Waters of LifeBiblical Studies in Multiple Languages |
|
|
Home Bible Treasures Afrikaans |
This page in: -- Arabic -- Armenian -- Azeri -- Bulgarian -- Chinese -- English -- French -- Georgian -- GREEK -- Hausa -- Hebrew -- Hungarian? -- Igbo -- Indonesian -- Javanese -- Latin? -- Peul -- Polish -- Russian -- Somali -- Spanish -- Telugu -- Uzbek -- Yiddish -- Yoruba
Previous Lesson -- Next Lesson ΜΑΤΘΑΊΟΣ - ΜΕΤΑΝΟΗΣΤΕ, ΓΙΑΤΙ H ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ!
Μελέτες στο ευαγγέλιο του Χριστού σύμφωνα με τον Ματθαίο
ΜΕΡΟΣ 1 - Η ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 1:1 - 4:25)
C - Ο ΧΡΙΣΤΌΣ ΞΕΚΙΝΆΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΝΊΑ ΤΟΥ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΊΑ (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 4:12-25)
2. Ο Χριστός καλεί τους δύο πρώτους αδερφούς να γίνουν μαθητές του (Ματθαιοσ 4:18-22)ΜΑΤΘΑΊΟΣ 4:18-22 Όταν ο Χριστός ξεκίνησε να κηρύττει, άρχισαν να μαζεύονται μαθητές που ήταν πρώτα ακροατές και μετά κήρυκες της διδασκαλίας Του με σημεία και θαύματα να τους συνοδεύουν. Σ’ αυτά τα εδάφια, έχουμε μια αναφορά για τους πρώτους μαθητές που κάλεσε σε κοινωνία μαζί Του. Στο κήρυγμα του ο Χριστός απηύθυνε ένα κοινό κάλεσμα σε όλους τους ανθρώπους αλλά στα συγκεκριμένα εδάφια έκανε ένα ξεχωριστό κάλεσμα σε εκείνους που ήταν δοσμένοι από τον Πατέρα σε Εκείνον. Είναι η δύναμη της χάρης του Χριστού που επιδρά στις καρδιές και στη ζωή των ανθρώπων ώστε να εγκαταλείψουν τα πάντα και να υπακούσουν στο ειδικό κάλεσμα του Θεού για χάρη του ευαγγελίου. Αν και κλήθηκε όλη η χώρα, αυτοί έλαβαν προσωπική πρόσκληση και λυτρώθηκαν από ανάμεσα της. Όταν ο Χριστός, ο μεγάλος Δάσκαλος, ίδρυσε τη σχολή Του, ένα από τα πρώτα Του έργα ήταν να ορίσει δασκάλους για να απασχοληθούν στο έργο της διδασκαλίας. Τώρα ξεκίνησε να δίνει δώρα στους ανθρώπους, να βάζει θείους θησαυρούς σε γήινα σκεύη. Ήταν ένα πρώιμο δείγμα της φροντίδας Του για την εκκλησία. Αλλά πριν προσκληθούν και αφού άκουσαν το κήρυγμα του Ιησού, οι μαθητές επέστρεψαν στις πόλεις τους και εξάσκησαν την τέχνη του ψαρέματος που γνώριζαν για να παρέχουν τα απαραίτητα στους ίδιους και τις οικογένειες τους. Ωστόσο, η σχέση ανάμεσα σ’ αυτούς και τον Ιησού δεν διακόπηκε και όταν έφτασε ο καιρός, ο Ιησούς πήγε σ’ αυτούς και αρχικά κάλεσε δύο ζευγάρια αδερφών. Δεν ήταν φιλόσοφοι, θεολόγοι, πλούσιοι άνθρωποι ή πολιτικοί. Ήταν απλοί ψαράδες που ήταν συνηθισμένοι σε δυσκολίες και κινδύνους που συνόδευαν την τέχνη τους. Φοβόντουσαν τον Θεό και περίμεναν με ανυπομονησία τον ερχομό του Χριστού. Ο Ιησούς τους έκανε μια προσφορά που θα ήταν ανόητοι να απορρίψουν, «Ακολουθήστε με και εγώ θα σας κάνω ψαράδες των ανθρώπων”. Αν και η έννοια του ψαρέματος μπορεί να ήταν παρόμοια με το προηγούμενο επάγγελμα τους, αυτό το θείο κάλεσμα έμοιαζε με το ξεκίνημα μιας νέας ζωής. Θα πρέπει να είχαν γεμίσει με υπερηφάνεια εξαιτίας αυτής της τιμής που τους δόθηκε – δεν ήταν παρά μόνο ψαράδες. Δεν πρέπει να φοβήθηκαν την νέα δουλειά που ο Ιησούς τους