Home -- Turkish -- Ephesians -- 003 (The recipients)
Previous Lesson -- Next Lesson
EFESLİLER - Ruh'la Dolun
Mesihin İncilinde Pavlusun Efeslilere Mektubu
Mektubun alıcısı (Efesliler 1:1b)
Efesliler 1:1
1 ... Efes’teki kutsallara ve Mesih İsa’daki sadıklara.
Mektubun gönderildiği “Efes’teki Kutsallara” adresi, Roma eyaletinin başkentinde oturan Yahudi ve Hıristiyan-Yahudilere olasılıkla, Eski Antlaşma’nın ayetlerini anımsatmıştı, çünkü Pavlus’un yaşadığı dönemde Akdeniz bölgesinde, Yeni Antlaşma bir kitap veya bir rulo olarak henüz yayınlanmamıştı. Ancak onun mektupları başlayacak yeni bir çağın müjdecisi olacaklardı.
Rab halkına şöyle sesleniyordu: Şimdi sözümü dikkatle dinler, anlaşmama uyarsanız, bütün uluslar içinde öz halkım olursunuz. Çünkü yeryüzünün tümü benimdir. Siz benim için kâhinler krallığı, kutsal ulus olacaksınız. (Mısır’dan Çıkış 19/5-6) Onlara şöyle buyurdu: ” Kutsal olun, çünkü ben Tanrınız Rab kutsalım.” (Levililer 19/2) Kutsallığını peygamber Yeşaya’ya da iletti: “ Her şeye egemen Rab kutsal, kutsal, kutsaldır. Yüceliği bütün dünyayı dolduruyor (Yeşaya 6/3)
Buna benzer ayetlerin yorumlarını Eski Antlaşma’da okuyan bir kişi, Yakup’un oğullarının ve tüm ulusların kimseyi öldürmemeleri, zina ve hırsızlık yapmamaları, yalan söylememeleri, ebeveynlerini saymaları, putlara tapmamaları, Tanrı’yı sevmeleri ve yüreklerindeki aşırı tutkulardan uzaklaşmaları gerektiğini bilir. Pavlus Efes ve civarındaki kilise yetkililerine kutsallar diye hitap etmişse, buradaki İhtiyarların yukarıda sıralanan buyrukları yerine getirmiş olmaları son derece doğal karşılanmalıdır.
Aşırı tutucu Yahudiler bunların dışında, domuz, etobur dört ayaklıların veya kuşların etleri gibi bazı gıdaların da tüketiminden uzak dururlar. Tüketilecek hayvan etinin mutlaka kan akıtılarak elde edilmiş olması gerekmektedir. Ayrıca et ve süt ürünlerinin beraberce kullanımı yasaktır. İsa bu tip yasakları kaldırdı. Bu konu ile ilgili şu açıklamada bulundu: “ Ağza giren şey insanı kirletmez. Tam tersine, ağızdan çıkan şeydir insanı kirleten. Ağza giren her şey mideye iner, oradan geçip dışarı çıkar. Oysa ağızdan çıkan şeyler yürekten kaynaklanır. İşte bunlardır insanı kirleten. Çünkü kötü düşünceler yürekten kaynaklanır; Adam öldürme, zina, fuhuş, hırsızlık, yalancı tanıklık, sövüp sayma. İnsanı kirleten şeyler işte bunlardır.” (Matta15/11; 17/20) İsa’nın bu düzenlemelerini Pavlus her zaman göz önünde bulundurmuş ve gıda maddelerine yasaklama getirilen sözde kutsallara karşı savaşmıştır. Diğer taraftan Pavlus, Yunanlı Hıristiyanlardan Yahudi- Hıristiyanlar kilise üyelerine karşı saygı göstermelerini ve onlar için tiksindirici sayılan gıda maddelerini tüketmemelerini rica etmekteydi.
