Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

5. Η έκχυση του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής (Πράξεις 2:1-13)

---

ΠΡΆΞΕΙΣ 2:1-4
1 Όταν έφτασε η ημέρα της Πεντηκοστής, ήταν όλοι μαζί συγκεντρωμένοι με ομοψυχία στο ίδιο μέρος. 2 Ξαφνικά ήρθε από τον ουρανό μια βουή σαν να φυσούσε δυνατός άνεμος, και γέμισε όλο το σπίτι όπου έμεναν. 3 Επίσης τους παρουσιάστηκαν γλώσσες σαν φλόγες φωτιάς, που μοιράστηκαν και κάθισαν από μία στον καθένα απ’ αυτούς. 4 Όλοι τότε πλημμύρισαν από Πνεύμα Άγιο και άρχισαν να μιλούν σε άλλες γλώσσες, ανάλογα με την ικανότητα που τους έδινε το Πνεύμα.

Τι νομίζεις ότι θα γίνει αν ο ήλιος πέσει στην γη; Αν αυτή η τεράστια πυρακτωμένη μπάλα αερίων πλησίαζε περισσότερο στη μικρή μας υφήλιο, θα την έκαιγε με όλα τα πλάσματα της. Πόσο μάλλον αν έπεφτε; Τότε θα εξαϋλωνόμασταν εν ριπή οφθαλμού. Ωστόσο, αυτός ο δημιουργημένος ήλιος δεν πλησίασε, αλλά ο Δημιουργός ο ίδιος ήρθε σαν μια έντονη καταιγίδα στην γη. Δεν έκρινε τους ανθρώπους αλλά έδειξε έλεος σε εκείνους που περίμεναν. Ο Θεός έρχεται στους ανθρώπους και αυτός που κατανοεί τον λατρεύει. Επιπλέον, ο Θεός κατοικεί μέσα στον άνθρωπο. Αυτή η αλήθεια ξεπερνά την ανθρώπινη κατανόηση μας. Όπως κι αν έχει, σου ζητούμε να διαβάσεις την αναφορά για την γέννηση της εκκλησίας, λέξη προς λέξη, και να δεις πώς η αγάπη του Θεού, η υπομονή και χάρη ήρθε στον πονηρό μας κόσμο.

Η Μέρα της Πεντηκοστής ήταν μια παλιά γιορτή που γιορτάζονταν από τους Ιουδαίους την πέμπτη μέρα μετά την πρώτη μέρα της Γιορτής του Πάσχα, σαν μια μέρα ευχαριστίας για την συγκομιδή του σιταριού. Ο Χριστός ήταν σαν ένα σπόρος σιταριού που έπεσε στο έδαφος και πέθανε. Στην ανάσταση του ήταν σαν τα πρωτογεννήματα που προσφέρονταν στον Θεό, μια αποδεκτή θυσία, ευάρεστη στον Θεό. Και οι μαθητές που παρευρίσκονταν και προσεύχονταν ήταν όπως οι πρώτοι καρποί του θερισμού του Θεού. Αυτός ο πνευματικός θερισμός συνεχίζει να υπάρχει. Έχουμε όλοι προέλθει από το σπόρο του σιταριού ο οποίος είναι ο Χριστός και θερίζουμε σήμερα ότι ο Κύριος έσπειρε, και οι προφήτες επιθυμούσαν να δουν. Επειδή ο Υιός του Θεού πέθανε, το Άγιο Πνεύμα ήρθε στον κόσμο.

Το πνεύμα της χάρης δεν έφερε έλεος και φως σε όλους τους ανθρώπους. Η Ιερουσαλήμ ήταν μια πρωτεύουσα και ωστόσο η καταιγίδα της αγάπης του Θεού έφτανε μόνο εκείνες τις προσευχές που αγαπούσαν τον Χριστό. Η δύναμη του Θεού δεν άγγιξε τον ναό και τα Ρωμαϊκά στρατεύματα παρέμειναν χωρίς αιώνια ζωή. Μόνο εκείνοι που περίμεναν την Υπόσχεση του Πατέρα με μια σύμφωνη γνώμη, πληρώνονταν με το Πνεύμα της δύναμης.

