Mobile device - Print - Bottom

Previous Lesson -- Next Lesson

3. Ang mga gidahum ni Pablo sa iyang mga biyahe (Roma 15:22-33)

---

ROMA 15:22-33
22 Tungod niini nasanta ako sa makadaghan sa pag-anha kaninyo. 23 Apan karon nga natapos ko na ang akong bulohaton niining mga dapita, ug tungod kay nagtinguha man ako sulod sa daghang mga katuigan sa pagduaw kaninyo, 24 naglaom ako nga mahimo ko na kini karon. Mohapit ako diha sa akong pagpaingon sa Espana, ug human ako malipay sa pagpakigkauban kaninyo sa makadiyot, tabangi ako sa pag-adto didto. 25 Sa pagkakaron, moadto una ako sa Jerusalem aron pagdala ug mga hinabang alang sa katawhan sa Dios didto. 26 Kay gikalipay sa mga iglesia sa Macedonia ug sa Grecia ang paghinabang sa mga magtutuo nga kabos sa Jerusalem. 27 Kini ila gayong gusto. Gani, sa pagkatinuod, katungdanan nila ang pagtabang sa maong mga tawo, kay gipaambit man sa mga Judio sa ilang mga espirituhanong panalangin ang mga dili Judio, busa ang mga dili Judio angayng mopaambit sa ilang mga yutan-ong panalangin sa mga Judio. 28 Kon mahimo ko na kini ug ikahatag ko na kanila ang kuwarta nga giamot alang kanila, mogikan ako paingon sa Espana ug duawon ko kamo sa akong pagpaingon didto. 29 Nasayod ako nga inig-anha ko kaninyo mapuno ako sa panalangin ni Kristo. 30 Mga igsoon, awhagon ko kamo tungod sa atong Ginoong Hesu-Kristo ug sa gugma nga gihatag sa Espiritu, nga moduyog kamo kanako sa pag-ampo nga mainiton ngadto sa Dios alang kanako. 31 Pag-ampo kamo nga panalipdan ako gikan sa mga dili matinuohon didto sa Judea, ug nga ang akong pag-alagad sa Jerusalem dawaton unta sa katawhan sa Dios didto. 32 Ug busa kon motugot ang Dios, moanha ako kaninyo nga malipayon ug makig-uban kaninyo. 33 hinaot unta nga ang Dios nga tinubdan sa kalinaw maguban kaninyong tanan, Amen.

Tawo ang naghunahuna ug ang Ginoo ang nagpanglihok. Gibutang ni Pablo ang iyang paghanduraw sa iyang mga biyahe sulod sa iyang kasingkasing, nagpakita sa iyang kamingaw, ug padayon nga nag-ampo niini.

Nagsangyaw siya ngadto sa mga nasud sa este ug norte sa Mediterania, diin siya nag-establisar ug mga kasimbahanan, taliwala sa mga bayolenting paglutos nga iyang nasinati. Karon, nagtinguha siya nga magwali ngadto sa kasadpang bahin sa estado sa Roma, ug sa mabugnawng norte sa Europa, aron dalhon sa tiilan sa Anak sa Dios ang mga bantugang mga nasud sa tibuok kabutan niadtong panahona.

Gi-angkon ni Pablo nga kadaghan na siyang nagtinguhang mobisita sa iglesia sa Roma aron lig-onon ilang pagtuo, gugma, ug palaum, apan ang mga problema ug posibilidad sa Asia Minor ug Grego nakasanta sa iyang tinguha ug intensyon sa pagbyahe.

Daghang katuigang milabay nagtinguha siya pagbisita sa Roma aron masinati niya ang iglesia, nga nagtubo didto nga wala siya, ug ang paglig-on niini.

Sa dihang didto siya sa Espanya, nagtinguha siyang magdugay una didto aron bisitahan ang mga membro sa lain-laing kasimbahanan didto. Naglaum siyang suportahan sa Roma ang iyang bag-ong ministri sa Espania, ug mag-uban sa iyang mga pag-ampo, mga kontribusyon, ug serbisyong praktikal aron dili lamang siya ang adunay pribilehiyo sa pagwali bisan sa umaabot, apan mismo ang mga santos sa Roma usab.

Napugos si Pablo pagbyaheg una sa Jerusalem aron dad-on ang mga kontribusyon sa kasimbahanan sa Greece ngadto sa mga kabus sa orihinal nga iglesia, kinsa namaligya sa ilang mga kabtangan tungod sa ilang pagtuo sa pag-abot ni Kristo, ug niini mi-antus siya sa kagutom. Nagtudlo siya sa mga magtutuo sa mga bag-ong kasimbahanan sa Anatolia ug Grecia, ug ang resulta niini nga kasinatian, ang pag-ampo uban sa pagtuo ug tinguha, ug molahutay niini.

