Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

12. Pali para Agripës II dhe shpurës të tij mbretërore (Veprat 25:13 - 26:32)

---

VEPRAT 26:16-23
16 “’Por ngrihu dhe qëndro në këmbë; sepse unë të jam shfaqur për këtë qëllim, që të të bëj shërbëtor dhe dëshmitar si për gjërat që ke parë, ashtu edhe për ato që do të të zbuloj akoma. 17 Duke të zgjedhur ty nga populli jude dhe nga johebrenjtë, tek të cilët po të dërgoj tani, 18 për t'i hapur sytë, për t'i kthyer nga errësira në dritë dhe nga fuqia e Satanit te Perëndia, ata mund të marrin faljen e mëkateve dhe një trashëgimi midis atyre që janë shenjtëruar me anë të besimit në mua.' 19 Prandaj, mbret Agripa, unë nuk isha i pabindur ndaj vegimit qiellor, 20 por u shpalla së pari atyre në Damask, në Jeruzalem dhe në të gjithë rajonin e Judesë dhe më pas te johebrenjtë, që ata të pendohen, të kthehen te Perëndia dhe të bëjnë vepra që i takojnë pendimit. 21 Për këto arsye Judenjtë më kapën në tempull dhe u përpoqën të më vrisnin. 22 Prandaj, duke marrë ndihmë nga Perëndia, edhe sot e kësaj dite qëndroj duke u dëshmuar të vegjëlve dhe të mëdhenjve, duke mos thënë gjëra të tjera përveç atyre që profetët dhe Moisiu thanë se do të vinin, 23 se Krishti do të vuante, që do të ishte i pari që do të ringjallej prej së vdekurish dhe do t'u shpallte dritë popullit jude dhe johebrenjve".

Krishti nuk e lejoi Saulin e dërrmuar të ishte pesimist dhe i pashpresë në njohjen e mëkateve të tij, por i kërkoi që t'i bindej besimit menjëherë. Ai e urdhëroi dhe e inkurajoi të bënte hapa të guximshëm përpara, sepse shfaqja e Krishtit nënkuptonte për vrasësin kokëfortë mëshirën e faljes, thirrjen për shërbim dhe dërgimin e tij te të korruptuarit. Jezusi nuk e zgjodhi Palin si dëshmitar të tij për të diskutuar njohuritë teologjike, apo për të ndjekur rrjedhën e ndjenjave, por për t'u treguar të gjithë njerëzve se si e pa Zotin e gjallë. Kështu Krishti i lavdishëm u bë përmbajtja e dëshmisë së Palit. Zoti i tij e siguroi atë për mbrojtjen dhe pjesëmarrjen e tij personale, që ai të mos shkonte vetëm te judenjtë dhe johebrenjtë, por të mbushur me emrin e Jezusit në fuqinë e tij. Pra, ai që veproi kundër Palit ose e arrestoi, kreu një sulm kundër vetë Perëndisë.

Vëlla i dashur, a e ke dëgjuar thirrjen e Krishtit për të predikuar? A e ke njohur Jezusin në lavdinë e tij në Ungjill? Më pas studio fjalë për fjalë me ne urdhrin e Zotit për të dëshmuar dhe për të shërbyer aktivisht në vargun 18 që të mund të kuptosh qëllimet e Krishtit dhe shtatë kuptimet e predikimit.

1. Vëllai yt ka nevojë që sytë e mendjes së tij të verbër të hapen nëpërmjet dëshmisë tënde për Krishtin e gjallë në të tashmen.
2. Atëherë ai mund të njohë Zotin e tij Jezus, Dritën e botës dhe të lërë errësirën e tij me vendosmëri dhe pendim të sinqertë.
3. Meqenëse çdo njeri normal është i lidhur me zinxhirët e djallit dhe fuqinë e keqe, prandaj ai ka nevojë për çlirim me anë të Krishtit që e çliron thellë në zemrën e tij me fuqinë e tij hyjnore.
4. Ai që beson në Krishtin e kryqëzuar, shpëtohet nga zemërimi dhe gjykimi i Perëndisë dhe vjen te i Shenjti duke shërbyer dhe adhuruar me gëzim.
5. Falja e mëkateve tona dhe pastrimi i zemrave tona realizohen praktikisht nëpërmjet lidhjes sonë me Perëndinë.
6. Aty ku Fryma e Shenjtë banon në një zemër të përgatitur, ai bëhet garancia e lavdisë që do të vijë në ne.
7. Të gjitha këto dhunti shpirtërore nuk i fitojmë nëpërmjet zbatimit të ligjeve, por nëpërmjet besimit në Krishtin e gjallë që vepron dhe shpëton të gjithë ata që i drejtohen atij.

I dashur lexues, a je liruar personalisht nga fuqia e Satanit dhe a i shërben Perëndisë me një zemër të pastruar? A i ke rrëfyer mëkatet e tua dhe i ke lënë ato vërtet? A ecën në dritën e Krishtit? Atëherë Zoti i fuqishëm të thërret t'u tregosh njerëzve për shpëtimin e tij që shumë të mund të shpëtohen nëpërmjet dëshmisë tënde. Dëgjo me kujdes atë që të thotë Fryma e Shenjtë.

