Previous Lesson -- Next Lesson
10. Ikaw ang Kahayag sa Kalibutan!
Si Hesus wala magpuyo nga hataas ug layo sa Iyang mga sumusunod. Apan siya mapaubsanon, nga gipaambit kanila ang Iyang gugma ug kinaadman. Pinaagi sa pagsulti kanila, “Kamo ang kahayag sa kalibutan” (Mateo 5:14), Siya naghatag kanila sa usa ka espesyal nga prebilihiyo. Ang Kristiyano sa kinaiyahan, dili matarong sa iyang kaugalingon ug dili labaw sa Hindu, sa Muslim, sa Hudio o sa Animist. Gimatarong siya pinaagi sa dugo sa Usa nga gilansang sa krus ug gipuno sa Balaang Espiritu nga gihatag sa matag magtutuo sa Manluluwas ang pasiuna nga gihatag sa anak sa Dios. Busa, diha kang Kristo siya nahimong usa ka kahayag sa kalibutan.
Ang pulong “Kristo” kini nagpasabot nga “Gidihugan sa Espiritu sa Dios”. Si Hesus kanunay puno sa Balaang Espiritu, tungod kay Siya natawo sa samang Balaang Espiritu. Niining paagiha Siya makahimo sa pagtubos sa kalibutan. Alang sa mga tinuod nga mga Kristiyano, sila dinihugan sa Balaang Espiritu, dili tungod kay sila natawo sa usa ka Kristohanon nga pamilya o tungod kay sila nakadawat sa Kristohanong pagptulun-an. Kining tanang mga butang dili makapahimo sa usa ka tinuod nga Kristiyano. Hinuon, sa iyang paghinulsol ug pagtoo kang Kristo, ang maong tawo mahimong anak sa Dios. Nianang higayona gisul-ob na niya ang bag-ong tawo, nga gipanganak sa Dios sa pagkamatarong, pagkabalaan ug kamatuoran. Gideklara ni Hesus ngadto sa Iyang mga tinun-an ang tumong sa ilang kinabuhi sa pag-ingon:
Ang naluwas nga Kristiyano nahisama sa usa ka gamay nga samin, nga nagpakita sa mga silaw sa adlaw. Samtang ang samin dili makasulod sa tanan nga kahayag sa adlaw, mahimo pa gihapon niini ang magpakita sa tanan nga mituhop ang iyang kahayag ngadto sa mangitngit nga palibot. Bisan kinsa ang magtan-aw sa silaw sa adlaw nga makita ang usa ka gamay nga samin, masilawan sa iyang kahayag.
Sa samang paagi ang matag Kristiyano adunay pribelihiyo nga ipakita ang gugma ni Kristo, ang Iyang kalipay ug ang Iyang kalinaw sa uban. Ang pagkamapailubon ni Kristo, ang Iyang kalumo, kaayo, kaaghop ug kaputli mao ang mga bunga sa Balaang Espiritu, diin ang matag Kristiyano gilauman nga magpuyo niini aron magsabwag ug mamalandong sa iyang palibot. Ang kinabuhi nga nagpuyo sa ingon nga gahum dili na kinahanglan ug daghang mga pulong, tungod kay ang gugma usa ka pulong nga masabtan sa matag tawo.
Naghunahuna ko kung unsa ang nakita sa mga silingan ug sulugoon ug mga higala sa imong kinabuhi? Ikaw ba usa ka tin-aw nga salamin nga nagsalamin sa kahayag ni Kristo?
Ang gugma ni Kristo wala magdala kanato aron manghambog o ipanghambog ang atong kaugalingon, tungod kay pinaagi Kaniya nakuha nato ang gahum sa usa ka kinabuhi nga gipuy-an sa Balaang Espiritu. Sa ingon, ang magtutuo dili magtinguha sa himaya alang sa iyang kaugalingon, tungod kay ang tanan nga iyang gibuhat bunga sa paglihok sa Espirirtu sa Dios nga nagpuyo diha kaniya. Ang Iyang kinabuhi unya nahimong usa ka pagdayeg ug pagpasalamat sa usa kinsa nagtubos kaniya ug naghatag kaluwsan kaniya.
Ang mga Kristiyano dili madaug nga mga ulipon sa Dios, ug dili muyukbo sa atubangan Niya sa kahadlok ug nagkurog, apan nag-alagad Kaniya uban sa kalipay ug kasadya sa tanang mga adlaw sa ilang kinabuhi. Ang ilang kadasig dili sa kahadlok apan sa gugma.
Si Pablo ang apostol naghulagway sa ikaduhang pagkatawo ug Kristohanong pamatasan sa sunod nga mga pulong:
Niining duha ka mga bersikulo si Pablo ang apostol naghimong klaro niini nga ang mga sumusunod ni Kristo adunay usa ka kagahapon ug karon sa ilang kinabuhi. Ang ilang kaagi kaniadtong gilibutan sila sa kangitngit, napuno sa kadautan ug pagkamadinauton apan karon nahinloan sila sa dugo ni Jesus, giaghat sa Iyang kaluoy ug nalamdagan sa Iyang kahayag, aron sila malig-on diha Kaniya nga walay kahadlok. Sila nasayod nga dili ang kalisud ni paglutos o ang kamatayon ang makaagaw kanila gikan sa Iyang kamot. Si Pablo ang apostol nagtawag kanila nga mga anak sa kahayag, tungod si Kristo, kinsa nagdan-ag kanila, mao ang kahayag sa kalibutan.
