Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

a) Ο Θάνατος του Ιωάννη του Βαπτιστή (Ματθαιοσ 14:1-12)

---

ΜΑΤΘΑΊΟΣ 14:1-12
1 Εκείνο τον καιρό, άκουσε ο τετράρχης Ηρώδης για τον Ιησού 2 και είπε στους δούλους του: «Αυτός είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, που αναστήθηκε από τους νεκρούς και γι’ αυτό κάνει θαύματα». 3 Ο Ηρώδης είχε πιάσει τον Ιωάννη, τον είχε δέσει και τον είχε ρίξει στη φυλακή εξαιτίας της Ηρωδιάδας, της γυναίκας του αδερφού του, του Φίλιππου. 4 Γιατί ο Ιωάννης του έλεγε: «Δε σου επιτρέπεται να την έχεις αυτή για γυναίκα». 5 Ο Ηρώδης ήθελε να τον σκοτώσει, αλλά φοβόταν τον κόσμο, γιατί τον πίστευαν για προφήτη. 6 Την ημέρα που ο Ηρώδης γιόρταζε τα γενέθλιά του, η θυγατέρα της Ηρωδιάδας χόρεψε μπροστά στους καλεσμένους κι άρεσε στον Ηρώδη. 7 Γι’ αυτό της υποσχέθηκε με όρκο να της δώσει ό,τι του ζητήσει. 8 Αυτή, με την καθοδήγηση της μάνας της, του είπε: «Δώσε μου εδώ στο πιάτο το κεφάλι του Ιωάννη του Βαπτιστή». 9 Ο βασιλιάς στενοχωρήθηκε, επειδή όμως είχε ορκιστεί μπροστά στους καλεσμένους, πρόσταξε να της το δώσουν. 10 Έστειλε, λοιπόν, ανθρώπους κι αποκεφάλισαν τον Ιωάννη μέσα στη φυλακή· 11 έφεραν το κεφάλι του σ’ ένα πιάτο και το έδωσαν στο κορίτσι, κι αυτή το πήγε στη μάνα της. 12 Πήγαν τότε οι μαθητές του Ιωάννη και σήκωσαν το σώμα και το έθαψαν, κι ύστερα πήγαν και το ανάγγειλαν στον Ιησού. (Έξοδος 6:14-29, Ματθαίος 11:2· 21:26, Λουκάς 3:19-20· 9:7-9)

Οι βασιλείς και οι ηγέτες υπόκεινται σε ιδιαίτερους πειρασμούς, εφόσον φέρουν μεγάλη ευθύνη και έχουν την εξουσία να κάνουν πραγματικότητα τα σχέδιά τους. Είναι περικυκλωμένοι από ψεύτες, κόλακες και όσους τους επαινούν. Οι μάντεις και οι μάγοι τους περιμένουν για να τους πουν για το μέλλον συμβουλευόμενοι τα πνεύματα. Η κοσμική τους εξουσία και η υπερηφάνεια συχνά τους κρατούν μακριά από τον Θεό με την πίκρα και την απομόνωση των αμαρτιών τους. Ζουν μέσα στον φόβο, ταραγμένοι και μπερδεμένοι. Αφού ο Ηρώδης διέταξε τη θανάτωση του Ιωάννη του Βαπτιστή, συνέχισε να λέει για αυτόν, «Ο Ιωάννης, τον οποίο αποκεφάλισα, αναστήθηκε» (Μάρκος 6:16). Ήταν υπό τον έλεγχο των πνευμάτων και έβλεπε σε κάθε γωνιά ένα πνεύμα να τον παραμονεύει.

Σκοτώνοντας τον Ιωάννη, ο Ηρώδης νόμιζε ότι θα μπορούσε να απομακρύνει αυτόν τον ενοχλητικό άνθρωπο, ώστε να συνεχίσει τις αμαρτίες του, ανενόχλητος και ανεξέλεγκτος. Μόλις πέθανε ο Ιωάννης, άκουσε για τον Ιησού και τους μαθητές Του να κηρύττουν την ίδια αγνή διδασκαλία που κήρυττε ο Ιωάννης. Επιπλέον, αυτό το γεγονός οι μαθητές το επιβεβαίωσαν κάνοντας θαύματα στο όνομα του Δασκάλου τους. Οι διάκονοι μπορεί να φιμωθούν, να φυλακιστούν, να εξοριστούν και να θανατωθούν, αλλά ο Λόγος του Θεού δεν μπορεί να φιμωθεί.