Pali i tha mbretit Agripa: «Shfaqja dhe udhëzimi i Krishtit ndaj meje më mundi dhe iu binda menjëherë Zotit të lavdisë. Takimi im me Krishtin ishte motivi i veprave të mia. Më duhej të predikoja pendimin dhe të kthehesha te Shpëtimtari në Damask, në Jeruzalem dhe në çdo vend të botës. Krishti është i gjallë dhe unë duhej të predikoja e t'u thosha atyre: 'Kthehuni nga veprat tuaja të vdekura dhe shërbejini Perëndisë së Shenjtë. Vdisni ndaj krenarisë tuaj dhe zbatoni vullnetin e Zotit me fuqinë e Frymës së Shenjtë. Mos vazhdoni në imagjinatën tuaj egoiste dhe mos e ndërtoni të ardhmen tuaj mbi drejtësinë tuaj iluzore, por pranoni se jeni gati të bëheni djaj. Pastaj shtrijini duart drejt Krishtit që ai t'ju shpëtojë. Ju profesorë dhe juristë të shquar keni nevojë urgjente për një shpëtimtar. Megjithatë, mëkatarët dhe kriminelët e dinë spontanisht nevojën e tyre për pendim dhe jetë të re.

Për shkak të kësaj dëshmie për nevojën e njerëzve për shpëtim, që u bë nga Krishti i kryqëzuar dhe i ringjallur, judenjtë e urrenin Palin. Arsyeja e sulmit të fanatikëve në Jeruzalem nuk ishte as ndotja e tempullit, as rebelimi, as mohimi i ligjit, por dashuria e tij për Jezu Krishtin dhe dëshmia e tij aktive. Kjo është arsyeja pse judenjtë u përpoqën ta vrisnin, sepse nuk besonin se Jezusi i kryqëzuar jetonte. Ata e kundërshtuan këtë mendim, pasi përndryshe do t'u duhej të rrëfenin se ishin të gjithë vrasës të Birit të Perëndisë dhe të dënuar.

Zoti Jezus e mbajti shërbëtorin e tij në tempull nga turma që vrumbullonte, që ai të mund të vazhdonte dëshminë e tij përpara mbretërve dhe të pafajshmëve, filozofëve dhe të paditurve për të vërtetën hyjnore. Dëshmia e tij ishte në përputhje të plotë me Ligjin dhe Profetët se Biri i Perëndisë nuk erdhi si një shpëtimtar politik, por ai ishte Qengji i Perëndisë që hoqi mëkatin e botës. Kjo është arsyeja pse Njeriu Jezus lindi nga Fryma e Perëndisë: për të pajtuar njerëzit me Perëndinë. Askush tjetër nuk mund ta bënte këtë punë. Ai u vërtetua se ishte i Plotfuqishmi, sepse e mundi vdekjen, na dha lirinë nga skllavëria e mëkatit dhe na përjashtoi nga zemërimi i Perëndisë. Shpëtimi nuk është vetëm për hebrenjtë, por është i hapur për të gjithë johebrenjtë. Krishti është Triumfuesi. Ungjilli i tij bartet në të gjitha vendet pa asnjë pengesë dhe drita e tij shkëlqen në errësirë.

PYETJA:

118. Cilat janë shtatë parimet në urdhrin e Krishtit për të predikuar?

VEPRAT 26:24-32
24 Tani, ndërsa ai mbrohej kështu, Festi tha me zë të lartë: “Pal, ti je tërbuar! Studimet e shumta po të çmendin!” 25 Por ai tha: “Unë nuk jam i çmendur, o fisniku Fest, por flas fjalët e së vërtetës dhe të arsyes. 26 Sepse mbreti, para të cilit edhe unë flas lirisht, i di këto gjëra; sepse jam i bindur se asnjë nga këto gjëra nuk i shpëton vëmendjes, pasi kjo gjë nuk është bërë në fshehtësi. 27 Mbreti Agripa, a u beson profetëve? Unë e di që ti beson.” 28 Atëherë Agripa i tha Palit: "Ti për pak po më bind të bëhem i krishterë". 29 Dhe Pali tha: "Dhëntë Perëndia që jo vetëm ju, por edhe të gjithë ata që më dëgjojnë sot, të bëheni pothuajse dhe krejtësisht të tillë si unë, përveç këtyre zinxhirëve". 30 Mbasi tha këto gjëra, mbreti u ngrit në këmbë, guvernatori, Berenike dhe ata që ishin ulur me ta; 31 Dhe, pasi u larguan, folën mes tyre duke thënë: "Ky njeri nuk po bën asgjë që meriton vdekjen ose zinxhirët". 32 Atëherë Agripa i tha Festit: "Ky njeri mund të ishte liruar, po të mos i ishte apeluar Cezarit."

