Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

a) Η απάντηση του Ιησού στους Μαθητές του Βαπτιστή (Ματθαιοσ 11:2-29)

---

ΜΑΤΘΑΊΟΣ 11:16-19
16 «Με τι να την παρομοιάσω αυτή τη γενιά; Μοιάζει με παιδιά που κάθονται στην αγορά, κι η μια ομάδα λέει στην άλλη τραγουδώντας: 17 “Σας παίξαμε με τη φλογέρα χαρούμενα τραγούδια, μα εσείς δε χορέψατε. Σας τραγουδήσαμε μοιρολόγια, μα εσείς δε θρηνολογήσατε”. 18 »Το ίδιο κάνει κι ετούτη η γενιά· ήρθε ο Ιωάννης, που δεν έτρωγε και δεν έπινε, και είπαν: “είναι δαιμονισμένος”. 19 Ήρθε ο Υιός του Ανθρώπου, που τρώει και πίνει, και λένε: “φαγάς και οινοπότης είν’ αυτός, κάνει παρέα με τελώνες κι αμαρτωλούς”. Και όμως δικαιώθηκε η σοφία του Θεού στο πρόσωπο των απεσταλμένων της». (Ιωάννης 2:2· 5:35, 1 Κορινθίους 4:24-30)

Τα πλήθη έτρεξαν πίσω από τον Ιησού, όχι από πίστη, αλλά από περιέργεια να δουν τα θαύματα. Είχαν ήδη τρέξει στην έρημο για να δουν τον Ιωάννη, τον παράξενο άνθρωπο που καλούσε τους ανθρώπους να μετανοήσουν και να βαπτισθούν. Ωστόσο, οι περισσότεροι απ' αυτούς δεν αποκήρυξαν τις πονηρές τους πράξεις, αλλά συνέχισαν στην πονηρή οδό τους. Αυτοί επέκριναν με χλευασμό τον Ιωάννη επειδή ήταν ασκητής και καλούσε και άλλους να απαρνηθούν τον εαυτό τους. Κατόπιν τα πλήθη χλεύαζαν τον Χριστό, διότι Αυτός έτρωγε και έπινε όπως οι υπόλοιποι και συναναστρέφονταν με γνωστούς αμαρτωλούς και επαναστάτες αλλά με σκοπό να μετανοήσουν και να σωθούν. Πολλοί ζητούσαν την χαρά από τον Βαπτιστή, και τη θλίψη από τον Χριστό. Ποτέ δεν μπόρεσαν να αναγνωρίσουν το μυστικό της κλήσεως αυτών των δύο λόγω της παιδαριώδους, επιφανειακής και ανόητης συμπεριφοράς τους.

Ο Χριστός αποκάλεσε τους υποκριτές, "παιδιά", επειδή δεν αναγνώρισαν την ουσία της ζωής. Έπαιζαν και θρηνούσαν, αλλά δεν γνώριζαν την αιτία του θανάτου, τα δεσμά της αμαρτίας, ή τη δουλεία του Σατανά που τους είχε αιχμαλωτίσει. Δεν επιθυμούσαν τον Χριστό και τη σωτηρία Του, διότι θεωρούσαν τους εαυτούς τους ευσεβείς και δίκαιους. Ωστόσο, εκείνοι που πιστεύουν στον Χριστό κατανοούν κάτι από το μυστήριο του σύμπαντος, ότι ο Θεός είναι η πηγή της ζωής, ότι Αυτός είναι ο Πατέρας τους, Αυτός που συγχωρεί, και ο δότης της αιώνιας ζωής στον Υιό Του, τον Ιησού. Παίρνουν τη δύναμη του Θείου Πνεύματος από την ανάγνωση του Ευαγγελίου, και ζουν αιώνια ανάμεσα στον εφήμερο κόσμο.

Η πλειοψηφία είναι ανόητοι, άμυαλοι και χωρίς μέτρο όπως τα παιδιά. Μακάρι να έδειχναν ότι είναι άνθρωποι με κατανόηση, ώστε να υπάρχει κάποια ελπίδα γι' αυτούς. Η αγορά στην οποία κάθονται ή στέκονται είναι για μερικούς ένας τόπος για αργόσχολους, για άλλους ένας τόπος κοσμικών επιχειρήσεων. Για όλους είναι ένας τόπος θορύβου και παρέκκλισης. Αν ρωτήσετε τον λόγο για τον οποίο οι άνθρωποι ωφελούνται τόσο λίγο από τη χάρη του Θεού, θα διαπιστώσετε ότι είναι επειδή είναι πολύ νωθροί για να νοιαστούν ή επειδή τα κεφάλια, τα χέρια και οι καρδιές τους είναι γεμάτα από τον κόσμο, οι φροντίδες του οποίου « πνίγουν τον Λόγο» και τελικά πνίγουν και τις ψυχές τους. Έτσι είναι στις αγορές και κάθονται εκεί. Σε αυτά τα πράγματα αναπαύεται το μυαλό τους, και από αυτά αποφασίζουν να συνεχίσουν να ζουν.

