Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

6. Drita e Mposht Errësirën

---

Ashtu si dielli që lind në lavdinë e tij, ashtu edhe Drita e botës, Krishti, u ringjall dhe shkëlqeu kur doli nga të vdekurit. Ai nuk qëndroi në varr si pjesa tjetër e profetëve dhe udhëheqësve të botës; as trupi i Tij nuk u kalb në tokë, por në të vërtetë Ai u ngrit dhe doli nga varri i vulosur.

Krishti u shfaq i gjallë pas ringjalljes së Tij të lavdishme. Ai u përzie mes njerëzve, duke folur me ta, duke ngrënë me ta, duke u treguar gjurmët e gozhdëve në duar dhe në brinjë, dhe pastaj i bekoi dhe u dhuroi atyre paqen e Tij. Dishepujt e Jezusit u trembën kur takuan për herë të parë të Ringjallurin. Megjithatë, më vonë u gëzuan, kur kuptuan se ringjallja e Tij nga të vdekurit ishte prova më e madhe e autoritetit dhe fitores së Tij. Ata u ngushëlluan shumë dhe u siguruan për justifikimin e tyre të plotë dhe shpresën e tyre të patundur.

Krishti është i gjallë dhe është ulur sot në të djathtën e Perëndisë. Vdekja nuk mund ta mbante Atë, as Satani nuk mund ta mbante Atë në fuqinë e tij. Po kështu, para kryqëzimit të Tij, Satani nuk mundi ta mposhtte Atë me tundime, sepse Krishti mbeti pa mëkat. Kështu, me besimin e Tij të palëkundur, me dashurinë e Tij të fortë dhe me shpresën e Tij të gjallë, Ai e mundi në mënyrë të pakthyeshme djallin. Si rezultat i kësaj errësira u mposht dhe Satani u mund. Të gjithë ata që mbahen pas Jezusit nuk i frikësohen magjisë, bestytnisë dhe syrit të keq, sepse të gjitha këto forca janë mundur nëpërmjet Krishtit. Perëndia i gjallë është streha jonë e fortë, tek i cili nxitojmë për mbrojtje. Kështu, asnjë frymë e keqe apo ndonjë krijesë tjetër nuk mund të na ndajë nga dashuria e Perëndisë që është në Krishtin Jezus, Zotin tonë.

Ringjallja e Krishtit tregon unitetin e Tij të përhershëm me Atin e Tij qiellor. Vdekja e tij në kryq nuk ishte një ndëshkim për mëkatet që Ai kishte kryer dhe as një fund i dështuar i jetës së Tij. Sikur të ishte ekzekutuar për një gabim që kishte bërë, trupi i tij do të kishte mbetur në varr.

Prandaj, ringjallja e Tij e lavdishme është një provë e shenjtërisë së Tij. Është dëshmi e privilegjit tonë të ri dhe pozitës ligjore të justifikimit tonë. Që nga ringjallja e Krishtit nga të vdekurit, pajtimi ynë me Perëndinë është konfirmuar. Gjykatësi i Përjetshëm e ka pranuar sakrificën e Jezusit për ne; Ai e ka ngritur Atë fitimtar dhe i ka shfajësuar të gjithë ndjekësit e Tij përjetësisht.

Nga ringjallja e Krishtit, ne marrim shpresë të madhe, sepse Ai e ka mposhtur vdekjen. Ajo kishte mbajtur prej kohësh pushtetin e saj mbi njerëzimin dhe gjithë universin. Edhe sot shumica e njerëzve nuk pëlqejnë të flasin hapur për vdekjen. Të gjallët kanë frikë nga ora e vdekjes së tyre, nga frika e një gjykimi të zjarrtë pas varrit.

Por njeriu Jezus hapi derën e burgut tonë të errët dhe bëri një rrugë për ne në dritë. Që nga dita e ringjalljes së Tij i gjithë krishtërimi thërret me gëzim: “Krishti u ringjall! Vërtet, Ai u ringjall!” Ne besojmë se u ngritëm në Të, kur Ai u ringjall prej së vdekurish. Thirrjet e fitores dhe të shpresës nuk do të pushojnë kurrë, siç thirri apostulli Pal:

Vdekja nuk është më një gjë e frikshme për ata që janë në Krishtin Jezus, për ata që besojnë në vdekjen dhe ringjalljen e Tij. Besimi në të gjallin, i cili u ringjall prej së vdekurish, na jep një shpresë të sigurtë për jetën e përjetshme.

Mobile device - Print - Top