Το πιο πιθανό είναι ότι περισσότεροι από εκατό άνδρες και γυναίκες, συμπεριλαμβανομένου τους μαθητές και την οικογένεια του Ιησού, ξαφνιάστηκαν και φοβόντουσαν στην αρχή, όταν ξαφνικά άκουσαν ένα ήχο από τον ουρανό στον οποίο είχε αναληφθεί ο Ιησούς ο οποίος ακούγονταν σαν ένας ορμητικός δυνατός άνεμος. Χωρίς να ανοιγοκλείνουν τα παράθυρα, το χτύπημα της πόρτας ή την κίνηση των φύλλων, ο θυελλώδης ήχος γέμισε ολόκληρο το σπίτι τους και μαζί με αυτό όλα τα δωμάτια, ακόμα και την αυλή και γύρω από το σπίτι. Κάθισαν κατάπληκτοι με τα μάτια και τα αυτιά τους ανοιχτά γιατί δεν αισθάνονταν την καταιγίδα αλλά την άκουγαν καθαρά με τα αυτιά τους. Όταν αυτό συνέβη, προσεύχονταν ακόμη. Άνοιξαν τις καρδιές τους στον Κύριο και η δύναμη του κατοίκησε μέσα τους. Ξαφνικά, είδαν κάτι που έμοιαζε με γλώσσες της φωτιάς να πέφτουν με τον θυελλώδη άνεμο. Ωστόσο, αυτές οι γλώσσες δεν κινούνταν προς τα επάνω και κάτω στον αέρα, ή δεν καιγόταν το σπίτι, τα έπιπλα και τα ρούχα τους αλλά αναπαύονταν με μεγάλη ηρεμία στις προσευχές τους. Αυτές οι παράξενες γλώσσες της φωτιάς δείχνουν τι σκοπό είχε ο Ιησούς μέσω εκείνων. Οι μαθητές είχαν κανονικές γλώσσες γεμάτες από ψέματα, ανηθικότητα και ανθρώπινη σοφία οι οποίες θα καίγονταν και θα εξαφανίζονταν. Ο Θεός τους δίνει αντί γι’ αυτές καινούριες, δυνατές γλώσσες φωτιάς, μιλώντας για την θεία αγάπη.

Τότε, όλοι εκείνοι που είχαν πληρωθεί με το Πνεύμα του Κυρίου ένιωσαν μεγάλη χαρά και βαθιά ανακούφιση. Οι ασήκωτες αμαρτίες τους έπεσαν από πάνω τους, άνοιξαν τα στήθη τους, η λύπη τους έφυγε, τα θαμπωμένα τους μάτια έγιναν φωτεινά, και τα αδρανή στόματα άνοιξαν για να δοξολογήσουν τον Θεό. Φώναζαν: «Πατέρα μας, έγινες μέσω του θανάτου του Υιού σου Πατέρα μας. Το αίμα του συγχώρεσε τις αμαρτίες μας, και το Πνεύμα του κατοίκησε μέσα σε μας τους ανάξιους, αγιάζοντας μας στο έπακρο. Σε δοξάζουμε και σε επαινούμε γιατί μας έδωσες ζωή για τη δόξα της χάρης σου.»

Η καταιγίδα της αγάπης του Θεού έφερε την καταιγίδα της ευγνωμοσύνης και έκανε ιερές λέξεις και άγνωστες ουράνιες σκέψεις να ρέουν μέσα από τα στόμα τους. Το Άγιο Πνεύμα οδήγησε το λόγο τους, γέμισε τις σκέψεις τους και ευλόγησε το θέλημα τους. Δεν ήταν ανθρωπίνως ενθουσιασμένοι αλλά ήταν γεμάτοι με το Άγιο Πνεύμα που χρησιμοποιεί το μυαλό και επίσης ελέγχει τις ψυχές. Έτσι, έγιναν όλοι μαζί ένας ναός του Πνεύματος του Θεού, γιατί η δύναμη του και οι αρετές του είχαν εμφανιστεί.

Τώρα πρόσεξε! Όχι μόνο ο Πέτρος και ο Ιωάννης γέμισαν με το Άγιο Πνεύμα αλλά όλοι όσοι παρευρίσκονταν. Δεν αισθάνθηκαν κανένα πόνο από τη θεία καταιγίδα που έβρεχε γλώσσες φωτιάς αλλά περιβάλλονταν με την παρουσία του Θεού. Η Υπόσχεση του Πατέρα πραγματοποιήθηκε και όλες οι προσευχόμενοι έγιναν παιδιά του Θεού, υιοθετημένα και γεμάτα από την ουσία της αγάπης του, της αλήθειας και της ευχαρίστησης του. Δικαίως αποκαλούμε αυτή τη μέρα την Μέρα της Πεντηκοστής γιατί ένα θείο, νέο στοιχείο εξωκοσμικό ήρθε μέσα στον δικό μας νεκρό κόσμο. Έτσι, η ελπίδα και η πνευματική αναζωπύρωση ξεκίνησε σε αυτό το σπίτι στην Ιερουσαλήμ, όπως επίσης και η κοινή δοξολογία και ευχαριστία στην Άγια Τριάδα.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω Πατέρα, σε ευχαριστούμε επειδή ο αγαπημένος σου Υιός φορτώθηκε τις αμαρτίες μας στον σταυρό και μας κατέστησε ικανούς για να κατοικήσει μέσα μας το Άγιο Πνεύμα. Γέμισε μας μαζί με την εκκλησία μας με την παρουσία σου ώστε οι αμαρτίες μας να μπορούν να εξαφανιστούν τελείως και η κοινή μας δοξολογία να μπορεί να εκφράσει την βαθιά χαρά μας και την ευγνωμοσύνη μας.

ΕΡΩΤΗΣΗ:

9. Πώς παρουσιάστηκε το Άγιο Πνεύμα την Πεντηκοστή;

Mobile device - Print - Top