ανέθεσε – ήταν συνηθισμένοι να ψαρεύουν και δεν έπαψαν να είναι ψαράδες. Ήταν χαρακτηριστικό του Χριστού να μιλάει για τα πνευματικά και τα ουράνια πράγματα με τέτοιες συσχετίσεις, χρησιμοποιώντας κοινά πράγματα που προσφέρονταν για να μεταδώσουν το νόημά του. Ο Δαβίδ κλήθηκε από τη βοσκή προβάτων για να βοσκήσει τον λαό του Θεού, και ως βασιλιάς ανακηρύχθηκε ποιμένας. Οι ακόλουθοι του Χριστού έγιναν ψαράδες ανθρώπων, όχι με σκοπό να πιάσουν και να καταστρέψουν τους ανθρώπους αλλά να τους σώσουν φέρνοντας τους στην βασιλεία του Θεού. Οι ακόλουθοι Του δεν πρέπει να ψαρεύουν πλούτο, τιμή και προνόμια για να κερδίσουν ανθρώπους για τον εαυτό τους αλλά ψυχές που θα κέρδιζαν για τον Χριστό. «Να που τώρα ετοιμάζομαι να έρθω κοντά σας … Δε ζητάω τα χρήματά σας αλλά εσάς» (Β΄ Κορινθίους 12:14). Όποιος έχει παρατηρήσει τη δουλειά των ψαράδων στη θάλασσα έχει δει ότι χρησιμοποιούν διαφορετικές μεθόδους για να πετύχουν το έργο τους. Μερικοί στέκονται στην ακτή και ρίχνουν τα δολωμένα αγκίστρια τους στο νερό και περιμένουν υπομονετικά μέχρι κάποιο ψάρι να τσιμπήσει το δόλωμα και να το τραβήξουν έξω. Βλέπουμε, επίσης, αυτή την αρχή στη βασιλεία του Θεού. Οι ακόλουθοι του Χριστού πρέπει να περιμένουν υπομονετικά εκείνους που δείχνουν ενδιαφέρον να κρατηθούν από το μήνυμα του ευαγγελίου. Μετά μπορούν να τους οδηγήσουν στον Χριστό, ξεχωριστά τον ένα από τον άλλο. Άλλος ένας συνηθισμένος τρόπος ψαρέματος είναι με δίχτυα. Μια ομάδα ψαράδων ξεκινούν με τα καΐκια τους ρίχνοντας ένα μεγάλο δίχτυ στο νερό. Κινούνται στο νερό και τραβούν το δίχτυ τους ελπίζοντας να πιάσουν πολλά ψάρια. Εννοείται ότι ένας άνθρωπος μόνος του δε μπορεί να κάνει αυτή την δουλειά. Για να «πιάσουν ανθρώπους» με το «δίχτυ του ευαγγελίου» μια ομάδα πιστών ή μελών της εκκλησίας πρέπει να δουλέψουν με ενότητα, προσευχόμενοι και διακονώντας το ευαγγέλιο ώστε να κερδίσουν πολλές ψυχές στον Χριστό. Κάθε μέλος στην ομάδα χρησιμοποιεί τα θεία χαρίσματα του για να συμμετάσχει στο έργο του Κυρίου. Επιπρόσθετα σ’ αυτές τις δύο μεθόδους, βρίσκουμε και άλλους τρόπους για να κερδίσουμε αμαρτωλούς στον Θεό. Υπάρχουν ψαράδες που δεν περιμένουν τα ψάρια να έρθουν σε αυτούς αλλά, αντίθετα, κυνηγούν αυτοί τα ψάρια. Ρίχνουν ένα στεφάνι με δίχτυ που έχουν στερεώσει ολόγυρα του ελπίζοντας να μαζέψουν κάποιο ψάρι που βλέπουν ότι χαλαρώνει σε ρηχά νερά. Ας μη περιμένουμε μέχρι κάποιος να είναι έτοιμος από μόνος του να έρθει στον Κύριο, αν ο Θεός μας καλεί να τον πλησιάσουμε αμέσως, να μοιραστούμε μαζί του το ευαγγέλιο της ζωής και να τον καθοδηγήσουμε προς τον Κύριο τον Σωτήρα μας. Μπορεί να βρούμε, επίσης, μερικούς ψαράδες που τοποθετούν ένα δίχτυ ανοικτό ή ένα συρμάτινο κλουβί. Το αφήνουν για μία ή δύο νύχτες και μετά επιστρέφουν να δουν αν κάποιο ψάρι έχει παγιδευτεί. Με τον ίδιο τρόπο, μερικοί ακόλουθοι του Χριστού χρησιμοποιούν κάποια μέσα μαζικής ενημέρωσης για να παρουσιάσουν στο κοινό την πληρότητα της αγάπης του Θεού έτσι ώστε ο καθένας που διαβάζει ή ακούει το μήνυμα να πιστέψει και να ακολουθήσει τον Σωτήρα. Σε μεγάλες