Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

b) Dëshira e kahershme e Palit për të vizituar Romën (Romakëve 1:8-15)

---

ROMAKËVE 1:13-15
13 Tani, vëllezër, nuk dua që të mos e dini se shpesh kisha planifikuar të vija te ju (por më penguan deri tani), që të kem ndonjë fryt edhe mes jush, ashtu si midis johebrenjve të tjerë. 14 Unë u jam borxhli grekëve dhe barbarëve, të urtëve dhe të paditurve. 15 Pra, për aq sa varet nga unë, jam gati t'ju predikoj ungjillin edhe juve që jeni në Romë.

Në këtë letër, Pali hap zemrën e tij për njerëzit e kishës së Romës. Ai u tregon se sa shpesh kishte menduar dhe planifikuar t'i vizitonte, por Perëndia ia ndërpreu të gjitha planet. Apostulli i madh duhej të mësonte shumë shpejt se mendimet e Perëndisë janë të ndryshme nga të tijat dhe se rrugët e Perëndisë janë aq më lart se të tijat sa qiejt janë më të lartë se toka. Fryma e Krishtit e pengoi atë të zbatonte planet e tij, edhe nëse ato dukeshin të dobishme, të mira dhe të shenjta. Për më tepër, kur mundësia për të udhëtuar iu shfaq e favorshme, Zoti e pengoi gjithashtu.

Megjithatë, Pali e vuri në zemër se duhet të predikonte botën. Ai dëshironte, gjatë jetës së tij, të ngrinte mbretërinë e Perëndisë në Romë dhe në kombe të tjera. Nuk mendonte të ndërtonte individë, por synonte të ndërtonte kombet, sepse ishte i sigurtë për bekimin e Krishtit, që vepronte në të. Ai kishte parë Zotin e tij të lavdishëm dhe ishte i sigurtë se e gjithë bota zotërohej nga Mbreti i mbretërve dhe se fitorja e tij ishte e siguruar.

Apostulli i Kombeve e shihte veten si borxhli ndaj të gjithë njerëzve, jo sepse mori para prej tyre, por sepse Zoti ia kishte dhënë autoritetin dhe fuqinë e tij, dhe për këtë arsye ai ishte i detyruar t'ia jepte një pushtet dhe autoritet të tillë të gjithë të zgjedhurve në Krishtin. Në të vërtetë, ne të gjithë jetojmë sot nga dhuratat e Perëndisë Palit, i cili me letrat e tij na bën partnerë në fuqinë e tij. Në këtë kuptim, ne u bëmë debitorë ndaj jush, ashtu si ju i jeni debitorë të gjithë njerëzve që ju rrethojnë, sepse shpirti që vepron në ne nuk është i yni, por është i përgatitur të banojë në zemrat e shumë njerëzve.

Pali punoi mes klasave të grekëve të arsimuar dhe Zoti e themeloi shërbimin e tij në dobësi. Ai themeloi kisha në pjesët e Mesdheut, të cilat lagin ishujt grekë. Më pas, në kohën e shkrimit të kësaj letre, ai synoi të punonte mes barbarëve në Francë, Spanjë dhe Gjermani. Ai ishte i etur për t'u shpallur të gjithëve lajmin e mirë se Perëndia kishte një Bir që na shpengoi në kryq. Në përkushtimin e tij intensiv dhe të zjarrtë, Apostulli i Kombeve ishte si një raketë e përgatitur për t'u lëshuar. Ai kishte marrë, me qëllim që t’u komunikonte të tjerëve. Në dashurinë e tij për barbarët, ai dëshironte të tërhiqte vëmendjen e romakëve që ta shoqëronin dhe të merrnin pjesë me të në predikimin e kombeve. Kështu, donte t’u predikonte besimtarëve në Romë që ata, nga ana tjetër, të bëheshin predikues; sepse arritja e shpëtimit krijon tek ai që shpëtohet një detyrim për të shpëtuar të tjerët. Pali vuri përpara syve të tij Romën si qendër dhe pikënisje për predikimin e gjithë botës.

Megjithatë, Zoti iu përgjigj lutjes së apostullit të tij në një mënyrë tjetër. Ai nuk e dërgoi ambasadorin e tij direkt në Romë, por fillimisht e ktheu në Jeruzalem për ta arrestuar dhe burgosur. Pas vitesh të gjata e të dhimbshme, ai mbërriti në kryeqytet i lidhur, i burgosur dhe skllav i lidhur i Krishtit. Megjithatë, fuqia e Perëndisë nuk u shua në të. Ai, edhe në zinxhirë, predikoi gjithë botën përmes letrës së tij drejtuar Romës, e cila predikon edhe sot popujt dhe kombet.

Tani, ne nipërit e atyre barbarëve që Pali synonte t'i predikonte, përhapëm me gëzim ungjillin e Perëndisë siç i ishte besuar tashmë Palit. Ndoshta Palit nuk i ka shkuar ndërmend se letra e tij drejtuar Romës është përmbushja e dëshirës së tij për të predikuar kombet. Asnjë libër tjetër, përveç ungjillit të Gjonit, nuk e ka ndryshuar botën si kjo letër, e cila u shkrua me shumë lutje dhe rënkime të Shpirtit.

LUTJE: O Zot, ti je Mbreti dhe i udhëzon shërbëtorët e tu sipas vullnetit tënd. Na fal nëse kemi menduar diçka që nuk është në përputhje me vullnetin tënd. Na nënshtro plotësisht në drejtimin tënd që të mos dalim jashtë planit të dashurisë tënde, por t'u bindemi urdhrave të Shpirtit tënd dhe t'i përmbushim dëshirat e tua me kënaqësi, edhe nëse ato janë kundër imagjinatës sonë. O Zot, rruga jote është e shenjtë dhe ne i dorëzohemi largpamësisë sate. Faleminderit sepse nuk na lejon të largohemi nga mëshira jote.

PYETJA:

11. Si dhe sa shpesh e pengoi Perëndia Palin që të zbatonte planet e tij?

Mobile device - Print - Top