Αν και αθώος, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ήταν κλεισμένος στη φυλακή, επειδή ο Ηρώδης καθοδηγούνταν από τις επιθυμίες του. Παντρεύτηκε τη γυναίκα του αδελφού του με τη συγκατάθεσή της χρησιμοποιώντας ένα κόλπο. Ο Ιωάννης είπε ότι αυτή η διπλή μοιχεία ήταν μια φρικτή αμαρτία και ένα κακό παράδειγμα για τους ανθρώπους. Γι' αυτό, η Ηρωδιάδα, η μοιχαλίδα, συνωμότησε εναντίον του Ιωάννη και κατόρθωσε να τον στείλει στη φυλακή.

Η αμαρτία για την οποία ο Ιωάννης επέπληξε τον Ηρώδη ήταν ότι είχε παντρευτεί τη σύζυγο του αδελφού του, του Φίλιππου. Δεν παντρεύτηκε τη χήρα του Φιλίππου (δεν θα υπήρχε έγκλημα σ' αυτό), αλλά τη σύζυγό του. Ο Φίλιππος ζούσε ακόμη, και ο Ηρώδης έκλεψε τη σύζυγό του και την κράτησε για τον εαυτό του. Αυτό ήταν μια επιπλοκή της πονηρίας, της μοιχείας και της αιμομιξίας εκτός από το κακό που έγινε στον Φίλιππο, ο οποίος είχε ένα παιδί από αυτή τη γυναίκα. Για να επιδεινωθεί περαιτέρω το κακό, ο Ηρώδης και ο Φίλιππος ήταν ετεροθαλείς αδελφοί από τον πατέρα τους.

Για αυτήν την αμαρτία ο Ιωάννης τον επέπληξε με ξεκάθαρα λόγια: «Δεν είναι νόμιμο να την έχεις». Δεν προτείνει ότι δεν είναι τιμητικό ή ότι δεν είναι ασφαλές, αλλά δηλώνει ξεκάθαρα ότι «δεν είναι νόμιμο».

Ίσως μερικοί από τους φίλους του Ιωάννη να τον είχαν κατηγορήσει ότι ήταν αδιάκριτος όταν επέπληξε τον Ηρώδη και να του είπαν ότι θα ήταν καλύτερο να σιωπήσει παρά να προκαλέσει τον Ηρώδη, του οποίου τον χαρακτήρα γνώριζε πολύ καλά. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσει την ελευθερία του. Αλλά η διακριτικότητα που θα εμπόδιζε τους ανθρώπους να εκτελούν το καθήκον τους ως δικαστές, διάκονοι ή Χριστιανοί φίλοι πρέπει να εξαλειφθεί. Πιστεύω ότι η καρδιά του Ιωάννη δεν τον επέκρινε γι' αυτό αλλά η μαρτυρία της συνείδησής του έκανε τα δεσμά της δοκιμασίας του, επειδή έκανε το καλό, πιο υποφερτά.

Ο Ηρώδης φοβόταν τον Ιωάννη και την ειλικρίνειά του. Συνήθιζε να τον συμβουλεύεται (Μάρκος 6:20), γιατί ένιωθε ότι αυτός ο κρατούμενος που καλούσε τους ανθρώπους σε μετάνοια ήταν ο μόνος που του μιλούσε με ειλικρίνεια και δεν τον κολάκευε όπως έκαναν οι υπηρέτες του. Ο Ιωάννης ήταν, στην πραγματικότητα, ένας αποτελεσματικός σύμβουλος για τη λήψη σημαντικών και καθοριστικών αποφάσεων. Ωστόσο, ο βασιλιάς ήταν δούλος των επιθυμιών του και των κακών πνευμάτων, και η επιθυμία της πονηρής μοιχαλίδας του ήταν εστιασμένη σε ένα στόχο, να σκοτώσει τον Ιωάννη που την είχε ενοχλήσει.

