drejtësinë e Perëndisë?

Mobile device - Print - Top