Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

2. Rilindje shpirtërore në Efes, Provinca e Azisë së Anadollit (Veprat 19:1-20)

---

VEPRAT 19:1-7
1 Dhe ndodhi që, ndërsa Apollo ishte në Korint, Pali, duke kaluar nëpër krahinat e sipërme, erdhi në Efes. Dhe, si gjeti atje disa dishepuj u tha atyre: 2 A e morët Frymën e Shenjtë kur besuat?. Kështu ata i thanë: "Nuk kemi dëgjuar që paska Frymë të Shenjtë". 3 Dhe ai u tha atyre: "Me çfarë u pagëzuat, pra?". Kështu ata thanë: "Në pagëzimin e Gjonit". 4 Atëherë Pali tha: Gjoni pagëzoi me një pagëzim pendimi, duke i thënë popullit që të besonte në atë që do të vinte pas tij, domethënë në Krishtin Jezus. 5 Kur i dëgjuan këto, u pagëzuan në emër të Zotit Jezus. 6 Dhe kur Pali vuri duart mbi ta, Fryma e Shenjtë zbriti mbi ta dhe ata folën në gjuhë të tjeraa dhe profetizuan. 7 Burrat ishin gjithsej rreth dymbëdhjetë.

Ishte zakon i Palit gjatë udhëtimeve të tij misionare të vizitonte kryeqytetet, qendrat e komunikimit dhe tregtisë, duke e ditur se nga këto vende ungjilli do të ndriçonte automatikisht kudo. Kështu ai themeloi kisha në Antioki, Ikon, Filipi, Selanik dhe Korint. Në këtë zinxhir të gjatë qytetesh dhe qendrash midis Jeruzalemit dhe Romës, Efesi ishte hallka lidhëse, e cila nuk ishte gjerësisht e hapur për predikim dhe nuk kishte një kishë të fuqishme as në atë kohë.

Kur Pali zbriti nga fushat e brendshme të Anadollit, mbërriti në këtë kryeqytet të bukur në det, i cili përmbante një teatër që mbante ulur rreth 25.000 njerëz. Efesi ishte i vetëqeverisur nga një autorizim romak. Banorët e saj ishin tregtarë të zotë. Në mes të Efesit qëndronte Tempulli i Dianës, perëndeshës, qendra fetare e qytetit, e cila solli një numër të madh pelegrinësh në qytet, në grupe dhe individualisht, nga çdo pjesë e botës.

Kur Pali erdhi në këtë metropol, gjeti atje dymbëdhjetë burra që përqafuan doktrinën e Gjon Pagëzorit, që tregon se ky qytet kishte një rëndësi ndërkombëtare dhe kulturore, duke qenë një qendër e rrymave të ndryshme fetare dhe një vendbanim i një numri garash. Madje edhe doktrina të vogla si ajo e Pagëzorit u derdhën në të. Ndjekësit e Pagëzorit atje u përgatitën me pendim intensiv për ardhjen e Krishtit, me thyerje të krenarisë së tyre, duke i hapur zemrat e tyre Zotit të ungjillit. Ata ndoshta kishin dëgjuar nga Apollo se Jezusi i Nazaretit është Krishti i Perëndisë që vdiq dhe u varros dhe më pas u ringjall dhe u ngjit në qiell. Tani prisnin ardhjen e tij të dytë duke pritur shfaqjen e tij natë e ditë.

Pali vuri re shpejt se besimi nëpërmjet pendimit të pasionuar, depërtimit të thellë vazhdimisht në Biblën e Shenjtë dhe besimit mendor te Jezusi nuk mjaftojnë, sepse këtyre dishepujve u mungonte Fryma e Shenjtë. Ata donin të përgatiteshin për ardhjen e Krishtit nëpërmjet drejtësisë së tyre. Ata nuk e njihnin misterin e hirit, thelbin e besimit tonë. Pra, duhet të rrëfejmë pa turp se shumë të krishterë studiojnë ungjillin, lexojnë Biblën e Shenjtë, bashkohen me kishat, pendohen me nderim dhe dinë shumë për besimin, por ende nuk kanë dalë nga skllavëria e ligjit për lirinë e shpëtimit, sepse u mungon fuqia Krishti.

Njohuria juaj për të vërtetat e shpëtimit dhe pagëzimi juaj me ujë nuk ju shpëtojnë. Por Fryma e Shenjtë që vjen nga Ati dhe Biri ju shpëton. Qëllimi i besimit nuk është vetëm njohja fetare, por edhe ripërtëritja e zemrave dhe lindja e dytë. Fundi i vdekjes së Krishtit është të na pastrojë nga mëkatet që të marrim jetën e përjetshme sot nëpërmjet derdhjes së Frymës së Shenjtë në zemrat tona. Pra, ji i sigurtë i dashur vëlla, se qëllimi i Dhjatës së Re nuk është as mendimi, as njohuria, as pendimi, as pendesa, as perëndishmëria, as feja, as studimi i jetës së Jezusit, por fundi i shpëtimit është mbushja jonë me Frymën e Shenjtë, që është Shpirti i Krishtit të butë, të përulur dhe të zemërbutë.

