Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

7. Dielli shpërndan retë e dendura

---

Dyzet ditë pas ringjalljes së tij nga të vdekurit, Krishti u ngjit te Perëndia, Ati i Tij dhe mori lavdinë e drejtë, të cilën Ai e kishte lënë mënjanë kur, për hirin tonë, u bë njeri.

Pak para kryqëzimit të Tij, Ai mori mënjanë tre nga dishepujt e Tij dhe u ngjit në malin e lartë Hermon. Ai donte t'u zbulonte atyre shkëlqimin e lavdisë së Tij të përjetshme dhe t'u tregonte madhështinë e thelbit të Tij të përjetshëm. Ishte për t'i konfirmuar ata në besim dhe për të siguruar qëndrueshmërinë e tyre, kur do të vinte ora e tundimit dhe braktisjes. Prandaj, Ai zbuloi lavdinë e Tij të mbuluar, në mënyrë që ata të mos shqetësoheshin ose të dyshonin mbi hyjninë e Tij.

Dymbëdhjetë dishepujt e Jezusit ishin të rinj nga familje të përulura; gjashtë ishin peshkatarë. Ata kishin rrëfyer publikisht mëkatet e tyre përpara Perëndisë në shkretëtirë dhe ishin pagëzuar nga Gjoni në Jordan për pendim.

Kur dishepujt dëgjuan për Jezusin nga Gjoni, se Ai ishte Qengji i Perëndisë, që do të hiqte mëkatin e botës, disa prej tyre e lanë menjëherë mësuesin e tyre asket për ta ndjekur. Filluan të vlerësojnë forcën e dashurisë së Tij nën dritën e fjalëve dhe veprave të Tij. Megjithatë, shkëlqimi i lavdisë së Tij u fsheh nga sytë e tyre derisa Ai ua zbuloi atë tre dishepujve të Tij në majën e malit të lartë.

Jezusi i ndaloi ndjekësit e Tij të zgjedhur që të diskutonin për shpërfytyrimin e Tij deri pas ngjitjes së Tij tek Ati i Tij, sepse kuptimi i lavdisë së Tij nuk vjen nga logjika apo nga filozofia, por perceptohet me anë të besimit pas dorëzimit të plotë ndaj Tij. Studioje rrëfimin e shpërfytyrimit të Krishtit që të mund të kuptosh se si Jezusi është gjallë sot dhe të shohësh lavdinë e të Ringjallurit prej së vdekurish dhe fuqinë e sundimit të Tij të pafund.

Fytyra e Jezusit shkëlqeu si dielli dhe lavdia e Tij origjinale u shfaq. Atëherë dishepujt e tij e kuptuan se Ai nuk ishte njeri i zakonshëm, por në të vërtetë Drita e botës në formë trupore: Biri i Perëndisë më të Lartit. “Drita prej dritës, Perëndi i vërtetë prej Perëndisë së vërtetë, i lindur por jo i krijuar, nga e njëjta substancë me Atin.” Kur kjo e vërtetë i goditi, ata ranë përtokë si të vdekur, sepse trupi i tyre njerëzor nuk mund të duronte lavdinë e Perëndisë. Atëherë Jezusi i ngriti dhe i urdhëroi të mos kishin frikë.

Pasi Jezusi vdiq, u ngrit nga varri dhe u ngjit në lavdi te Ati i Tij, ferri u zemërua. I ligu u hakmor ndaj ndjekësve të Jezusit nëpërmjet zellit fetar fanatik të Saulit. Në emër të Perëndisë, ai filloi të persekutonte besimtarët në Krishtin. Duke përdorur mizorinë më të madhe, ai i detyronte të hiqnin dorë nga besimi i tyre. Ata që mbanin besimin e tyre dënoheshin me vdekje. Për shkak të zellit të tij, Këshilli Fetar në Jeruzalem i dha Saulit fuqi të veçanta për t’ua konfiskuar pronat dhe autoritet për të përndjekur dhe dënuar të krishterët në Damask.

