Waters of LifeBiblical Studies in Multiple Languages |
|
Home Bible Treasures Afrikaans |
This page in: -- Albanian? -- Arabic -- Armenian -- Azeri -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- French -- Georgian -- GREEK -- Hausa -- Igbo -- Indonesian -- Portuguese -- Russian -- Serbian -- Somali -- Spanish -- Tamil -- Telugu -- Turkish -- Urdu? -- Uzbek -- Yiddish -- Yoruba
Previous Lesson -- Next Lesson ΠΡΆΞΕΙΣ - Στην θριαμβευτική πορεία του Χριστού
Μελέτες στις Πράξεις των Αποστόλων
ΜΕΡΟΣ 2 - ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ ΕΩΣ ΤΗ ΡΩΜΗ - Μέσω της Υπηρεσίας του Παύλου, του Αποστόλου Απεσταλμένου από το Άγιο Πνεύμα (Πράξεις 13 - 28)
E - Η Φυλάκιση του Παύλου στην Ιερουσαλήμ και την Καισάρεια (Πράξεις 21:15 - 26:32)
12. Ο Παύλος Μπροστά στον Αγρίππα τον Δεύτερο και την Βασιλική Του Ακολουθία (Πράξεις 25:13 - 26:32)ΠΡΑΞΕΙΣ 25:13-22 Οι βασιλείς επισκέπτονται ο ένας τον άλλο και οι πρίγκιπες δίνουν ανεκτίμητα δώρα μεταξύ τους. Ο κάθε ένας τιμάει τον ίσο του ώστε να μπορούν να συνεργαστούν μεταξύ τους. Ένας απλός άνθρωπος ανάμεσα σε δυνατούς είναι ένας κόκκος σιταριού μεταξύ μυλοπετρών. Ο Αγρίππας ΙΙ, ο γιος του Βασιλιά Ηρώδη Αγρίππα Ι (κεφάλαιο 12) ήταν ο αδερφός της Δρουσίλλας, της γυναίκας του Ρωμαίου κυβερνήτη Φήλικα ο οποίος έφυγε από την Παλαιστίνη. Ο Αγρίππας ΙΙ επισκέφτηκε τον Φήστο, τον νέο κυβερνήτη που συνοδεύονταν από την Βερενίκη, την δεύτερη αδερφή του. Αυτός ο βασιλιάς δεν τύγχανε πολλών δικαιωμάτων ή σημαντικών εξουσιών αλλά του είχαν εμπιστευτεί το διορισμό του αρχιερέα και την απομάκρυνση του από το αξίωμα του. Ένα τέτοιο προνόμιο περίειχε μεγάλη σπουδαιότητα όσον αφορά την υπόθεση του Παύλου. Ο Φήστος, ο δραστήριος κυβερνήτης είπε στον βασιλιά Αγρίππα την παράξενη ιστορία του Παύλου που ήταν δύσκολο για οποιονδήποτε Ρωμαίο να την καταλάβει. Το ανώτατο συμβούλιο των Ιουδαίων ζητούσε επίμονα από τον κυβερνήτη να καταδικάσει τον Παύλο σε θάνατο, ως εγγύηση της προετοιμασίας του να συνεργαστεί με τους πολίτες αλλά η αίσθηση της δικαιοσύνης στον Ρωμαίο κυβερνήτη αντιτάχθηκε σ’ αυτήν την επιμονή και απαίτησε να γίνει μια επίσημη δίκη στην οποία τόσο ο ενάγων όσο και ο εναγόμενος θα εμφανιστούν. Οι Ιουδαίοι δε μπορούσαν να αποδώσουν καμία πολιτική κατηγορία στον Παύλο. Έτσι, ο τελευταίος εμφανίστηκε πραγματικά δικαιωμένος και αθώος. Ωστόσο, ο νέος κυβερνήτης σύντομα αναγνώρισε, όπως και ο παλιός, ότι η διαφωνία ανάμεσα στα δύο μέρη ήταν θεολογική, πράγμα που δεν είχε να κάνει με κλοπές, ανταρσία ή φόνο. Αποσαφηνίστηκε στο μυαλό του κυβερνήτη ως συνέπεια της καταγγελίας κι της υπεράσπισης ότι όλες οι ερωτήσεις επικεντρώνονταν σε ένα άτομο που ονομαζόταν Ιησούς από την Ναζαρέτ, ο οποίος είχε πεθάνει αλλά ο Παύλος ισχυρίζονταν ότι ζούσε. Πόσο εκπληκτικό! Ο Φήστος, ένας κοσμικός άνδρας σύντομα κατάλαβε την καρδιά του Ευαγγελίου. Και αυτή είναι η ομολογία μας και η ουσία της πίστης μας: ότι ο Ιησούς σταυρώθηκε και αναστήθηκε από τους νεκρούς όντας ζωντανός για πάντα. Είναι αυτή η ιστορική αλήθεια η πίστη σου επίσης; Βρίσκεις στον θάνατο και στην ανάσταση εκείνου που σταυρώθηκε την σωτηρία σου, την ελπίδα και τη δύναμη σου; Ή είσαι ακόμη τυφλός όπως ο μορφωμένος κυβερνήτης ο οποίος αναγνώρισε την καρδιά του ζητήματος αλλά δεν αναγνώρισε την ουσία του Ιησού πραγματικά; ΕΡΩΤΗΣΗ:
|