θάλασσες όπου η χειρωνακτική εργασία δεν εξυπηρετεί πια, μεγάλα καράβια, παρόμοια με εργοστάσια, κάνουν το ψάρεμα. Αυτά μπορούν να συγκριθούν με Χριστιανικούς σταθμούς και εκδοτικούς οίκους όπου οι ομάδες συνεργάζονται για να μεταδώσουν το μήνυμα του ευαγγελίου. Είναι σε ένα πλοίο όλοι μαζί αγωνιζόμενοι να φέρουν το λόγο της σωτηρίας σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και να «ψαρέψουν» πλήθη στον Χριστό. Σε κάθε μέθοδο ευαγγελισμού, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι χωρίς τον Ιησού δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Ο Ιησούς είδε αυτούς τους τέσσερις άνδρες δίπλα στη θάλασσα της Γαλιλαίας. Τους γνώριζε και τους κάλεσε και αυτοί τον υπάκουσαν χωρίς καθυστέρηση. Σηκώθηκαν, άφησαν τις δουλειές τους και ακολούθησαν τον Ιησού. Δεν περίμεναν έναν σταθερό μισθό ούτε υπέγραψαν κάποια συμφωνία με τις εργάσιμές τους ώρες. Εκείνος που καλείται από τον Ιησού να αφήσει την εργασία του για τη διακονία του Κυρίου δεν πρέπει να στρέφεται στα χρήματα, την υγεία ή την τιμή. Πρέπει να στρέφεται προς τον Κύριο μόνο που φέρει την ευθύνη για τον ίδιο για πάντα. Ακούς το κάλεσμα του Κυρίου για υπηρεσία; Οι μαθητές του δεν έφεραν αντίρρηση στο να εγκαταλείψουν την παρούσα εργασία τους ή στο να αφήσουν τις υποχρεώσεις με τις οικογένειες τους. Δεν έκαναν φασαρία για τις δυσκολίες της υπηρεσίας στην οποία κλήθηκαν ή για τη δική τους αδυναμία να το κάνουν. Μετά την κλήση τους, υπάκουσαν και, όπως ο Αβραάμ «εγκατέλειψε την πατρίδα του χωρίς να ξέρει πού πηγαίνει», ακολούθησαν τον Ιησού – αλλά γνώριζαν πολύ καλά ποιον ακολούθησαν. Εκείνοι που ακολουθούν τον Χριστό πιστά, πρέπει να τα εγκαταλείψουν όλα. Κάθε Χριστιανός πρέπει να αφήσει όλες τις επιθυμίες που τον παρεμποδίζουν να ακολουθήσει τον Κύριο Ο Χριστός πρέπει να είναι τόσο υπεράνω όλων των άλλων σχέσεων ώστε η αγάπη για Εκείνον μπορεί συγκριτικά να θεωρηθεί ως "μίσος προς τα μέλη της οικογενείας" (Λουκάς 14:26). Ειδικότερα, εκείνοι που είναι αφιερωμένοι στο έργο της διακονίας πρέπει να απομακρύνουν τους εαυτούς τους από όλες τις υποθέσεις αυτής της ζωής, ώστε να μπορούν να αφιερωθούν ολοκληρωτικά στο έργο του, το οποίο απαιτεί "ολόκληρο τον άνθρωπο". Ο Ιησούς καλεί τους μαθητές του σε ένα ξεχωριστό έργο που αφορά μόνο Αυτόν. Κανένα άλλο πρόσωπο δεν έχει το δικαίωμα να μαζεύει ανθρώπους γύρω του, απομακρύνοντας τους από τις εργασίες τους, χωρίζοντας τους από τις οικογένειες τους, τα σπίτια και τους γείτονες τους με σκοπό να τον ακολουθήσουν. Ο Ιησούς δεν τους μάζεψε με τη βία αλλά με τον ισχυρό του λόγο – και ακόμη και σήμερα καλεί διακόνους και μαθητές με τον ίδιο τρόπο. ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Σε ευχαριστώ, Κύριε Ιησού, επειδή κάλεσες τους μαθητές σου να σε υπηρετήσουν. Σε παρακαλώ, ρίξε το βλέμμα σου επάνω μου, αν και υπήρξα πονηρός και ανίκανος. Ενδυνάμωσε με και ενθάρρυνε με. Δίδαξε με πώς να ψαρεύω ανθρώπους έτσι ώστε να μπορέσω να βοηθήσω πολλούς να γνωρίσουν εσένα και να σε εμπιστευτούν. Καθοδήγησέ με με το Άγιο Σου Πνεύμα. Αμήν. ΕΡΩΤΗΣΗ:
|