Ξαφνικά, η ευκαιρία προσφέρθηκε. Κάλεσε την κόρη της από τον πρώτο της σύζυγο να χορέψει μπροστά στον θείο της, τον μεθυσμένο βασιλιά, ο οποίος ορκίστηκε ότι θα της έδινε ό,τι του ζητούσε, ακόμη και το μισό του βασίλειο. Καθοδηγούμενη από την πικρόχολη μητέρα της, το κορίτσι απαίτησε το κεφάλι του Ιωάννη του Βαπτιστή. Και ο βασιλιάς λυπήθηκε πολύ αλλά δε μπορούσε να της το αρνηθεί εξαιτίας των όρκων που είχε δώσει μπροστά σε όλους τους καλεσμένους του. Ανακάλυψε ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να τηρήσει την υπόσχεσή του. Δεν φοβόταν τον Θεό και αποκεφάλισε τον Ιωάννη, τον πιστό σύμβουλο του.

Μια ματαιόδοξη και άχαρη καρδιά είναι ικανή να αγαπάει πολύ τις επιθυμίες της σάρκας. «Όταν η επιθυμία συλλάβει, γεννά την αμαρτία» (Ιακώβου 1:15)· διότι με αυτήν ο Σατανάς αποκτά και διατηρεί την κατοχή της καρδιάς.

Πόσο λυπημένα είναι εκείνα τα παιδιά των οποίων οι γονείς τα συμβουλεύουν να κάνουν πονηρές πράξεις, τα διδάσκουν και τα ενθαρρύνουν στην αμαρτία και τους δίνουν το κακό παράδειγμα. Διότι η διεφθαρμένη φύση θα πέσει πιο γρήγορα στην ανομία με κακή διδασκαλία παρά θα περιοριστεί με την σωστή.

Έτσι, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, ο μεγαλύτερος μεταξύ των ανθρώπων και αγγελιοφόρος του Χριστού, πέθανε ως αληθινός μάρτυρας, για τις αμαρτίες των άλλων που είχε καλέσει σε μετάνοια. Αγαπάς την ασφάλειά σου περισσότερο από την αλήθεια; Δεν πρέπει να επιπλήξεις τους φίλους σου με αγάπη και ταπείνωση για τις αμαρτίες τους; Το κήρυγμα δεν περιλαμβάνει μόνο την εκδήλωση και την επικοινωνία της χάριτος, αλλά απαιτεί επίσης μομφή για αμαρτίες και αδικήματα.

Ο Ιώσηπος, ο Εβραίος ιστορικός, παραθέτει αυτή την αφήγηση του Ιωάννη του Βαπτιστή και προσθέτει ότι η μοιραία καταστροφή του στρατού του Ηρώδη στον πόλεμο του με τον «Αρέτα», βασιλιά της «Πετραίας» (η κόρη του οποίου ήταν η γυναίκα του Ηρώδη, την οποία άφησε για να δώσει τη θέση της στην Ηρωδιάδα), θεωρήθηκε γενικά από τους Ιουδαίους ως δίκαιη κρίση εναντίον του επειδή θανάτωσε τον Ιωάννη τον Βαπτιστή. Λέγεται επίσης ότι η κόρη της Ηρωδιάδας κάποια στιγμή περπατούσε πάνω από λίγο πάγο τον χειμώνα και έσπασε. Έπεσε στο νερό και ο λαιμός της κόπηκε από μια αιχμηρή άκρη του πάγου. Ο Θεός απαιτεί το κεφάλι της για αυτό του Βαπτιστή, το οποίο, αν είναι αλήθεια, είναι μια αξιοσημείωτη πρόνοια.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Σε δοξάζουμε, Πατέρα, για το λαμπρό παράδειγμα που έδωσε ο προφήτης Σου, ο Ιωάννης, θυσιάζοντας τον εαυτό του. Σου ζητάμε να μας δώσεις θάρρος για την αλήθεια και σωστή καθοδήγηση στην υπηρεσία σε Σένα ώστε να πούμε στους φίλους μας την αλήθεια σχετικά με τις αμαρτίες τους. Δεν είμαστε καλύτεροι από αυτούς αλλά εσύ συγχώρησες τις αμαρτίες μας και μας αγίασες με τη χάρη Σου. Βοήθησέ μας να τους οδηγήσουμε σε μετάνοια και συντριβή, καθώς και εμείς λάβαμε τη σωτηρία Σου μέσω μετάνοιας και συντριβής με τη δύναμη του Αγίου Σου Πνεύματος.

ΕΡΩΤΗΣΗ:

139. Ποιος ήταν ο λόγος του θανάτου του Ιωάννη;

Mobile device - Print - Top