Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

i) Οι Αληθινοί Συγγενείς του Ιησού (Ματθαιοσ 12:46-50)

---

ΜΑΤΘΑΊΟΣ 12:46-50
46 Ενώ ο Ιησούς μιλούσε ακόμα στο πλήθος, η μητέρα και τ’ αδέρφια του ήρθαν και στάθηκαν έξω από το σπίτι, και ήθελαν να του μιλήσουν. 47 Του λέει κάποιος: «Η μητέρα σου και τ’ αδέρφια σου στέκουν έξω και θέλουν να σε δουν». 48 Εκείνος απάντησε σ’ αυτόν που του το είπε: «Ποια είναι η μητέρα μου και ποια είναι τ’ αδέρφια μου;» 49 Και δείχνοντας με το χέρι του τους μαθητές του είπε: «Να η μητέρα μου και τ’ αδέρφια μου. 50 Γιατί όποιος εφαρμόζει το θέλημα του ουράνιου Πατέρα μου, αυτός είναι αδερφός και αδερφή και μητέρα μου». (Ματθαίος 10:37· 13:15, Μάρκος 3:31-35, Λουκάς 2:49· 8:91-21, Ρωμαίους 2:11, Ρωμαίους 8:29)

Ο Χριστός σταμάτησε να μιλάει με τους Φαρισαίους γιατί είδε ότι δεν μπορούσε να τους βοηθήσει. Συνέχισε να μιλά με τους απλούς ανθρώπους, οι οποίοι, μη έχοντας τέτοια έπαρση για τις γνώσεις τους όπως οι Φαρισαίοι, ήταν πρόθυμοι να μάθουν.

Ο διωγμός εναντίον του Ιησού έφθασε στο αποκορύφωμά του όταν οι Ιουδαίοι πίεσαν τους συγγενείς Του να σταματήσουν τη διακονία Του, αλλιώς θα τιμωρούνταν μαζί Του και θα χωρίζονταν από το έθνος. Τα αδέρφια του Ιησού ήρθαν στον μεγαλύτερο αδερφό τους, πιθανώς συνοδευόμενα από τη μητέρα τους με σκοπό να τους ηρεμήσει. Ωστόσο, ο Χριστός έλυσε το πρόβλημα κατηγορηματικά. Διαχωρίστηκε ανοιχτά από την οικογένειά Του διατηρώντας τη μεγάλη Του αγάπη γι' αυτούς, κάτι που υποδηλώνει μια μακροπρόθεσμη πνευματική διορατικότητα. Ο Ιησούς δήλωσε ότι δεν είχε πλέον σχέση με τη φυσική Του οικογένεια, αλλά περισσότερο με τους μαθητές Του επειδή τους ένωνε το Άγιο Πνεύμα. Θεωρούσε τους μαθητές οικογένεια του Θεού και με την ταπεινοφροσύνη που τον διέκρινε, δεν ντρεπόταν να αποκαλεί τους ανθρώπους αδελφούς Του. Τι τιμή που μας δίνεται εδώ από τον Υιό του Θεού μέσω αυτού του τίτλου! Επιβεβαίωσε αυτή την πληροφορία που μας δίνεται στην προσευχή Του, όπου κάλεσε τον Πατέρα Του, «Πάτερ ημών», και επιβεβαίωσε τη σχέση μας μαζί Του μέσω της κατοίκησης του Αγίου Πνεύματος μέσα μας η οποία μας έκανε παιδιά του Θεού. Πιστεύεις ότι ο Ιησούς είναι αδελφός σου; Πώς τον ευχαριστείς για αυτή τη διάκριση που σου προσφέρεται; Ο Χριστός το σχολίασε με μια λέξη που ευχαριστεί κάθε καρδιά. Περιόρισε την αδελφότητα σε εκείνους που κάνουν το θέλημα του Πατέρα Του στους ουρανούς. Ποιο είναι όμως το θέλημα του Θεού; Ο ευαγγελιστής Ιωάννης λέει: «Αυτό είναι το θέλημα του Πατέρα μου, ότι καθένας που βλέπει τον Υιό και πιστεύει σε Αυτόν, θα έχει αιώνια ζωή» (Ιωάννης 6:40). Ο απόστολος Παύλος προσθέτει: «Αυτό είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας» (Α' Θεσσαλονικείς 4:3). Το θέλημα του Θεού, λοιπόν, είναι η σωτηρία και ο αγιασμός μας.

