Waters of LifeBiblical Studies in Multiple Languages |
|
|
Home Bible Treasures Afrikaans |
This page in: -- Albanian -- Arabic -- Armenian -- Bengali -- Burmese -- Cebuano -- Chinese -- Dioula? -- English -- Farsi? -- French -- GEORGIAN -- Greek -- Hausa -- Hindi -- Igbo -- Indonesian -- Javanese -- Kiswahili -- Kyrgyz -- Malayalam -- Peul -- Portuguese -- Russian -- Serbian -- Somali -- Spanish -- Tamil -- Telugu -- Thai -- Turkish -- Twi -- Urdu -- Uyghur? -- Uzbek -- Vietnamese -- Yiddish -- Yoruba
Previous Lesson -- Next Lesson იოანეს სახარება - სინათლე წყვდიადში ანათებს
ქრისტეს პიროვნების შესწავლა იოანეს სახარების მიხედვით
4 ნაწილი - სინათლე სძლევს სიბნელეს (იოანე 18:1 – 21:25)
ბ - ქრისტეს აღდგომა და მოვლინება (იოანე 20:1 – 21:25)
5. იესო ტიბერიადის ზღვასთან (იოანე 21:1-25)
ა) შესანიშნავი ნადავლი (იოანე 21:1-14)იოანე 21:1-3 თავისი აღდგომის მერე იესომ მოწაფეებს უბრძანა გალილეაში დაბრუნება. მას, როგორც კეთილ მწყემს სურდა იქ მათზე ადრე მისვლა და დახვედრა. მაგრამ მოწაფეების სიყვარულის გამო, გამოეცხადა მათ, როდესაც ჯერ კიდევ იერუსალიმში იყვნენ, რათა დაემშვიდებინა ისინი და შიშისგან ეხსნა. აღდგომის მერე, კვირა საღამოს, იესო მიესალმა მათ მშვიდობის სიტყვით და გაგზავნა ისინი საქადაგებლად ქვეყნიერებაზე (მარკ. 16:7; მათ. 28:10). როგორი რეაქცია ჰქონდათ მოწაფეებს, რომ ადამიანების მებადურები უნდა ყოფილიყვნენ? შეცვალა თუ არა ქრისტეს აღდგომამ მათი აზრები, და მიიჩქაროდნენ თუ არა ისინი ქვეყნიერებისთვის საქადაგებლად ქრისტეს საუკუნო სიცოცხლის შესახებ? სამწუხაროდ, არა. ისინი ჩვეულ სამსახურს დაუბრუნდნენ, თევზის დასაჭერად წავიდნენ - ვინ ჯგუფებად, ვინ მარტოს. ერთხელაც პეტრემ გადაწყვიტა სათევზაოდ წასვლა და უთხრა თავის ამხანაგებს: ”მივდივარ ზღვაზე თევზის დასაჭერად. ვისაც სურს წამოვიდეს”. ამხანაგებმა ის მარტო არ გაუშვეს, მასთან ერათად წავიდნენ სანაპიროზე, ჩასხდნენ ნავში და შეცურეს ზღვაში. მთელი ღამე ბადეებს ისვრიდნენ, მაგრამ უშედეგოდ. მეთევზეებს ქანცი გასძვრათ და უიმედონი იყვნენ. და ყველაფერი ეს ხდებოდა, რადგან საკუათარი სურვილისამებრ დაიწყეს და არა უფლის ნებით. დაავიწყდათ სიტყვები: ”ჩემ გარეშე, არაფრის კეთება არ შეგიძლიათ!” იოანე 21:4-6 იესო არ ტოვებს მოწაფეებს, თუნდაც ისინი არასწორ გზაზე დადგნენ. მისთვის მარტივი იყო თევზების მათ ბადეში ჩაშვება, მაგრამ მას უნდოდა მაგალითი ეჩვენებინა მათთვის, მათ სინდისამდე მიეღწია და