İsa’nın gelmesiyle kutsallık kavramı yeni boyutlar kazandı. Deneyimli balıkçının boş ağlarına bol miktarda balık bırakırken, Petrus O’nun ayaklarına kapanıp, kekeleyerek: “ Benden uzak dur, ya Rab! “ dedi. “Çünkü ben günahlı biriyim.” Tuttukları balıkların bolluğuna Petrus ve yanındakilerin hepsi şaşırıp kalmıştı.(Luka 5/8-9)
İblis İsa’yı birçok insandan daha çabuk tanımıştı. Sinagogda kötü ruha tutsak bir adam vardı. Bağırarak şöyle dedi: “ Bizden ne istiyorsun Nasıralı İsa? Bizi mahvetmeye mi geldin? Senin kim olduğunu biliyorum. Tanrı’nın Kutsalısın.” İsa onu şu sözlerle payladı: “ Sus ve onun bedeninden çık!” Kötü ruh adamı sarstı ve yüksek sele haykırarak ondan çıktı. Hepsi şaşırdılar. “Bu nasıl iştir?” diyerek aralarında tartıştılar. Yepyeni bir öğreti! Kötü ruhlara bile yetkiyle buyruk veriyor. Onlar da buyruğuna uyuyorlar. (Markos 1/23-27)
Çarmıhta asılı katillerden biri İsa’nın yüceliğini ettiği duadan anlamıştı, şöyle konuştu: “Bizimki hak edilmiş cezadır. Yaptıklarımıza yaraşan karşılığı alıyoruz. Ama O hiçbir yolsuz iş yapmadı. Sonra “ Ey İsa!” dedi. “ Hükümranlığına girdiğinde beni anımsa!” İsa ona “ Doğrusu sana derim ki, bugün benimle birlikte cennette yer alacaksın.” (Luka 23/41-43) Suçlu kişi kendisinin suçunu İsa’nın suçsuzluğu ve kutsallığı sayesinde anladı ve hükümranına güvendi. İnancı kutsal olmayan katile doğruyu söyletirken, sofular ve sözde kutsallar çarmıha gerilmiş krallarıyla alay ediyorlardı.
İsa göğe yükselmeden önce öğrencilerine yaptığı konuşmada: “Kutsal Ruh üzerinize geldiğinde güç ile donatılacaksınız. Yeruşalim’de, tüm Yahudiye’de, Samiriye’de ve dünyanın en uzak köşesinde benim tanıklarım olacaksınız” diye konuştu. (Elçilerin İşleri 1/8) Kutsal Ruh’un öğrencilerine dolması sonucu hepsini kutsallaştırdı, gözlerini ve yüreklerini açtı, O’nun isteklerini yerine getirecek gücü bağışladı. İşte o zaman, onlar kaybolmuş günahkârlar olduklarını anladılar, ancak İsa’nın kanının düzen getirici ve kurtarıcı gücüne inanmaya başladılar, bağışlanmaları sonucu yaşamlarında beliren Kutsal Ruh’un verdiği meyveleri fark ettiler. Önceleri kutsal değildiler, ancak İsa’ya olan imanları onları kutsal yapmıştı. Elçi Yuhanna bu bağlamda şöyle konuşur : “ O ışıkta olduğu gibi biz de zamanımızı ışıkta geçiriyorsak, karşılıklı ruhsal paydaşlığımız var demektir. Oğlu İsa’nın kanı bizi her günahtan arıtır. Günahımız yoktur dersek kendi kendimizi kandırırız ve gerçek bizde barınmaz.Günahlarımızı açıkça söylersek, güvenilir ve adil olan günahlarımızı bağışlar ve bizi her suçtan arıtır. Günah işlemedik dersek, Tanrı’yı yalancı çıkarırız ve O’nun sözü bizde barınmaz.” (I.Yuhanna 1/7-10)
Efes’e sonradan gelen patriklerin bu önemli algılaması, -biz kipinde yazılmıştır- tüm kutsalların gereksinimi olan kendini tanımaya, ışık tutmuş, tövbe etmiş inananların, Mesih’in kutsal kanı ve Tanrı’nın sadakati aracılığıyla deneyimlerinin artmasına neden olmuştur. İsa’ya iman eden kişi, Kutsal Üçleme ile ne kadar iç içe olursa, düşlerindeki, amaçlarındaki ve genlerindeki yetersizliği ve kötü niyeti o kadar iyi anlayacaktır. Ancak bu kişi her zaman bağışlanması sonucu arınacak, Tanrı sevgisinin yeni görevlerine atanacaktır. Aldatıcı kibrini yenmiş kişi, Tanrı’nın lütfüyle yeniden kutsallaşır. Kişi kendiliğinden kutsal olamaz, onu İsa’nın yüceliğiyle donatan bağışlama sonucu kutsallık kazanır. Aynı İbranilere yazılan mektupta belirtilmiş olduğu gibi, ona kurtaran esenliğin güvencesi verilmiştir. “ Tek sunuyla kutsal kılınanları sürekli yetkinliğe erdirdi.” ( İbraniler 10/14)
