Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

e) Η Ατένιση του Στέφανου στον Ανοικτό Ουρανό και ο Λιθοβολισμός του, ως ο Πρώτος Μάρτυρας (Πράξεις 7:54 - 8:1)

---

ΠΡΆΞΕΙΣ 7:54-8:1
7:54 Καθώς τ’ άκουγαν αυτά οι αρχιερείς, εξαγριώνονταν και έτριζαν τα δόντια τους εναντίον του Στεφάνου. 55 Αυτός όμως γεμάτος από το Άγιο Πνεύμα, ατένισε τον ουρανό και είδε τη δόξα του Θεού και τον Ιησού να στέκεται στα δεξιά του Θεού· 56 και είπε: «Να, βλέπω τον ουρανό ανοιχτό και τον Υιό του Ανθρώπου να στέκεται στα δεξιά του Θεού». 57 Τότε αυτοί έβγαλαν μια μεγάλη κραυγή κι έκλεισαν τ’ αυτιά τους· όρμησαν όλοι μαζί καταπάνω του, 58 τον έσυραν έξω από την πόλη και τον λιθοβολούσαν. Οι μάρτυρες κατηγορίας, που θα ’ριχναν πρώτοι τις πέτρες, απέθεταν τα ρούχα τους στα πόδια ενός νεαρού που λεγόταν Σαύλος. 59 Ενώ αυτοί τον λιθοβολούσαν, ο Στέφανος προσευχόταν και έλεγε: «Κύριε Ιησού, δέξου το πνεύμα μου». 60 Ύστερα έπεσε στα γόνατα και φώναξε δυνατά: «Κύριε, μην τους λογαριάσεις την αμαρτία αυτή». Και μ’ αυτά τα λόγια, ξεψύχησε. Ο Σαύλος επικροτούσε τη θανάτωση του Στεφάνου. 8:1 Εκείνη την ημέρα έγινε μεγάλος διωγμός στην εκκλησία των Ιεροσολύμων· κι όλοι διασκορπίστηκαν στα χωριά της Ιουδαίας και της Σαμάρειας, εκτός από τους αποστόλους.

Οι άνθρωποι του ανώτατου συμβουλίου άκουσαν τη φωνή του Θεού, και το Άγιο Πνεύμα άνοιξε τις καρδιές τους, αλλά αντιστάθηκαν με αποφασιστικότητα σε κάθε παρόρμηση για μετάνοια και αμέσως άρχισαν την μάχη εναντίον του Θεού. Γεμάτοι με το πνεύμα της κόλασης, έτριζαν τα δόντια τους. Αλλά συγκρατήθηκαν ώστε να μην μπορούν να ακούσουν στο τέλος την καθαρή βλάσφημη λέξη από το στόμα του Στέφανου, γιατί μέχρι τότε είχε μιλήσει με απόλυτη σοφία μόνο για αλήθειες γραμμένες στον Νόμο και παρουσίασε την παλιά πίστη υπό το νέο φως. Έτσι δεν μπορούσαν να βρουν κανένα νόμιμο επιχείρημα εναντίον του έτσι ώστε να μπορούν να τον καταστρέψουν.

Το σχέδιο του Κυρίου αυτήν την αποφασιστική στιγμή ήταν να δοξάσει τον Υιό του, τον Ιησού με ένα εξαίρετο τρόπο. Ο Άγιος, αθώος Στέφανος, στεφανωμένος με τη νίκη, στάθηκε όρθιος μπροστά στους αδηφάγους λύκους οι οποίοι ήταν έτοιμοι να ξεπηδήσουν πάνω στο πράο αρνί που ήταν μέσα στα χέρια τους.

Εκείνη τη στιγμή το πρόσωπο του Στέφανου έλαμπε όπως το πρόσωπο ενός αγγέλου, με τα μάτια του καρφωμένα στον ανοιχτό ουρανό και τα αυτιά του να μην ακούν πλέον την χυδαιολογία των εχθρών του Θεού. Ξέχασε τους ανθρώπους και το δικαστήριο γύρω του και είδε τον Θεό προσωπικά στη δόξα του. Οι Προφήτες δεν έβλεπαν συχνά τον Θεό στη δόξα του. Συνήθιζαν να πέφτουν κάτω όταν τον αντίκρυζαν αλλά ο Στέφανος παρέμεινε όρθιος με χαρά και αγαλλίαση.

