Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

18. Το τέλος του Προδότη (Ματθαίο 27:3-5)

---

ΜΑΤΘΑΊΟΣ 27:3-5
3 Όταν ο Ιούδας που τον είχε προδώσει έμαθε πως καταδικάστηκε ο Ιησούς, μεταμελήθηκε· επέστρεψε τα τριάντα αργύρια στους αρχιερείς και στους πρεσβυτέρους του συνεδρίου 4 και τους είπε: «Αμάρτησα, γιατί έστειλα στο θάνατο έναν αθώο». Εκείνοι όμως του αποκρίθηκαν: «Κι εμάς τι μας νοιάζει; Δικό σου είναι το κρίμα». 5 Ο Ιούδας τότε πέταξε τα αργύρια στο ναό, έφυγε και πήγε και κρεμάστηκε. (Ματθαίος 26:15, Πράξεις 1:18-19)

Βλέποντας ότι ο Κύριός του δεν είχε κάνει πολιτικό πραξικόπημα, ο Ιούδας πικράθηκε. Ήταν επίσης γεμάτος τύψεις, καθώς συνειδητοποίησε ότι είχε συμβάλει στο θάνατο του Ιησού. Τέτοιες τύψεις χωρίς αληθινή μετάνοια οδηγούν στην απελπισία. Ο Ιούδας είχε πράγματι ομολογήσει την αμαρτία του στους αρχιερείς, αλλά δεν έλαβε έλεος από αυτούς. Ήταν έτοιμος να καταθέσει για την αθωότητα του Ιησού και πέταξε κάτω τα χρήματα της προδοσίας μέσα στο ναό. Η ομολογία του δεν ήταν η αρχή μιας αληθινής μετάνοιας αλλά μάλλον αποτέλεσμα του φόβου του. Το αδίκημα του του φαινόταν σαν ένα ψηλό βουνό που ασκούσε πίεση επάνω του. Τελικά, κρεμάστηκε με σχοινί. Όταν κόπηκε το σχοινί, έπεσε με το κεφάλι, σκίστηκε η κοιλιά του και όλα τα σπλάχνα του χύθηκαν έξω (Πράξεις 1:18).

Όταν ο Ιούδας σκέφτηκε τι είχε κάνει, γέμισε θλίψη, αγωνία και αγανάκτηση. Τα τριάντα αργύρια είχαν φανεί πολύ ωραία στην αρχή, αλλά όταν έλαβε χώρα η προδοσία και πληρώθηκε τα χρήματα, τα αργύρια έγιναν σκουπίδια: αυτά τον δάγκωσαν σαν φίδι και τον τσίμπησαν σαν μέλισσα. Μπορούμε να τον φανταστούμε να λέει στον εαυτό του: «Τι έχω κάνει! Τι ανόητος, τι άθλιος που είμαι που πούλησα τον Δάσκαλό μου και όλη την παρηγοριά και την ευτυχία που βρήκα σ' Αυτόν για κάτι τόσο ασήμαντο! Όλη αυτή η κακοποίηση και η ταπείνωση που υπέστη είναι δική μου ευθύνη. Εξαιτίας μου είναι δεμένος και καταδικασμένος. Τον φτύνουν και Τον χτυπούν.»

Τώρα ο Ιούδας καταριέται το πουγκί που κουβαλούσε, τα χρήματα που λαχτάρησε, τους ιερείς με τους οποίους συναλλάχθηκε και την ημέρα που γεννήθηκε. Η ανάμνηση της καλοσύνης και του ελέους του Κυρίου του καθώς και οι προειδοποιήσεις που είχε αγνοήσει τον κάνουν να νιώθει καταδικασμένος και τρυπάνε την ψυχή του. Ανακάλυψε ότι τα λόγια του Κυρίου του ήταν αληθινά. «Ήταν καλύτερα για αυτόν τον άντρα να μην είχε γεννηθεί ποτέ».

Η προσφορά χάριτος του Θεού είναι μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα και κανένα χρηματικό ποσό δεν θα το αλλάξει αυτό. Για τους χλιαρούς πιστούς το τέλος του Ιούδα έγινε ώθηση για να γυρίσουν πίσω και να μετανοήσουν.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Κύριε Ιησού Χριστέ, Σε δοξάζουμε γιατί αποκάλεσες τον προδότη Σου «Φίλο». Κατά τη διάρκεια του Δείπνου του Κυρίου τον προειδοποίησες να γυρίσει πίσω, να μετανοήσει και να αφήσει τις κακές του προθέσεις, αλλά δεν ήταν πρόθυμος και δεν ομολόγησε την αμαρτία του. Αγαπούσε τα χρήματα περισσότερο από Εσένα. Έλπιζε σε δύναμη και θέση και άφησε τον διάβολο να ελέγξει τις σκέψεις του. Συγχώρεσε μας την κακία μας και καθάρισέ μας από κάθε αρνητική σκέψη ενάντια σε κάποιον αδελφό ή αδελφή. Μακάρι να μην τους προδώσουμε ποτέ ηθελημένα ή ακούσια, ούτε να τους αποκηρύξουμε, αλλά να σταθούμε μαζί τους ενώ βρίσκονται σε στενοχώρια και να τους υπερασπιστούμε ενώπιον αυτών που τους μισούν.

ΕΡΩΤΗΣΗ:

253. Γιατί ο Ιούδας κρεμάστηκε και δεν μετανόησε όπως έκανε ο Πέτρος;

Mobile device - Print - Top