İsa’ya iman edenler
Pavlus imanın düzenleyici özelliğini fark etmiş ve onun meyvelerinden yaralanmıştır. “ Bu nedenle iman sonucu doğrulukla donatılmış olarak, Rabbimiz İsa Mesih aracılığıyla Tanrı’yla barışmış oluyoruz. İman ederek içinde bulunduğumuz bu kayraya O’nun aracılığıyla girme hakkına kavuştuk. Üstelik sıkıntılarımızda bile övünüyoruz. Çünkü sıkıntının dayanma gücünü oluşturduğunu biliyoruz. Dayanma gücü Tanrısal nitelikleri, Tanrısal nitelikler de umudu oluşturur. Bu umut utandırmaz. Çünkü bizlere verilen Kutsal Ruh aracılığıyla Tanrı’nın sevgisi yüreklerimizde dolup taşmaktadır. (Romalılar 5/1-5b)
Yeni Antlaşma’da inananlar hayal güçlerinin çok ötesinde bir şeyi almaya hak kazanırlar; “Kutsal Ruh’un gücü ve sevgisi” Ancak bu, adrenalin yüklemesiyle karıştırılmamalıdır, çünkü burada söz konusu olan dışarıdan gelen bir etki, Kutsal Ruh’un tövbe etmiş inananlara, onların umudu ve yeni varlıkları olarak düşmesidir.
Pavlus Tanrı’nın kurtarıcı kayrasını bazı işaretler vererek kanıtlar. “Çünkü her kim Mesih’te ise yeni bir yaratıktır. Eski şeyler geçip gitti, işte her şey yepyeni oldu.” (II. Korintoslular 5/17) Mesih’in Elçisi verdiği bu ipuçlarıyla yalnız Mesih’ imanına değil, İsa’ya inananların da O’nun içinde yaşadıkları gerçeğinin gizemine açıklık getirir. İman edenler O’nun varlığına girmeye hak kazanmışlardır, O’nunla aynı ruhsal çatı altında yaşarlar ve gücünü öğrenirler. İsa sığınabilecekleri kale, güvenceleri ve umutları olmuştur. O kendilerine sonsuz yaşamından pay vermiştir. O’nun varlığıyla yepyeni şeyler olmuştur.
Ancak İsa’ya iman etmek, her zaman geçerli olacak gökyüzüne gidiş biletini cebine koymak anlamına gelmez. Böyle bir güvence sürekli yenilenmek zorundadır. İman görülmeyen bir şeyin güvencesini sunar. Oysa bizim diri Mesih’e olan güvenimiz birçok yönden kötüye kullanılabilir ve bu nedenle de sıkça tazelenmelidir. İsa’nın sözlerine, bize olan sevgisi ve yoksullara gösterdiği merhamet nedeniyle güveniriz. O gerçeğin kendisidir. Verdiği işaretler sağlamdır. Haleflerine armağan ettiği Ruhu bizim tesellimiz ve avukatımızdır. O’nunla kendimizi güvende hissederiz. İsa bize şu güvenceyi verir: “ Bende esenliğiniz olsun diye sizlere bunları söyledim. Dünyada sıkıntınız olacak, ama cesur olun. Ben dünyayı yendim.” (Yuhanna 16/33)
Efes’teki kutsallar bundan 2000 yıl önce Mesih’in kefaret ölümüyle bu sıfatı kazandılar. Onlar çarmıhtan sonra dirilene olan sevgileri sayesinde doğru yolu buldular. Kutsal Ruh’un gücü onların üstüne düştü, böylece O’nun kutsallar topluluğunun ruhsal yaşamına girdiler. Mektubu alan Efesli kilise yetkilileri yeni iman etmiş kişiler değildi, fırtınalı günler geçirmiş, hatta dayak bile yemiş Tanrı adamlarıydılar. Bu bağlamda mektup, uzaktakilere Sevindirici Haber’i bildirme çabasından çok, Mesih’e bağlı olanlara verilen bir destek olarak algılanmalıdır.