Ndërsa Sauli po i afrohej Damaskut, Zoti Jezus e ndaloi gjatë rrugës dhe ia tregoi lavdinë e Tij fanatikut të devotshëm. Në një çast Ai i zbuloi se i kryqëzuari, të cilin ai po e persekutonte, ishte gjallë. Ai nuk kishte mbetur në varr dhe megjithëse i refuzuar nga vet njerëzit e Tij, Ai ishte në të vërtetë Drita e botës.

Kur shikojmë nga afër dëshminë e apostullit Pal, do të kuptojmë se si Zoti i gjallë, edhe në ditët tona, po takohet me individë, po i pastron, i mbush dhe i dërgon te kombet për të përhapur dritën e Tij te ata që jetojnë në errësirë. Kështu e përshkroi Pali (ish Sauli) paraqitjen e Krishtit, kur ai mbrohej para mbretit Agripa:

Kjo ngjarje historike na tregon qartë se zelli dhe fanatizmi për fenë e dikujt nuk e justifikon një njeri, por vetëm mëshira e Jezus Shpenguesit është ajo që shpëton mëkatarët dhe shenjtëron zemrat e tyre.

Krishti në madhështinë e Tij nuk e shkatërroi Saulin, persekutuesin e Kishës së Tij. Përkundrazi, i erdhi keq dhe i foli personalisht. Ai ia fali mëkatet dhe e liroi me hirin e Tij. Ai i bëri të qartë se Jezusi dhe anëtarët e kishës së Tij janë në bashkim të plotë përgjithmonë. Sepse Krishti vuan kur anëtarët e kishës së Tij persekutohen, sikur të kishte vuajtur personalisht. Dashuria e Tij shkëlqen përmes tyre dhe Fryma e Tij zotëron jetën e tyre. Kjo e vërtetë, domethënë uniteti i Krishtit dhe i kishës së Tij, ishte sekreti që depërtoi në mendjen e Apostullit Pal. Ky u bë mesazhi i ri në predikimin e tij.

Kur numri i të krishterëve u shtua dhe u shumua, Satani u përpoq ta zhdukte kishën përgjithmonë. Gjatë kësaj vale persekutimi Gjoni, dishepulli i dashur, u burgos në ishullin Patmos. Ai u la të vdiste atje nga uria dhe etja. Në të njëjtën kohë shumë prej besimtarëve në Krishtin u kapën, u torturuan dhe u vranë.

Zoti Jezus qëndroi mbi shërbëtorin e Tij Gjon ndërsa lutej i vetëm, duke iu shfaqur atij dhe duke e siguruar atë se portat e ferrit nuk do të mbizotëronin kundër kishës së Tij, sepse Ai ishte Zoti i saj i gjallë. Gjoni regjistroi përvojën e tij unike si më poshtë:

Jezu Krishti është i gjallë dhe e gjithë fuqia në qiell dhe tokë është dhënë në duart e Tij. Fytyra e tij shkëlqen si dielli në lavdinë e tij. Rrezet e shenjtërisë së Tij shkëlqejnë dhe ndriçojnë jetën e të gjithë shenjtorëve të Tij, madje edhe të atij që bie përtokë i pushtuar nga një ndjenjë gjykimi. Krishti është dashuri dhe jetë dhe nuk dëshiron vdekjen e mëkatarit, përkundrazi që ai të pendohet dhe me lutjet, fjalët dhe veprat e tij t'ua çojë dritën qiellore njerëzve të tjerë. Kështu, Jezusi e shpëtoi Gjonin nga vdekja dhe e ngriti në këmbë për të jetuar dhe për të dëshmuar lavdinë e vërtetë të Jezusit.

I dashur lexues, nëse studion lindjen e Jezu Krishtit, jetën, vdekjen dhe ringjalljen e Tij dhe kupton se Ai është i gjallë në qiell në madhështinë e Tij të përjetshme, atëherë do të kuptosh kuptimin e fjalëve të Jezusit: “Unë jam drita e botës.” Madhështia e tij e pafundme është më e fortë se çdo autoritet apo madhështi e kësaj bote dhe ai që beson në Krishtin, vdekjen dhe ringjalljen e Tij do të mbushet me paqen e Perëndisë. Krishti i gjallë i jep paqe qiellore kujtdo që beson në Të.

Mobile device - Print - Top