Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

a) Ai që gjykon të tjerët dënon veten (Romakëve 2:1-11)

---

ROMAKËVE 2:1-2
1 Prandaj ti je i pafalshëm, o njeri, kushdo qofsh ti që e gjykon, sepse në çdo gjë që gjykon tjetrin, dënon vetveten; sepse ti që gjykon praktikon të njëjtat gjëra. 2 Por ne e dimë se gjykimi i Perëndisë është sipas së vërtetës mbi ata që bëjnë gjëra të tilla.

Kurora e mëkatit është hipokrizia. Njerëzit pretendojnë të jenë të drejtë, të urtë dhe të devotshëm, megjithëse nga dëshmia e ndërgjegjes së tyre e dinë se, në lidhje me shenjtërinë e Perëndisë, ata janë shumë të ligj. Mbi këtë hipokrizi, ata i gjykojnë miqtë e tyre me urrejtje dhe flasin për ta me përbuzje, sikur ata vetë të ishin modele të devotshmërisë, dhe miqtë e tyre të ishin mbeturina.

Megjithatë, Pali thyen mendjemadhësinë tuaj. Ai heq maskën tuaj të rreme dhe ju tregon se nuk keni gjykim të shëndoshë. A njeh dikë që është i pandershëm? Ti je më i pandershëm se ai. A ke parë një vrasës? Ti jeni më vrasës në urrejtjen tënde se ai. Mendimi yt për veten nuk është i vërtetë. Fryma e Perëndisë ju dënon. Ai së pari dënon profesorët e rremë të devotshmërisë, të cilët e konsiderojnë veten më të mirë se mëkatarët e tjerë, por kurrë nuk kanë ditur asgjë për devotshmërinë e vërtetë. Jezusi nuk u kryqëzua nga turmat, por nga profesorët hipokritë krenarë të fesë, të cilët kërcejnë dhe lavdërohen si pallonj në shfaqjet e tyre të devotshmërisë, ndërsa nga brenda janë varre plot me fëlliqësira të papastra.

Perëndia ju dënon jo vetëm për shkak të veprave tuaja, por edhe për shkak të qëllimeve, mendimeve dhe dëshirave tuaja. Ëndrrat tuaja janë të këqija që nga fëmijëria. Në qëllimet tuaja, ju jeni egoist. Ju nuk i bindeni Perëndisë, i kundërshtoni planet e tij, shkelni ligjet e tij dhe përbuzni të tjerët. Ju jeni kurorëshkelës në shpirtin tuaj dhe të ndarë nga Krijuesi juaj. Mendimet tuaja të liga dalin nga zemra juaj. Megjithatë, në Gjykimin e Fundit, ju do të dëgjoni fjalët tuaja të regjistruara dhe do të shihni veprat tuaja të fotografuara e qëllimet tuaja të ndotura, do të dridheni nga tmerri dhe do të heshtni. Ju jeni mëkatar. Ju jeni të korruptuar në skutat e zemrës suaj. Rrëfeje keqdashjen tënde të përbashkët dhe kurrë mos e përçmo një mëkatar tjetër. I afërmi yt mund të jetë shumë i lig. Por zelli yt kundër ligësisë së tij nuk është provë e pafajësisë sate. Vdisni për mëkatet tuaja, sepse jeni përgjegjës për veten tuaj përpara Perëndisë. Prandaj, njiheni veten tuaj kriminuese në shenjtërinë e pastër të Perëndisë.

Ju nuk mund t'i pranoni këto fjalë të vështira, ose mund të arsyetoni mbi ato, pa u thyer në mendjemadhësinë tuaj, ose pa e derdhur zemrën tuaj me pendim para Zotit tuaj. Atëherë jini të vetëdijshëm se injoranca juaj për gjendjen tuaj nuk ju shpëton nga Gjykimi Hyjnor. E drejta e përjetshme do t'ju ndjekë penalisht dhe do t'ju dënojë. Të gjitha fetë e rëndësishme në botë dinë diçka për Ditën e Gjykimit. Disa prej tyre e quajnë atë Dita e Ringjalljes, El-Kari’ah, ose Dita e Kiametit. Vetëm jobesimtarët e mohojnë qëndrimin përpara Zotit të gjallë. Në atë orë, të gjitha sekretet, mendimet, fjalët dhe neveritë e tua do të zbulohen para të gjithëve dhe do të duhet të japësh llogari për çdo fjalë të kotë që ke thënë, për çdo qindarkë që ke harxhuar dhe për çdo minutë që nuk e ke shfrytëzua për të lavdëruar Zotin; sepse ti je kujdestar i dhuratave të Perëndisë dhe ai do të bëjë llogaritë me ty për gjithçka që ka depozituar në ty. Rrezet e lavdisë së Zotit do të depërtojnë në skutat më të thella të zemrës dhe të së kaluarës tënde, më saktë dhe më thellë se të gjitha rrezet X dhe instrumentet e tjera të njohura në spitale. Ti do të qëndrosh atje plotësisht i zbuluar.

LUTJE: O Zot i shenjtë, Ti je i përjetshëm dhe i drejtë, dhe unë jam fajtor dhe i përjashtuar. Më fal të gjithë shtirjen time të devotshmërisë dhe hape zemrën time që çdo fëlliqësi të mund të shuhet në dritën tënde. Unë i rrëfej të gjitha mëkatet e mia para teje dhe të kërkoj të më japësh Shpirtin e dashurisë sate që të mos refuzoj, të dënoj ose të urrej kurrë dikë, por të rritem në dashuri dhe aftësi dalluese. Unë jam i pari nga të gjithë mëkatarët. Ki mëshirë për mua, o Zot, sipas dashamirësisë sate, dhe thyej copëzat e fundit të krenarisë dhe ndjeshmërisë sime, që të bëhem i përulur në zemër.

PYETJA:

19. Si e dënon njeriu veten në çdo gjë që gjykon tjetrin?

Mobile device - Print - Top