Home
Links
Bible Versions
Contact
About us
Impressum
Site Map


WoL AUDIO
WoL CHILDREN


Bible Treasures
Doctrines of Bible
Key Bible Verses


Afrikaans
አማርኛ
عربي
Azərbaycanca
Bahasa Indones.
Basa Jawa
Basa Sunda
Baoulé
বাংলা
Български
Cebuano
Dagbani
Dan
Dioula
Deutsch
Ελληνικά
English
Ewe
Español
فارسی
Français
Gjuha shqipe
հայերեն
한국어
Hausa/هَوُسَا
עברית
हिन्दी
Igbo
ქართული
Kirundi
Kiswahili
Кыргызча
Lingála
മലയാളം
Mëranaw
မြန်မာဘာသာ
नेपाली
日本語
O‘zbek
Peul
Polski
Português
Русский
Srpski/Српски
Soomaaliga
தமிழ்
తెలుగు
ไทย
Tiếng Việt
Türkçe
Twi
Українська
اردو
Uyghur/ئۇيغۇرچه
Wolof
ייִדיש
Yorùbá
中文


ગુજરાતી
Latina
Magyar
Norsk

Home -- Turkish -- Acts - 066 (Preaching in Antioch)
This page in: -- Albanian -- Arabic -- Armenian -- Azeri -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- French -- Georgian -- Greek -- Hausa -- Igbo -- Indonesian -- Portuguese -- Russian -- Serbian -- Somali -- Spanish -- Tamil -- Telugu -- TURKISH -- Urdu? -- Uzbek -- Yiddish -- Yoruba

Previous Lesson -- Next Lesson

Elçilerin İşleri - MESİH'in Zafer Alayı!
Studies in the Acts of the Apostles
Bölüm 2 - Diğer Uluslara Verilen Vaazların Raporları Ve Antakya'dan Roma'ya Kadar Kurulan Kiliseler - Kutsal Ruh Tarafından Görevlendirilen Elçi Pavlus'un Hizmeti (Elçilerin İşleri 13 - 28)
A - İlk Müjdeleme Yolculuğu (Elçilerin İşleri 13:1 - 14:28)

3. Önderler Pisidya Antakyasında Vaaz Veriyorlar (Elçilerin İşleri 13:13-52)


Elçilerin İşleri 13:26-43
“Kardeşler, İbrahim’in soyundan gelenler ve Tanrı’dan korkan yabancılar, bu kurtuluş bildirisi bize gönderildi. Çünkü Yeruşalim’de yaşayanlar ve onların yöneticileri İsa’yı reddettiler. O’nu mahkûm etmekle her Şabat Günü okunan peygamberlerin sözlerini yerine getirmiş oldular. O’nda ölüm cezasını gerektiren herhangi bir suç bulamadıkları halde, Pilatus’tan O’nun idamını istediler. O’nunla ilgili yazılanların hepsini yerine getirdikten sonra O’nu çarmıhtan indirip mezara koydular. Ama Tanrı O’nu ölümden diriltti. İsa, daha önce kendisiyle birlikte Celile’den Yeruşalim’e gelenlere günlerce göründü. Bu kişiler şimdi halka O’nun tanıklığını yapıyor. Biz de size Müjde’yi duyuruyoruz: Tanrı İsa’yı diriltmekle, atalarımıza verdiği sözü, onların çocukları olan bizler için yerine getirmiştir. İkinci Mezmur’da da yazıldığı gibi: ‘Sen benim Oğlum’sun, bugün ben sana Baba oldum.’ Tanrı, O’nu asla çürümemek üzere ölümden dirilttiğini şu sözlerle belirtmiştir: ‘Size, Davut’a söz verdiğim kutsal ve güvenilir nimetleri vereceğim.’ Bunun için başka bir yerde de şöyle der: ‘Kutsalının çürümesine izin vermeyeceksin.’ Davut, kendi kuşağında Tanrı’nın amacı uyarınca hizmet ettikten sonra gözlerini yaşama kapadı, ataları gibi gömüldü ve bedeni çürüyüp gitti. Oysa Tanrı’nın dirilttiği Kişi’nin bedeni çürümedi. Dolayısıyla kardeşler, şunu bilin ki, günahların bu Kişi aracılığıyla bağışlanacağı size duyurulmuş bulunuyor. Şöyle ki, iman eden herkes, Musa’nın Yasası’yla aklanamadığınız her suçtan O’nun aracılığıyla aklanır. Dikkat edin, peygamberlerin sözünü ettiği şu durum sizin başınıza gelmesin: ‘Bakın, siz alay edenler, şaşkına dönüp yok olun! Sizin gününüzde bir iş yapıyorum, öyle bir iş ki, biri size anlatsa inanmazsınız.’” Pavlus’la Barnaba havradan çıkarken halk onları, bir sonraki Şabat Günü aynı konular üzerinde konuşmaya çağırdı. Havradaki topluluk dağılınca, Yahudiler ve Yahudiliğe dönüp Tanrı’ya tapan yabancılardan birçoğu onların ardından gitti. Pavlus’la Barnaba onlarla konuşarak onları devamlı Tanrı’nın lütfunda yaşamaya özendirdiler.

Pavlus, vaazına içten bir söylem ile başladı ve kurtuluş mesajının hem İbrahim’in çocuklarına hem de Rab’bi arayanlara geldiğini söyledi. Vaftizci Yahya’ya kadar olan bütün peygamberlerin Tanrı’nın vaatlerini beklediklerini anlattı. Şimdi kurtuluş işi tamamlanmış ve dinleyicilerin kulaklarına kadar gelmişti.