ეთქვა, რომ მისი ჯვარზე სიკვდილის შემდეგ ისინი ვერ გააკეთებენ, რასაც მოინდომებენ და ვერ დაუბრუნდებიან უწინდელ საქმეებს. ისინი დათანხმდნენ მას და შეთანხმება დადეს. ის მათი თანამშრომელი გახდა, ისინი კი - მისი. მაგრამ მათ თავიანთი საზრუნავის მიხედვით დაიწყეს მოქმედება, თითქოს დაავიწყდათ ის, ან თითქოს ძალიან შორს იყო მათგან. იესომ მიმართა თავის მიმდევრებს არა როგორც მოციქულებს ან მოწაფეებს, არამედ როგორც ჩვილებს. მათ დაავიწყდათ რასაც ასწავლიდა იესო და რა მცნებები დაუტოვა. ამისდამიუხედავად იესოს არ დაუწყია მათი დადანაშაულება, არამედ უბრალოდ საკვები სთხოვა. მათ მოუწიათ იმის აღიარება, რომ ვერაფერი დაიჭირეს, რადგან უფალი არ იყო მათთან. საბოლოოდ მათ აღიარეს თავიანთი ცოდვები. იესო მათთან გამთენიისას მივიდა, როცა ღამე ჰორიზონტს იქით იყო. მათ თავზე ახალი იმედი ამოდიოდა. იესოს არ უთქვამს: ”არ მოიწყინოთ, რადგან ვერ დაიჭირეთ” ან ”სცადეთ კიდევ ერთხელ, იქნებ გამოგივიდეთ”. მან, როგორც მეფემ უბრძანა: ”ბადეები ნავიდან მარჯვნივ მოისროლეთ და ბევრ თევზს დაიჭერთ”. იმისდამიუხედავად, რომ უკვე ნაპირთან იყვნენ და იქ მსხვილი თევზი არ მოდიოდა, ისე გააკთეს როგორც იესომ უთხრა, და ნავიდან მარჯვნივ მოისროლეს ბადეები. იესო ხედავდა ყველა თევზს და იცოდა სად იყვნენ ისინი. ასევე ახლაც, მან იცის სად არიან მისი სიტყვის მწყურვალე ხალხი. ასეთ ადამიანებთან გაგზავნის ის. ის გეუბნება ჩააგდე სახარების ბადე, სადაც მე გეუბნები და შენ დაინახავ ჩემი სიტყვის დიდებულ მოქმედებას”. მოწაფეებმა შეასრულეს ეს უცნაური დავალება. მათ ჯერ კიდევ ვერ იცნეს იესო, რადგან ჩვეულებრივი ადამიანის მსგავსი იყო. შესაძლოა, როგორც მეთევზე მიესალმა მათ, მაგრამ მისი სიტყვები ისეთი დამაჯერებელი იყო, რომ დაღლილობის მიუხედავად მათ ისე გააკეთეს ყველაფერი, როგორც მან უთხრა. და მაშინ მათი ბადეები თევზით აივსო. ასეა ეკლესიაც და მისიაც, როდესაც თევზაობს იქ, სადაც უფალი ეტყვის, ის წარმატებულ ნადავლს ღებულობს და ხშირად მარტოსაც არ შეუძლია ”ბადეების” დაძვრა, არამედ ერთგულ პარტნიორებს უხმობს, რომლებიც სიყვარულით დაეხმარებიან. ლოცვა: უფალო იესო გვაპატიე თუ საკუთარ ცხოვრებაზე მეტად ვზრუნავთ, ვიდრე შენთვის ახალი სულების შესაძენად. მადლობა, რომ მოხვედი იმისდამიუხედავად, რომ გადავედით შენი გზიდან. შენ გვღძრავ ცოდვების მონანიებისკენ. დაგვეხმარე მორჩილებით შევასრულოთ შენი სიტყვა, მიგვიყვანე მათთან, ვისაც შენი სიტყვა სწყურია და მომართე ისინი შენი სახარების ბადისკენ, რათა საუკუნოდ შენები გახდნენ! კითხვა:
|