Previous Genesis 11 -- Next Genesis 13
12 -- Ποια είναι η πραγματικότητα μας ως προς την αμαρτία;
ΓΕΝΕΣΗ 3:20-24
20 And Adam called his wife's name Eve, because she is the mother of all living. 21 And the LORD God made for Adam and his wife garments of skins and clothed them. 22 And the LORD God said, “Behold, the man has become like one of us, knowing good and evil. And now, perhaps he will reach out his hand and take also from the tree of life and eat, and live forever -- ” 23 So the LORD God sent him out from the Garden of Eden to work the ground from which he was taken. 24 So he expelled the man. And to the east of the Garden of Eden he placed the cherubim and the flaming of a turning sword to guard the way of the tree of life.
Μια χαρούμενη κραυγή θριάμβου βγήκε από τον λαιμό του Αδάμ, όταν η γυναίκα του γέννησε ένα γιο παρά την εξέγερση του και την τιμωρία του Θεού για αυτόν. Έτσι ο θάνατος δεν έφτασε την ζωή της πρώτης οικογένειας. Αντίθετα, ο Θεός επέτρεψε στους ανθρώπους να πάρουν μέρος στην δημιουργική Του δύναμη μέσω της πατρότητας και της καταγωγής. Κάθε γέννηση είναι ένα θαύμα και καθημερινά οι μητέρες φέρνουν μια νέα ζωή στον κόσμο του θανάτου. Κάθε γυναίκα μεταφέρει το όνομα της Εύας επειδή το όνομα «Εύα» σημαίνει «ζωή» την οποία δημιουργεί με την γέννηση του παιδιού.
Στο έλεος Του ο Θεός δεν σκότωσε τους αμαρτωλούς αλλά τους βοήθησε να αντιμετωπίσουν την κατάσταση τους και αυτό παρά την ντροπή, την ενοχή και τον θάνατο που τους περιέβαλε. Και ο ΚΥΡΙΟΣ Θεός επέτρεψε το σφάξιμο των ζώων για να εξιλεωθούν για τις αμαρτίες τους με το αίμα των ζώων και να ντυθούν με τις γούνες τους. Έτσι ο Θεός νοιάζεται για μας ακόμη και σήμερα με την πατρική Του αγάπη. Μας χορηγεί τροφή και ρουχισμό και υγεία παρά το γεγονός ότι εργαζόμαστε με τη δύναμη που μας δόθηκε και χτίζουμε τις ζωές μας με την ευφυία που μας δόθηκε. Έτσι πότε Τον ευχαριστούμε για όλη αυτή την φροντίδα;
Τώρα εξαιτίας της αμαρτίας της ανθρωπότητας μια θεμελιώδης αλλαγή έλαβε χώρα ανάμεσα σ’ αυτούς και τον Θεό. Πνευματικά χωρίστηκαν από τον Κύριο της δόξας και έχασαν την εικόνα Του όντας μέσα στην αλαζονεία τους. Αυτό τους επιβεβαίωσε ο Θεός με το να τους αποδεσμεύσει από την εγγύτητα Του. Δεν έχουμε μεγαλύτερη αγωνία από το να ζήσουμε μακριά από τον Θεό, στερούμενοι της δόξας Του και της ζωής και της δύναμης.
Και ο Θεός αποδέσμευσε τον άνθρωπο από την κοινωνία μαζί Του επειδή αυτός που αμαρτάνει γίνεται ακάθαρτος και άρα ακατάλληλος για κοινωνία με τον Θεό. Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να επιστρέψει στον Θεό με τη δική του δύναμη, επειδή η αμαρτία του τον χωρίζει από τον δημιουργό του όπως ένα πανύψηλο βουνό το οποίο δε μπορεί να ανεβεί. Και ο άγγελος του Θεού φρουρεί τον δρόμο προς τον δημιουργό με ένα φλεγόμενο σπαθί έτσι ώστε καμία ακαθαρσία να έρθει κοντά Του.
Ωστόσο, Αυτός δεν εμπόδισε τον δρόμο προς τον αληθινά Άγιο ο οποίος ήρθε σε μας τους αμαρτωλούς από τον Θεό για να μας σώσει από την αντιδραστική μας κατάσταση. Ήταν ο μόνος που μπορούσε να έρθει σε μας. Δεν υπάρχει καμία σωτηρία και καμία αιώνια ζωή και καμία ουράνια δύναμη σωτηρίας εκτός από τον Ιησού Χριστό. Μόνο Αυτός μας επαναφέρει στην κοινωνία με τον Πατέρα Του. Πότε Τον λατρεύεις;
ΑΠΟΣΤΗΘΙΣΕ: Γι’ αυτό ο ΚΥΡΙΟΣ ο Θεός τον έβγαλε έξω από τον παράδεισο της Εδέμ, για να εργάζεται τη γη από την οποία πάρθηκε. Και έδιωξε τον Αδάμ. Και στα ανατολικά του παραδείσου της Εδέμ έβαλε τα Χερουβείμ, και τη ρομφαία τη φλόγινη, την περιστρεφόμενη, για να φυλάττουν τον δρόμο του δέντρου της ζωής. (Γένεση 3:23,24)
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω Άγιε Πατέρα, φορτωνόμαστε με χιλιάδες αμαρτίες και αξίζουμε να ζούμε μακριά από Εσένα σε ένα οδυνηρό μαρτύριο. Σε δοξάζουμε, επειδή έστειλες τον μοναδικό Υιό Σου σε εμάς, ο οποίος συγχώρεσε τις αμαρτίες μας και μας έφερε πίσω σε Σένα. Εξάγνισε μας για να ζήσουμε μαζί σου και με όλους τους αγίους στο Ιράν, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Νεπάλ, Μπουτάν, Ινδία, Σρι Λάνκα και Μπαγκλαντές.