Ni ang taas nga mga degree ni ang usa ka kinabuhi sa ascetismo ni ang disciplina sa hunahuna mahimong makausab sa usa ka person. Ang Espiritu sa Dios lamang ang makahimo kaniya nga usa ka bag-ong binuhat. Tungod kay ang kinaiya sa tawo makasasala kining kabag-ohan dili matuman sa kaugalingon niyan kusog, apan pinaagi sa gahum sa Pulong sa Dios ug pinaagi sa Iyang Balaang Espiritu.
Ang pagkatawo sa usa ka tawo pinaagi sa Kahayag ni Kristo dili ang katapusang katuyoan sa plano sa Dos sa kaluwasan. Ang iyang katuyoan mao ang pagtubo sa magtutuo hangtod nga ang mga bunga sa kahayag makita sa iyang kinaiya. Niini nga kalabotan, gihisgutan ni Pablo ang kaayo, pagkamatarong ug kamatuoran ingon nga usa ka kinaiya sa kahayag sa Dios. Ang tanang katawhan nangandoy niining mga hiyas hangtod sa punto diin nga ang pipila nga nagsunod sa piho nga tinuohan ug ideyolohiya misulay sa pagpangita kanila sa tawo mismo. Kini walay kapuslanan! Ang kinabuhi sa Dios dili magpuyo sa nangamatay sa mga sala ug kadautan. Si Kristo ra ang makahatag kahayag sa imong kinabuhi ug hatagan ikaw og abilidad nga mabuhi alang sa kamatuoran, kaputli ug gugma. Tabangan ka niya nga makalingkawas sa kahakog, ug nagtudlo kanimo sa pag-atiman sa uban, nga magpas-an kanila nga dili magbagul-bol, ug mag-alagad ug magpasaylo kanila.
Ang mahinungdanong bahin sa bag-ong kinabuhi kang Kristo usa ka maalamon ug tin-aw nga panghimatuod kang Jesus atubangan sa mga dili magtutuo. Ang buhing Ginoo misalig sa Iyang mensahero nga si Pablo uban sa bulohaton sa pag-abli sa mga mata sa mga Hentil, aron sila motalikod gikan sa kangitngit ngadto sa kahayag ug gikan sa gahum ni Satanas ngadto sa buhi nga Dios. Nasayran ba nimo nga ang usa ka gamay nga siga gikan sa nagdilaab nga posporo mahimo. Sa usa ka ngitngit nga gabii, makita sa layo nga tulo ka kilometro? Ang imong kinabuhi ang imong mga pulong ug mga pag-ampo usa ka masanag nga pagpamatuod ug usa ka kahayag sa kangitngit nga dili matago. Kana mao ang pagtawag sa Dios kanimo aron magmatinuoron ka sa gamay nga mga butang, ug igahatag ang kahayag nga anaa kanimo sa uban.
Pag-ampo kang Jesus aron mapadalhan ka sa usa sa usa nga gigutom alang sa pagkamatarong; paminawa ang pangandoy sa kasingkasing ug masabtan nimo ang iyang mga problema. Sa samang panahon mamati sa tingog sa Espiritu sa Dios aron madunggan unsa ang Iyang gusto isulti kanimo niinin nga tawo. Pagmasulundon ug magmatinud-anon. Pag-ampo nga ang mga mata sa imong mga paryente ug mga higala mahimong maablihan aron makakita si Jesus ang Manluluwas ug mobiya sa ilang mga sala. Pag-ampo alang kanila kanunay nga ang kahayag ni Jesus modan-ag pinaagi sa imong kinabuhi. Siya ra ang makadan-ag sa labing kahiladman sa kangitngit ug himoong maputi ang itom nga kasingkasing, mas puti pa kay sa niyebe sa mga taluktok sa bukid. Ang matag tinuod nga Kristiyano adunay pribelihiyo sa pagdapit sa iyang igsoong lalaki sa kinabuhing dayon. Mahimo ka nga usa ka parola sa kangitngit ug usa nga makatabang sa uban.
Ang usa kinahanglan nga modawat nga ang pagpanghimatuod ug pag-alagad kang Kristo dili madawat sa pipila sa ka mga puy-anan. Sa madugay ug sa madali atong makit-an ang oposisyon ug ang pagpanglutos. Ang kadasig sa boluntaryong trabahante nagpahinay ug ang kaluya miabot. Unya ang iyang espi-rituhanong kinabuhi nagsugod sa labi pa ka init-init. Alang niining rason, si Pablo ang apostol nagpasidaan ug nagdasig kanato nga magbantay ug mag-ampo aron atong maila taliwala sa maayo ug dautan. Unya atong tawgon ang dautan nga dautan, ug atong sundon ang maayong praktis. Tun-i ang dinasig nga pulong uban ang pagkamakugihon ug makabaton kag kalam sa pag-alagad sa imong Dios.