Λαχταράς τον Ιησού τον Λυτρωτή του κόσμου και χαίρεσαι όταν ακούς το όνομά Του; Ή συνεχίζεις να ακολουθείς τον διάβολο, που τρέμει από φόβο όταν ακούει το όνομα του Ιησού; Η σταθερότητά σου εξαρτάται από τα νέα της ημέρας; Κολλάς στην οθόνη της τηλεόρασης; Ή αγαπάς τον Θεό, είσαι πρόθυμος να προσκολληθείς σ' Αυτόν και να προσβλέπεις με ενδιαφέρον και πάθος στη δεύτερη έλευση του Χριστού; Μήπως τυφλώθηκες από αυτόν τον κόσμο, που ενδιαφέρεται μόνο για το πώς θα συγκεντρώσει τη ματαιοδοξία του χρήματος και τα ις αμαρτίες, σπαταλώντας έτσι τον πολύτιμο καιρό σου; Ή θα υποταχθείς στο θέλημα του Βασιλιά των Βασιλέων, γνωρίζοντας ότι πρέπει να δώσεις λογαριασμό για κάθε δευτερόλεπτο που ξόδεψες στη ζωή σου; Ο Χριστός σε καλεί στη βασιλεία Του για να γεμίσεις με το Πνεύμα Του, να κάνεις το θέλημά Του, και να φέρεις πολύ καρπό.

Μέσα στην παραβολή τονίζονται τα διαφορετικά χαρακτηριστικά της διακονίας του Ιωάννη και του Χριστού, οι οποίοι ήταν τα δύο μεγάλα φώτα εκείνης της γενιάς.

Ο Ιωάννης έκανε την εμφάνιση του πένθιμα, ούτε έτρωγε ούτε έπινε, ούτε αναλώθηκε σε περιστασιακές συζητήσεις, ούτε έτρωγε τα συνηθισμένα γεύματα, αλλά ήταν μόνος στην έρημο, όπου το φαγητό του ήταν ακρίδες και άγριο μέλι. Τώρα αυτό θα μπορούσε κανείς να σκεφθεί ότι θα μιλούσε στις καρδιές των ανθρώπων, διότι μια τέτοια νηφάλια ζωή ήταν σύμφωνη με το δόγμα που κήρυττε. Ο διάκονος που εφαρμόζει αυτά που κηρύττει είναι πολύ πιθανόν να γίνει κατανοητός, αλλά ακόμη και αυτοί οι διάκονοι δεν είναι πάντοτε αποτελεσματικοί.

"Ο Υιός του Ανθρώπου ήρθε τρώγοντας και πίνοντας ", τους είπε. Ο Χριστός είχε συνομιλίες με κάθε είδους ανθρώπους, χωρίς να προσκολλάται σε κανένα ιδιαίτερο πρότυπο. Ήταν κοινωνικός και εύκολος στο να τον πλησιάσουν, δεν ντρεπόταν καμία παρέα, και μερικές φορές παρευρίσκονταν σε εορτασμούς, τόσο με Φαρισαίους όσο και με τελώνες. Εκείνοι που αποθαρρύνονταν από τη συνοφρύωση του Ιωάννη ίσως θα ελκύονταν από το χαμόγελο του Χριστού. Φαίνεται ότι ο απόστολος Παύλος έμαθε από αυτό να γίνεται "τα πάντα εις πάντας" (1 Κορινθίους 9:22). Τώρα ο Κύριός μας Ιησούς, στην ελευθερία Του, δεν καταδίκασε καθόλου τον Ιωάννη, όπως και ο Ιωάννης δεν Τον καταδίκασε, αν και οι χαρακτήρες τους ήταν τόσο πολύ διαφορετικοί.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Επουράνιε Πατέρα, σε ευχαριστούμε γιατί μας έδωσες την πνευματική αναγέννηση για να γνωρίσουμε την αγάπη Σου. Μας ένωσες με τον Υιό Σου για να υπηρετήσουμε τους πλανεμένους με τη δύναμη του Πνεύματός Σου. Συγχώρεσέ μας αν παραμελήσαμε την ουράνια κλήση Σου και κατακλυστήκαμε από τις σημερινές ανησυχίες και τον κοσμικό φόβο. Στρέψε το βλέμμα μας προς τον ερχομό του Υιού Σου, ώστε να μην συμπεριφερόμαστε σαν παιδιά, αλλά να προετοιμάσουμε τον δρόμο για τον ένδοξο Ερχόμενο.

ΕΡΩΤΗΣΗ:

116. Γιατί ο Ιησούς συνέκρινε τους ανθρώπους της εποχής Του με τα παιδιά;

Mobile device - Print - Top