Nagtudlo siya kanila nga magmakugihon usab sa ilang mga gimbuhaton, aron ang ilang paghulat kang Kristo dili maoy rason sa ilang pag-atras o pagkunhod sa hininguhaan sa ilang panginabuhi. Si Pablo nagsulat ngadto sa mga iglesia sa Tesalonica nga kon ang tawo dili motrabaho, dili siya makakaon (2 Tesalonica 3:10).

Apan, ang mga kabus nga mga magtutuo sa mga iglesia sa Jerusalem nanginahanglan ug tabang pinansyal, nga nagpamatuod kang Pablo sa pagtuo sa mga Kristohanong Gentil, nga andam alang sa serbisyong praktikal.

Si Pablo miingon nga gikinahanglan sa mga kasimbahanan sa mga Gentil ang pagtinabangay sa paghatag ug tabang sa mga magtutuo nga Judio tungod kay nakig-ambit sila uban kanila sa espirituhnong kadagayang gihatag sa mga magtutuo sa orihinal nga iglesia sa Jerusalem, nga libreng miapod-apod sa matag usa sa espirituhanong gasa ug kahibalong gipadayag kanila.

Mao nga misulat si Padlo nga kadtong mga magtutuo sa mga bag-ong kasimbahanan sa mga Gentil ang obligado sa pagtabang sa mga kabus ug sa mga santos sa Jerusalem sa ilang mga panginahanglan. Sa pinulongan ni Pablo, atong masabtan nga ang tabang alang sa nanginahanglan usa ka balaanong buhat ug obligasyon, nga mahitabo bisan asa ug sa tanang panahon.

Sa dihang gidala namo ang salaping ayuda ngadto sa Jerusalem, gitinguha ni Pablo mobiyahe sa Espania agi sa Roma aron dalhon ang kahupnganan sa espirituhanong panalangin ni Kristo ngadto sa mga magtutuo didto.

Nabatyagan niya, nga ang iyang panaw ngadto sa Jerusalem usa ka dakung problema, tungod kay nagpuyo siya didto sa lokal nga mga iglesia, nga nagtamod sa Balaod ni Moises, ug nagreklamo sa pamaagi ni Kristo pagkabig ug mga magtutuo gikan sa mga Gentil.

Ang mga magtutuong Judio hapit na mosalikway niining mga kontribusyon kay naggikan kini sa mga dili Judio. Usa pa, ang mga Escriba ug Pariseo dayag ng nagpakita ug kayugot kang Pablo. Ug gusto nila nga siya patyon.

Busa, naghangyo si Pablo sa mga magtutuo sa Roma sa pag-ampo sa walay hunong sa ngalan ni Kristo, alang sa iyang proteksyon, ug pasuporta kaniya sa iyang espirituhanong pakigbugno alang sa kamatuoran, nga ang tawo naluwas pinaagi sa grasya, ug dili pinaagi sa balaod.

Iyang gitawag ang mga Judio nga nahimulag kang Hesus nga dili magtutuo ug gustong mo mokondena ug mopatay kaniya. Bisan nasayod na siya sa kakuyaw nga naghulat kaniya sa Jerusalem, mipadayon siya ngadto sa makuyaw nga ciudad.

Didto mismo si Hesus namatay alang kanato, ug nabanhaw aron kita maluwas; ang kaluyahon ni Kristo nahimo niyang kadaugan. Si Pablo misumada sa iyang tanang plano ug ekspektasyon, nga nag-ingon pinaagi sa kabubut-on sa Dios moduaw siya sa mga magtutuo sa Roma uban ang kalipay. Gitapos niya iyang epistula nga nag-ampo sa Dios sa kalinaw nga mag-uban kanilang tanan, bisan pag dili sila nagkasinabot mahitungod sa mga pagkaon, pagtuli, ug ubang mga sekondaryang pagtulun-an.

PAG-AMPO: O langitnong Amahan, nakabaton kamig pribelihiyo pinaagi sa imong Anak si Hesus sa pagpasalamat kanimo tungod kang apostol Pablo nga nagmatinud-anon sa pagtanyag sa ebanghelyo sa tanang katawhan, ug nagdala sa mga Gentil nganha kanimo, apan gihimo siyang piniriso sa Roma gitamay ug gibiaybiay. Nagpasalamat kami kanimo sa iyang mga epistula, pag-ampo, pagtuo, ug paglaum. Tabangi kaming dili mobiya sa diin among gugma naghatud namo kanimo.

PANGUTANA:

95. Nganong si Pablo, sa wala pa siya moadto sa Espanya, nagtinguhang moadto sa Jerusalem, bisan iyang nasayran ang kagubot ug kakuyawng naghulat kaniya didto.

Mobile device - Print - Top