Αυτός ο σοφός άνδρας είδε μια κίνηση στον ουρανό, καθώς ο Υιός του Θεού σηκώθηκε από τον θρόνο του στα δεξιά του Πατέρα Του για να δεχτεί τον πρώτο μάρτυρα του. Ο Ιησούς συνήθως απεικονίζεται να κάθεται στο δεξί χέρι του Θεού. Αυτή είναι η μόνη περίπτωση που ο Ιησούς εμφανίζεται να σηκώνεται από το θρόνο του. Αν και ο Στέφανος δεν είχε δει τον Χριστό κατά τη διάρκεια της ζωής του στη γη όμως αναγνώρισε τον Κύριο Ιησού με την πρώτη ματιά ως τον Υιό του Ανθρώπου, ως τον αληθινό Άνθρωπο στη δόξα του φωτός του Θεού που περιβάλλονταν από αγγέλους δόξα και πύρινες ακτίνες.

Μουρμουρίζοντας χαρούμενος και ευγνώμων, ο μάρτυρας του Χριστού ομολόγησε ότι ο Θεός του είχε δείξει, και επιβεβαίωσε τα λόγια του Χριστού με την αιχμηρότητα του σπαθιού του Αγίου Πνεύματος καθώς αυτός στον οποίο είναι η δόξα, είπε μπροστά στο ανώτατο συμβούλιο: «Από εδώ και μπρος θα βλέπετε τον Υιό του Ανθρώπου να κάθεται στο δεξί χέρι της Δύναμης.» Ωστόσο, οι ευσεβείς αρχηγοί δεν τον είδαν αλλά ο Στέφανος, ο οποίος ήταν διωκόμενος και περιφρονημένος από αυτούς, είδε τον ουρανό ανοικτό.

Οι Ιουδαίοι θεώρησαν αυτή την μαρτυρία για την παρουσίαση της δόξας του Χριστού, ο οποίος συνεχίζει να είναι στην Αγία Τριάδα, ως το υψηλότερο σημείο της βλασφημίας, επειδή κατάλαβαν ότι ο νόμος τους απαγόρευε να ακούσουν τέτοιες βλασφημίες ώστε να μπορούν να μπουν στην καρδιά τους και τους προκαλέσουν αμφιβολίες ή ροπή προς αιρέσεις. Έτσι κάλυψαν τα αυτιά τους γνωρίζοντας ότι όποιος άγγιζε τη μοναδικότητα του Θεού θα έπρεπε να λιθοβοληθεί αμέσως. Οι ευγενείς άνδρες φώναξαν δυνατά και οι ιερείς κραύγασαν. Τότε όλοι έπεσαν πάνω στον Στέφανο όπως τα κτήνη πάνω στη λεία τους. Τον έσυραν έξω από το σπίτι, έτρεξαν μαζί του στους δρόμους και τα στενά της άγιας πόλης και τον πέταξαν έξω από τα τείχη ώστε η πόλη της ειρήνης να μην μολυνθεί από τον θάνατο του βλάσφημου.