Ο Χριστός δεν θα διέκοπτε την ομιλία Του για να βγει και να δει την οικογένειά Του. Ήταν τόσο προσηλωμένος στο έργο Του που κανένας περισπασμός δεν έπρεπε να Τον απομακρύνει από αυτό. «Ποια είναι η μητέρα Μου και ποιοι τα αδέρφια Μου;» Όχι ότι η φυσική στοργή πρέπει να ακυρωθεί, ή ότι με το πρόσχημα της θρησκείας, μπορούμε να είμαστε ασεβείς προς τους γονείς ή αγενείς προς άλλους συγγενείς, αλλά "κάθε πράγμα είναι όμορφο στον καιρό του" (Εκκλησιαστής 3:11), και το μικρότερο καθήκον πρέπει να περιμένει, όσο εκτελείται το μεγαλύτερο. Όταν οι σχέσεις μας έρχονται σε ανταγωνισμό με την υπηρεσία του Θεού, πρέπει να πούμε στον Πατέρα μας, "Δεν τον έχω δει", όπως είπε ο Λευί (Δευτερονόμιο 33:9). Οι πλησιέστεροι συγγενείς πρέπει να παραμεριστούν συγκριτικά με την διακονία που μας έχει ανατεθεί, δηλαδή, πρέπει να τους αγαπούμε λιγότερο από τον Χριστό. Το καθήκον μας προς τον Θεό πρέπει να έχει προτεραιότητα.

Κανείς δεν μπορεί να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού από μόνος του, γιατί τότε θα ήταν σαν τον Ίδιο τον Θεό. Αλλά το αίμα του Χριστού μας καθαρίζει και το Πνεύμα Του μας δίνει τη δυνατότητα να ζούμε με άγιο τρόπο και να είμαστε βέβαιοι για την Υιότητα του Χριστού και για την Πατρότητα του Θεού.

Οι μαθητές Του, που είχαν αφήσει τα πάντα για να Τον ακολουθήσουν και να ασπαστούν τη διδασκαλία Του, ήταν πιο πολύτιμοι για Αυτόν από οποιονδήποτε σαρκικό συγγενή Του. Είχαν βάλει τον Χριστό πάνω από τις σχέσεις τους. Είχαν αφήσει τους πατέρες τους. Για να επανορθώσει και να τους δείξει την αγάπη Του, τους έβαλε μπροστά από τους συγγενείς Του. Δεν έλαβαν εδώ, ως προς την τιμή, εκατονταπλάσια ανταπόδοση; (Ματθαίος 19:29)

Όλοι οι υπάκουοι πιστοί είναι στενοί συγγενείς του Ιησού Χριστού. Φορούν το όνομά Του, φέρουν την εικόνα Του, έχουν τη φύση Του, και ανήκουν στην οικογένειά Του. Εκείνος τους αγαπά και συνομιλεί ελεύθερα μαζί τους όπως κάνει με τους συγγενείς Του. Τους καλεί στο τραπέζι Του, τους φροντίζει και τους παρέχει τα απαραίτητα. Όταν πέθανε, τους άφησε πλούσια κληρονομιά. Τώρα που είναι στον ουρανό, κρατά μια επικοινωνία μαζί τους μέσω της προσευχής και του άγιου Λόγου Του και θα τους συγκεντρώσει όλους κοντά Του στο τέλος. Δεν θα παραλείψει να εκπληρώσει την υποχρέωση του στενού συγγενή (Ρουθ 3:13). Ποτέ δεν θα ντραπεί για τους φτωχούς συγγενείς Του, αλλά θα τους ομολογήσει ενώπιον των ανθρώπων, ενώπιον των αγγέλων και ενώπιον του Πατέρα Του.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Άγιε Πατέρα, δεν μπορούμε να προφέρουμε το πατρικό σου όνομα χωρίς δέος και ευχαριστίες. Βοήθησέ μας να θεωρήσουμε τη ζωή στην πνευματική σου οικογένεια πιο σημαντική από όλες τις κοσμικές μας υποχρεώσεις στη γη. Βοήθησέ μας να μην απομακρυνθούμε, ούτε να αρνηθούμε την Θεότητά Σου, αλλά να κάνουμε το θέλημά Σου κάθε φορά και για πάντα. Και ευλόγησε τα μέλη της οικογένειάς μας, ώστε να μετανοήσουν και να σωθούν με την αγάπη σου.

ΕΡΩΗΤΗΣΗ:

129. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του αποστάτη και του μέλους της οικογένειας του Θεού;

Mobile device - Print - Top