Pavlus Efes’teki aile cemaatlerinin yetkililerine yaptığı veda konuşmasında, kendi deneyimlerinden çıkarttığı sonuçları değerlendirdi. “ Asya bölgesine vardığım ilk günden bu yana, aranızda zamanımın tümünü nasıl geçirdiğimi iyi bilirsiniz. Yahudilerin baskıları nedeniyle karşılaştığım denenmelerin ortasında Rabbe her bakımdan alçakgönüllülükle ve gözyaşıyla hizmet sundum. Gerek herkese açık yerlerde, gerekse evlerde, sizlere yaralı olan hiçbir şeyi bildirmekten ve öğretmekten çekinmedim. Yahudilere ve Yunanlılara tövbe edip, Tanrı’ya dönmeleri ve Rabbimiz İsa’ya iman etmeleri için tanıklıkta bulundum. Ve işte şu anda Ruh denetimine teslim olarak Yeruşalim’e gidiyorum. Orada başıma ne gelecek bilemem. Ancak Ruh tanıklık ederek, beni her kentte cezaevi bağlarının ve acılar zincirinin beklemekte olduğunu bildiriyor. Ama bunlardan hiçbiri yaşamımı kendi gözümde değerli kılmaz. Tek amacım çalışma dönemimi ve Rab İsa’dan aldığım hizmeti sona erdirmektir. Bu hizmet Tanrı kayrasının Sevindirici Haberi’ ne tanıklık etmektir. İşte şu anda, Tanrı’nın Hükümranlığı’na ilişkin bildiriyi yaymak amacıyla aranızda kalmış olduğum sizlerden hiçbirinin bir daha yüzümü görmeyeceğini biliyorum. Bu nedenle bugün sizlere tanıklık ediyorum ki, hiç kimsenin kanından sorumlu değilim. Çünkü Tanrı’nın amacını sizlere tümüyle bildirdim. Kendinize ve Kutsal Ruh’un sizi Gözetmen atadığı tüm sürüye dikkat edin. Rab bu kiliseye kendi kanıyla sahip olmuştur. Ben gittikten sonra aranıza sürüyü esirgemeyen yırtıcı kurtlar gireceğini biliyorum. Hatta sizlerin arasından, öğrencileri koparıp arkalarına takmak için saçma sapan sözler söyleyen adamlar çıkacak. Onun için uyanık olun, üç yıl gece gündüz gözyaşları dökerek hiç birinize öğüt vermekten usanmadığımı anımsayın. Şimdi sizleri Tanrı’ya ve O’nun kayrasının sözüne bırakıyorum. O’nun gücü sizi geliştirmeye ve kutsal kılınanların tümü arasında mirasını vermeye yeterlidir. Hiç kimsenin altınına, gümüşüne ya da giysisine göz dikmedim. Benim ve benimle birlikte olanların gereksinmeleri için şu ellerimle çalıştığımı siz de biliyorsunuz. Her ortamda böyle emek vererek zayıfları desteklemek gerektiğini sizlere gösterdim. “Vermek almaktan daha büyük mutluluktur” diyen Rab İsa’nın sözlerini anımsayın. Diz çöktü ve hepsiyle birlikte dua etti. Herkes acı acı ağladı, Pavlus’un boynuna sarılarak onu öptüler. Özellikle bundan böyle yüzünü hiç görmeyeceklerine ilişkin sözlerinden ötürü derin üzüntü duydular. Sonra onu gemiye kadar yolcu ettiler. (Elçilerin İşleri 20/17-38)
Dua: Göklerdeki Babamız! Pavlus’un Efes’teki görevi sırasında onu kutsadığın, kutsalların ve Mesih inananlarının kiliselerin çatısına kurmalarına izin verdiğin için sana dua ve teşekkür ediyoruz. Sevindirici Haber’inle günümüzde de Mesih inananlarının, kutsalların ve İhtiyarların Sana zevkle hizmet etmelerini sağla. Âmin.
Sorular:
- Efes’teki kutsallar nasıl kutsal oldular?
- Mesih’e iman ve O’nunla yaşamak ne demektir?