Ο Στέφανος αισθάνθηκε ασφαλής εν μέσω δυνατών κραυγών και θορύβου. Προσευχήθηκε προετοιμαζόμενος για τον θάνατο του και η ψυχή του ετοιμάστηκε να ανέβει στον ουρανό, όπου ο Κύριος του και Σωτήρας στέκονταν για να τον δεχτεί. Ωστόσο, το σώμα του παρέμεινε υπάκουο στο Άγιο Πνεύμα που τον γέμισε με αγάπη για τους εχθρούς του. Καθώς οι πέτρες χτυπούσαν το σώμα του και το κεφάλι του, φώναξε δυνατά καλώντας τον Υιό του Ανθρώπου τον οποίο είχε δει: «Κύριε Ιησού, δέξου το πνεύμα μου!» Ο μάρτυρας γνώριζε ότι ο Χριστός είναι ο ίδιος ο Κύριος που απαντά προσευχές και έχει στα χέρια του τα κλειδιά της ζωής και του θανάτου. Όπως αυτός που είχε σταυρωθεί παρέδωσε το Πνεύμα του στα χέρια του Πατέρα του, έτσι και το Άγιο Πνεύμα οδήγησε αυτόν που λιθοβολούνταν να εμπιστευτεί ολοκληρωτικά την δύναμη του Παντοδύναμου και να μην τρέμει ή να φοβάται. Με αυτή την ειρήνη του νοός και την χαρά ο Στέφανος προσευχήθηκε, ενώ το σώμα του ήταν άθλια τραυματισμένο και συντριμμένο από μια βροχή από πέτρες, μέχρι που έπεσε κάτω. Τότε γονάτισε και φώναξε με δυνατή φωνή: «Κύριε, μην τους λογαριάσεις την αμαρτία αυτή.» Όπως ο Θεός τον είχε συγχωρέσει, έτσι και ο Στέφανος συγχώρεσε τους αρχηγούς του έθνους του την ίδια στιγμή με αγάπη. Η αγάπη του Θεού ξεχύθηκε στην καρδιά του, όπως ο Θεός τον αγάπησε. Το Άγιο Πνεύμα τον φύλαξε στον θάνατο του. Κοιμήθηκε εν ειρήνη, απροβλημάτιστος, παρά τις πέτρες που εκσφενδονίστηκαν επάνω του και συνέθλιψαν το κρανίο του και έσπασαν τα κόκαλα του. Τον κατέστρεψαν επειδή τον φοβόντουσαν, σαν να ήταν ένας τρελός σκύλος που φοβάται το νερό από τη λύσσα.

Όχι πολύ μακριά από τον κοιμώμενο άγιο, εκεί στέκονταν ένας νεαρός που ονομάζονταν Σαούλ, ένας γεμάτος ζήλο μαθητής και αυστηρός Φαρισαίος, ο οποίος είχε την τιμή να κρατάει τα ρούχα των ψευδομαρτύρων που σύμφωνα με τον νόμο έπρεπε να λιθοβολήσουν τον βλάσφημο μέχρι θανάτου. Αλλά έπρεπε να προσέχει τα ρούχα. Ο Σαούλ άκουσε ακριβώς τις τελευταίες λέξεις του μάρτυρα, για τις οποίες τον μίσησε ακόμη περισσότερο και χάρηκε πολύ με τον θάνατο. Ωστόσο, το υποσυνείδητο γέμισε με την ομολογία του μάρτυρα για την Αγία Τριάδα στον ανοιγμένο ουρανό, επίσης η εικόνα του άνδρα με την γεμάτη αγάπη προσευχή που πέθανε εν μέσω βροχής λίθων δεν έφευγε από το μυαλό του. Έτσι, αυτός που έπεσε κάτω είχε βάλει τον πυρσό του ευαγγελίου στο χέρι του εχθρού του ο οποίος κατόπιν επιτέθηκε στη βάση των αδιανόητων θεμελίων της Παλαιάς Διαθήκης περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον και ελευθέρωσε την Χριστιανική εκκλησία εντελώς από το Εβραϊκό πνεύμα. Το Άγιο Πνεύμα αναλαμβάνει την εξέλιξη του απολυτρωτικού σχεδίου του Θεού χωρίς κανένα λάθος ή καθυστέρηση, σύμφωνα με την αιώνια αγάπη του Θεού.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω Αγία Τριάδα, σε λατρεύουμε και σε αγαπάμε, γιατί είστε ένα και μας αγαπάτε και δεν μας απορρίπτετε. Σε ευχαριστούμε για την μεγαλοπρεπή εκδήλωση του εαυτού σας στον Στέφανο. Σας μεγαλύνουμε επειδή αυτός αγόρασε την μαρτυρία του σε μας με τον θάνατο του. Γνωρίζουμε και ομολογούμε ότι είστε παρών στην Τριάδα, γεμάτοι αγάπη και αλήθεια. Βοήθησε μας να είμαστε πιστοί ακόμη και στον θάνατο και να επεξηγήσουμε την μαρτυρία μας με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος.

ΕΡΩΤΗΣΗ:

41. Γράψε τις κυριολεκτικά τελευταίες τρεις δηλώσεις του Στέφανου, και δήλωσε τις έννοιες, τις οποίες καταλαβαίνεις από αυτές τις δηλώσεις.

Mobile device - Print - Top