Previous Lesson -- Next Lesson
h) Ο Χορτασμός των Τεσσάρων Χιλιάδων (Ματθαιοσ 15:29-39)
ΜΑΤΘΑΊΟΣ 15:32-39
32 Ο Ιησούς κάλεσε τότε τους μαθητές του και τους είπε: «Σπλαχνίζομαι αυτό τον κόσμο· τρεις μέρες τώρα είναι μαζί μου και δεν έχουν τι να φάνε. Και δε θέλω να τους διώξω νηστικούς, μην αποκάμουν στο δρόμο». 33 Και του λένε οι μαθητές: «Πού να βρούμε εδώ στην ερημιά τόσα ψωμιά για να χορτάσει τόσος κόσμος;» 34 Τους λέει ο Ιησούς: «Πόσα ψωμιά έχετε;» «Εφτά, και λίγα ψαράκια», του απαντούν. 35 Κι αφού πρόσταξε τον κόσμο να καθίσουν καταγής για φαγητό, 36 πήρε τα εφτά ψωμιά και τα ψάρια, είπε ευχαριστήρια προσευχή, τα έκοψε κομμάτια και τα έδωσε στους μαθητές, κι οι μαθητές στον κόσμο. 37 Έφαγαν όλοι και χόρτασαν. Κι όταν μάζεψαν τα κομμάτια που περίσσεψαν γέμισαν εφτά καλάθια. 38 Αυτοί που έφαγαν ήταν τέσσερις χιλιάδες άντρες, χωρίς γυναίκες και παιδιά. 39 Έπειτα άφησε τον κόσμο να φύγει, μπήκε στο καΐκι και ήρθε στην περιοχή της Μαγδαλά. (Ματθαίος 14:31-21, Μάρκος 8:1-6)
Ο Χριστός κοίταξε τα πεινασμένα πλήθη που ήταν μαζί Του για τρεις μέρες και τρεις νύχτες ακούγοντας τα λόγια Του και βλέποντας τα θαύματα Του. Ένιωσε συμπόνια γι' αυτούς καθώς συγκεντρώνονταν γύρω Του και όταν ζήτησε από τους μαθητές Του να τους βοηθήσουν, αυτοί ομολόγησαν την αδυναμία τους να το πράξουν. Εν τούτοις, ο Χριστός τους ξαναδίδαξε την αρχή Του, ότι θα έκανε πολλά έχοντας λίγα, με την προϋπόθεση ότι θα τεθούν στη διάθεσή Του με πίστη. Ο Χριστός προσευχήθηκε μπροστά στους ανθρώπους που κάθονταν γύρω Του και ευχαρίστησε τον Πατέρα Του για τα επτά ψωμιά και τα λίγα ψάρια στα χέρια Του. Αυτή η ευχαριστία ήταν το μυστικό του θαύματος. Ο Υιός μίλησε στον Πατέρα Του και άκουσε την απάντησή Του. Ο Ιησούς ήταν ταπεινός στην καρδιά και πρόθυμος να μιλήσει στον Πατέρα Του. Δε δημιούργησε καμία μεγάλη φήμη γύρω από τον εαυτό Του και υποτάχθηκε στο θέλημα του Θεού να ζήσει στη γη, όμως εξακολουθούσε να ζει σε πλήρη αρμονία με Αυτόν. Τον ευχαρίστησε για τα λίγα ψωμιά που επρόκειτο να πολλαπλασιαστούν. Κατόπιν, ο Χριστός έδωσε τα ψωμιά και τα ψάρια στους μαθητές Του και ταΐστηκαν έτσι οι τέσσερις χιλιάδες άνδρες και οι οικογένειές τους.
Ο Κύριός μας Ιησούς γνώριζε πόσο καιρό οι ακόλουθοί Του θα συνεχίζουν να προσηλώνουν τα μάτια τους πάνω Του και παρατηρεί πόσο δύσκολο είναι γι’ αυτούς. (Αποκάλυψη 2:2), «Γνωρίζω τα έργα σας, τον κόπο σας και την υπομονή σας» και «σε καμία περίπτωση δεν θα χάσετε την ανταμοιβή σας.»
Αγαπητέ μου φίλε, εμπιστεύσου τη δύναμη της αγάπης του Χριστού και τη ζωή σου σ' Αυτόν για να χρησιμοποιήσει τα λίγα ταλέντα σου και να τα μετατρέψει σε ευλογία για χιλιάδες. Θέσε το χρόνο σου, τα λεφτά σου και τη ζωή σου στη διάθεση του Κυρίου, και αφιέρωσε τον εαυτό σου σ' Αυτόν ανά πάσα στιγμή για να μπορέσεις να βιώσεις το θαύμα της δύναμής Του.
Η δύναμη του Χριστού δεν έγινε κατανοητή από τους μαθητές Του. «Από πού θα μπορούσαμε να βρούμε αρκετό ψωμί στην έρημο;» Μια σωστή ερώτηση, θα σκεφτόταν κανείς, είναι όπως αυτή του Μωυσή, «Όσα πρόβατα και βόδια να σφάξει κανείς, δε θα τους φτάσουν;» (Αριθμοί 11:22) Αλλά λαμβάνοντας υπόψη τη γενική βεβαιότητα που είχαν οι μαθητές για τη δύναμη του Χριστού και το παρόμοιο θαύμα που είχαν βιώσει πρόσφατα, δεν έκαναν τη σωστή ερώτηση. Δεν ήταν μόνο μάρτυρες αλλά και διάκονοι του πρώτου θαύματος. Το πολλαπλασιασμένο ψωμί πέρασε από τα χέρια τους! Επομένως, η συγκεκριμένη ερώτηση αποτελούσε μια απόδειξη αδυναμίας. Το να ξεχνάμε προηγούμενες εμπειρίες μας με τον Θεό μπορεί να μας κάμει να έχουμε αμφιβολίες σήμερα.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Πατέρα, δημιούργησες τον κόσμο από το τίποτα. Μας έδωσες την συγχωρητική σου αγάπη. Δίδαξέ μας πίστη και ευγνωμοσύνη ώστε να μην απορρίψουμε τη δύναμή Σου με τις αμφιβολίες μας. Αγαπάς τους απλούς και τους μικρούς και δείχνεις έλεος σ’ αυτούς. Βοήθησέ μας να Σε υπηρετούμε, να Σ' ευχαριστούμε για τα δώρα που μας χαρίζεις και να αφιερώνουμε τη ζωή μας σε Σένα. Πάρε τα χέρια μας και οδήγησε τα όπως επιθυμείς Εσύ.
ΕΡΩΤΗΣΗ:
- Γιατί και πώς πολλαπλασίασε ο Ιησούς τα ψωμιά και τα ψάρια για τις τέσσερις χιλιάδες ανθρώπων και τις οικογένειές τους;