Pavlus, bu ulusun İsa’yı reddettiğini ve Yüksel Kurul’un adil olmayan yargısını yine anlatmadan edemedi. Onların isyanını, sadakatsiz tavırlarını, adaletsiz davranışlarını ve aynı zamanda suçlarını açıkladı. Kutsal Ruh’un sesine kulak vermemişlerdi. İsa’nın, Romalı liderlere teslim edilmesi, çarmıha gerilmesi, aslında peygamberlerin sözlerinde önceden bildirilmiş sözlerdir. Pavlus, böylece dinleyenlerine sağladığı bilgiler aracılığıyla, İsa’nın aslında Yahudiler’in isteğiyle değil de Eski Antlaşma’da yazıldığı gibi yaşadığını ve çarmıha gerildiğini kanıtladı. Dünyada Tanrı’nın iradesi dışında hiçbir şey olmaz. İnsanlar Tanrı’nın arzusunu gerçekleştirmek istemelerine rağme, çarmıh insanların günahkâr olduğunu açıkca gösterir.

Tanrı’nın gücü ve yüceliği, gönderdiği Kurtarıcı’nın ölmesiyle yok olmadı. En yücelerde oturan, Oğlu’nu dirilterek zafer kazandığını gösterdi. Pavlus vaazında toplam dört kez İsa’nın dirilişinden bahseder ve bunun Tanrı’nın harika bir işi olduğunu açıklar. Çarmıha gerilen Mesih aslında bir suçlu olarak ölmedi. Bu Tanrı’nın tasarısıyla tamamen uyum içindeydi. Mesih’in ölümden dirilişi, Pavlus’un vaazının köşe taşıydı. Pavlus ayrıca İsa’nın dirilişinin ardından birçok kişiye görünerek tanıklık edildiğini açıkladı.

Dirilişi temel alarak konuşan Pavlus, Eski Antlaşma’dan örnek göstererek Tanrı’nın sonsuz, kutsal ve yüce Oğlu’nu açıkladı. Yani Tanrı, İsa’nın babasıydı. O’na sadık kaldı ve babası O’nu diriltti; mezardan çıkartıp kendi yanında oturttu. Önemli bir kral ve peygamber olan Davut bu muhteşem peygamberlikleri biliyordu. Fakat bu olaylar kendisi için geçerli değildi. Kendi bedeni mezardan tekrar çıkmadı. Çürüdü ve geldiği yere, toprağa gitti. Petrus, Pentikost Günü’nde Mezmur 16:10 ve Elçilerin İşleri 2:27’deki peygamberliklerin tamamlandığını açıkladı. Pavlus, Antakya’dayken Tanrı’nın dün, bügün ve sonsuza dek aynı olduğunu söyledi.

Tanrı’nın kutsallığı, insan olan Mesih’teydi. İşte bunun için ölümden dirilen Mesih, aslında Tanrı’dan gelen bütün diğer armağanların kaynağıydı. Elçi, yaşayan İsa’nın bizlerin günahlarını bağışladığını açıklamıştır. Hiç kimse yasanın gereklerini yapmakla kurtulmaz, fakat zaferli Olan’a sıkı tutunan doğru kılınacaktır. İşte bu sıkı tutunma, imanın bir işaretidir. Daha basit olarak anlatırsak, Mesih’e inanan doğru sayılacak, kutsallaştırılacak ve sonsuza dek yaşayacaktır. Peki, bizler O’na sıkı sıkıya tutunuyor muyuz?

Müjde bizlere bir seçim fırsatı verir: Kabul etmek ya da etmemek. İşte verilen bu karar kişiyi ya kurtuluşa ya da yüreğin katılaşmasına götürür. Bu da sonsuz yaşam ve sonsuz ölüm arasındaki bir seçimdir. Pavlus, ilginç bir açıklama yaparak, aslında kendisini dinleyenlerden çoğunun anlattıklarına inanmayacağını söyler. Onlar için bunun imkânsız olduğunu vurgular. Aslında bu, gerçekten Habakuk peygamberin söyledikleriyle aynı şeydir (Hab.1:5). Tanrı insanların zihinlerinin alamayacağı harikalar ve muhteşem işler yapacak, fakat yine de birçoğu bunun Tanrı’dan olmadığını düşünücek.

Toplantının sonunda diğer uluslardan olanlar, Pavlus ve Barna-ba’nın ertesi gün tekrar gelmelerini ve bahsettikleri konularda konuşmaya devam etmelerini istedi. Bu sözler onların zihinlerini çalkalamış ve ruhsal bir arzu uyandırmıştı. Tanrı’dan korkan bazı Yahudiler onları kaldıkları yere kadar takip etmişler ve saatler süren sorular yönlendirmişlerdi. Elçiler çok açık bir şekilde, lütufla kurtuluş öğretisini anlatmışlar ve yasaya dayalı bir müjde getirmediklerini belirtmişlerdi. Müjde bizim değil, Tanrı’nın işleriyle kurtuluşa dayanır. Mesih’teki güç ve yaşam, ona inanan herkese özgürce verilir.

Dua: Rabbimiz, Oğlun Mesih İsa’yı bizler için diriltip kurtuluşumuzu sağladığın ve günahlarımızı bağışladığın için sana teşekkür ederiz. Bizleri Ruhun’la ve zihinlerimizi kurtuluş mesajınla doldur. Böylece senin gücünü, işlerini ve zaferini duyurabilelim. Amin.

Soru 66: Pavlus, İsa’nın dirilişiyle ilgili ne öğretti? İsa’nın dirilişine dayanan iyi haber neydi?

www.Waters-of-Life.net

Page last modified on September 28, 2012, at 11:01 AM | powered by PmWiki (pmwiki-2.3.3)