Pali i pyeti të dymbëdhjetë burrat sinqerisht: "A e morët Frymën e Shenjtë kur besuat në Krishtin?" Në mënyrë të ngjashme, ju pyesim ju personalisht: "A e morët vërtet Frymën e Shenjtë, apo jeni ende të vdekur në mëkatet tuaja?" Mos i shpëtoni kësaj pyetjeje. Ndaluni! Shikoni veten dhe pranoni nevojën tuaj. Bini në gjunjë, përkushtojuni plotësisht Jezusit të gjallë dhe bashkohuni me të me anë të besimit në premtimet e tij. Ju do të merrni fuqi kur Fryma e Shenjtë të vijë mbi ju dhe do të jeni dëshmitar për të, jo për veten tuaj, por për atë që ju ka blerë me gjakun e tij të çmuar për veten e tij.

Të dymbëdhjetë burrat në Efes u angazhuan plotësisht nëpërmjet pagëzimit në emër të Jezusit dhe duke vënë duart e Palit mbi kokën e tyre, dhe më pas fuqia e Perëndisë rrodhi te të penduarit dhe ata u mbushën me Frymën e Zotit. Ne ju themi nëse jeni pagëzuar tashmë, nuk është e nevojshme të pagëzoheni përsëri, por kapuni fort pas pagëzimit tuaj dhe besoni se Zoti i gjallë ju ka premtuar personalisht me Frymën e tij të Shenjtë dhe ai ju jep, sipas besimit juaj, kërkesat tuaja këmbëngulëse, sepse vetë Krishti është i gatshëm t'ju mbushë me virtytet e tij që të jetoni përgjithmonë. Jezusi tha qartë: «Lypni dhe do t'ju jepet; kërkoni dhe do të gjeni; trokitni dhe do t'ju hapet." Pra, kërkoni Zotin tuaj për derdhjen e Frymës së Shenjtë në ju dhe Zoti do të banojë në zemrën tuaj dhe trupi juaj do të bëhet tempull i Frymës së Shenjtë, zemra juaj do të mbushet me dashuri të pastër, gjuha juaj do të bëhet e rrjedhshme dhe ju do të merrni pjesë në mallin e këngëtarëve që është përhapur në të gjitha kontinentet e tokës sonë. Lavdërimi i Perëndisë nga zemrat që rrjedhin me Frymën është shenja e qartë e të shpenguarve. A e dëgjojnë miqtë dhe të afërmit tuaj falënderimet tuaja për shpëtimin? A e doni Zotin tuaj? E falënderoni vazhdimisht? Të gjitha fjalët tuaja do të ndryshojnë nëse Shpirti vazhdon në ju. Atëherë nuk do të përlëvdoni veten, por Perëndinë dhe nuk do të dëshmoni fuqinë tuaj, por do të madhëroni Krishtin, Shpëtimtarin tuaj. Të gjitha fjalët e këqija do të zhduken dhe gjithë gënjeshtrat do të kalojnë, sepse Fryma e Zotit krijon tek ju një zemër të re, një gjuhë të re dhe një krijesë të re.

Përveç lavdërimit dhe zmadhimit, fryti i dytë i derdhjes së Shpirtit të Shenjtë në zemrën tuaj do të jetë njohja e mistereve të Perëndisë më mirë se çdo profet. Ju do të shihni papritmas se Perëndia është Ati juaj. Askush nuk mund të thotë se Krijuesi i përjetshëm dhe i Plotfuqishmi është Ati i tij. Është e pamundur të mendosh se Zoti ka fëmijë trupërisht. Por ata që kanë lindur nga Fryma e Shenjtë e dinë spontanisht se nuk janë vetëm njerëz të natyrshëm, por se për shkak të vdekjes së Krishtit kanë marrë birësimin si bij të Perëndisë dhe se thelbi i Perëndisë erdhi në ta me anë të hirit. Kur Fryma e Shenjtë erdhi në ta, ata njohën zemrat e tyre dhe të keqen e të gjithë njerëzve, por triumfi i Krishtit shkëlqeu në gjithë errësirën duke na dhënë sigurinë e justifikimit tonë që të mund të profetizojmë se mbretëria e Perëndisë do të vijë me siguri dhe do të mbizotërojë plotësisht, sepse fuqia që na është dhënë është një garanci e lavdisë së përjetshme, të pashkatërrueshme e triumfuese që do të vijë.

Ju pyesim edhe një herë: “A e morët Frymën e Shenjtë? A e lavdëroni Perëndinë, Atin tuaj dhe a lavdëroni Krishtin, Shpëtimtarin tuaj me gjithë zemër dhe me gjithë sjelljen tuaj? A u u siguruat për atësinë e Zotit? A e prisni ardhjen e afërt të Krishtit?” Atëherë ju sigurojmë se jeni nga ata që kanë lindur nga Fryma e Shenjtë dhe jeni një me ne në thyerjen e zemrës, dashurinë dhe gëzimin.

LUTJE: O At qiellor, ne të adhurojmë me gëzim, sepse ti na shpengove me Birin tënd të dashur nga çdo ligësi, na fale të gjitha mëkatet tona, na pastrove ndërgjegjen tonë me gjakun e Krishtit dhe na mbushe me Frymën tënde të Shenjtë të pastër, të butë. Vajosi të gjithë të rinjtë dhe vajzat që të kërkojnë me gjithë zemër dhe mbushi me fuqinë tënde, sepse askush nuk mund ta heqë Frymën tënde nga vetja. Ne besojmë në hirin tënd, në veprën tënde dhe në rrjedhën e shpëtimit tënd. Amen. Eja, Zoti Jezus.

PYETJA:

91. Si e morën Frymën e Shenjtë burrat në Efes? Si mund ta merrni ju këtë Shpirt të bekuar?

Mobile device - Print - Top