Guvernatori krenar e kuptoi se Pali, në fjalët e tij të mëparshme, i kishte quajtur të gjitha perënditë e romakëve dhe grekëve errësirë dhe e kishte paraqitur Krishtin si të vetmen Dritë të botës. Kjo ishte e vështirë për guvernatorin krenar, sepse i burgosuri tha para tij se një i vdekur ishte bërë Shpëtimtari i botës dhe se ai ishte më i fortë se Cezari dhe më i ndritshëm se të gjithë perënditë e botës. Kështu Festi i bërtiti para të pranishmëve duke thënë: «Ti nuk e ke mendjen në vend, Pal. Ke shkuar përtej masës së mendimeve të tua. Meditimet e tua të Ligjit dhe lutjet e vazhdueshme të kanë errësuar sytë.”

Pali e dinte se guvernatori nuk mund ta kuptonte atë, sepse askush nuk mund të thotë se Jezusi është Zot përveçse me anë të Frymës së Shenjtë. Kështu ai iu përgjigj atij krenari: “Unë nuk jam i çmendur. Po flas me kujdes të vërtetën e matur. Nuk jam as i pushtuar nga entuziazmi, as i magjepsur. Unë po provoj të vërtetën e Krishtit që është i gjallë dhe i lavdishëm. Papritur, Pali i bëri shenjë mbretit Agripa dhe e bëri atë një dëshmitar që i dinte të gjitha këto gjëra, sepse çdo hebre e dinte që Jezusi i Nazaretit ishte kryqëzuar dhe të krishterët dëshmojnë ringjalljen e tij me gëzim.

Pali, i burgosuri, foli personalisht me mbretin fodull përpara grupit të tij dhe e pyeti me të drejtë: “A beson ti në Ungjillin që përmendet te Profetët? A e rrëfen Krishtin të torturuar dhe të ringjallur prej së vdekurish sipas ligjit?” Pali pa se si zemra e mbretit dridhej. Ai nuk e vuri veten në gabim ndaj së vërtetës që zbulohet në Dhjatën e Vjetër. Kështu që nuk u përgjigj. Atëherë apostulli tha në vend të atij që ishte i ngadalshëm në përgjigje: "E di, mbret, se ti beson". Pali ishte një profet. Ai lexoi mendimet e mbretit dhe e tërhoqi atë të rrëfente besimin e tij. Por ky mbret vazhdoi ngadalë. I turpëruar nga turma, ai mërmëriti: “Ndoshta jam bërë besimtar. Nëse i plotëson fjalët e tua, do të më bindësh dhe do të ma mbushësh kokën me mendimet e tua dhe atëherë do të bëhem pre e Krishtit tënd.”

Atëherë Pali u gëzua në zemrën e tij. Duke parë veprën e Frymës së Shenjtë në zemrën e mbretit të kombit të tij, ai thirri: "Unë nuk jam i burgosuri. Ju jeni skllevër në mëkatet tuaja. Ejani te Jezusi, Shpëtimtari dhe ai do t'ju lirojë. Unë jam i lirë pavarësisht nga zinxhirët e mi. Do t’i kërkoja Perëndisë që t'ju jepej mbushja me Frymën e Shenjtë së bashku me motrën tuaj Bereniken, guvernatorin romak, dhe të gjithë oficerët, zyrtarët dhe njerëzit e shquar të Çezaresë.

Pali u përball me të gjithë dhe sulmoi me dashurinë e tij. Nga goja e tij dolën fjalë si një zjarr përvëlues dhe nga sytë e tij dolën rrezet e mëshirës. Ai u mbush me Frymën e Shenjtë.

Atëherë mbreti u ngrit dhe nuk iu përgjigj, sepse fuqia e Ungjillit e kishte goditur dhe i kishte prekur ndërgjegjen. Të gjithë të pranishmit vunë re se Pali ishte një njeri i drejtë dhe të gjithë dëshmuan se ishte i pafajshëm. Të gjithë atyre që u larguan nga gjykata u bëri përshtypje kjo mbrojtje e çuditshme në të cilën i burgosuri dënoi hetuesit dhe goditi të gjitha zemrat me fjalën e Zotit. Më në fund, i prekur nga atmosfera, mbreti tha: «Ky njeri mund të ishte liruar. Por ai vetë i ishte drejtuar perandorit dhe për këtë arsye ne duhet ta dërgojmë në Romë. Kjo përgjigje mbretërore nuk do të thoshte se Pali do të ishte liruar nëse nuk do t'i bënte thirrje Cezarit, sepse këshilli më i lartë i judenjve nuk ishte dakord fare për lirimin e tij dhe Guvernatori Fest u detyrua të bashkëpunonte me përfaqësuesit e popullit. Si rrjedhim Pali mbeti i burgosur në Romë sipas vullnetit të Atit të tij të gjallë.

LUTJE: O Zoti Jezu Krisht, ne të adhurojmë, sepse ti je i gjallë dhe i ke shpenguar të gjithë njerëzit. Na ndihmo të komunikojmë drejtësinë tënde dhe të vërtetën tonë në çdo vend që shumë të mund të shpëtohen nga mëkatet e tyre dhe të çlirohen nga fuqia e dhunshme e Satanit. Na mbush me durimin dhe vendosmërinë e Shpirtit tënd të Shenjtë që të vijmë me guxim dhe përulësi duke shpallur Ungjillin tënd madhështor.

Mobile device - Print - Top