Waters of LifeBiblical Studies in Multiple Languages |
|
|
Home Bible Treasures Afrikaans |
This page in: -- Arabic -- Armenian -- Azeri -- Bulgarian -- Chinese -- English -- French -- Georgian -- GREEK -- Hausa -- Hebrew -- Hungarian? -- Igbo -- Indonesian -- Javanese -- Latin? -- Peul -- Polish -- Russian -- Somali -- Spanish -- Telugu -- Uzbek -- Yiddish -- Yoruba
Previous Lesson -- Next Lesson ΜΑΤΘΑΊΟΣ - ΜΕΤΑΝΟΗΣΤΕ, ΓΙΑΤΙ H ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ!
Μελέτες στο ευαγγέλιο του Χριστού σύμφωνα με τον Ματθαίο
ΜΕΡΟΣ 1 - Η ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 1:1 - 4:25)
B - Ο ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 3:1 - 4:11)
1. Το κάλεσμα για Μετάνοια (Ματθαιοσ 3:1-12)ΜΑΤΘΑΊΟΣ 3:7-9 Την εποχή του Ιωάννη του Βαπτιστή, η σέκτα των Φαρισαίων περιλάμβανε περίπου 6.000 μέλη. Θεωρούσαν τους εαυτούς τους διαχωρισμένους από τον λαό και αφιερωμένους στον Θεό με το σκεπτικό ότι δεν ήταν μολυσμένοι όπως οι υπόλοιποι περιφρονημένοι συμπατριώτες τους, αλλά τηρούσαν αυστηρά και με ακρίβεια όλες τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης, και προσκολλούνταν σταθερά στις παραδόσεις των πατέρων. Ήθελαν να διαχειρίζονται τις καταστάσεις της ζωής με αυστηρούς κανόνες. Τα καθήκοντα που αποφασίστηκαν από αυτούς την εποχή του Ιησού ανέρχονταν σε 248 (καθήκοντα) και 365 απαγορεύσεις. Αφιερώθηκαν ολοκληρωτικά στο να μην παραβιάσουν καμία από αυτές ώστε η βασιλεία του Χριστού να έρθει σύντομα. Πίστευαν ότι ο άνθρωπος μπορούσε να σώσει τον εαυτό του τηρώντας το νόμο. Δεν κατάλαβαν ότι ο νόμος δεν δίνει στον άνθρωπο τη δύναμη της αγάπης. Καταδικάζει τον εγωισμό του και αποκαλύπτει τις αμαρτίες του όπως κάνει μόνο ένας καθρέφτης. Οι Σαδδουκαίοι θεωρούσαν τους εαυτούς τους δίκαιους και ευσεβείς. Ήταν μια ομάδα επιφανών ιερέων και αξιόλογων ανθρώπων που ήταν ανοιχτοί στη σύγχρονη ζωή και στις ελληνικές και ρωμαϊκές σκέψεις και προσπάθησαν να συνδέσουν αυτές τις σκέψεις με τις Γραφές. Οι Σαδδουκαίοι αρνούνταν ότι υπήρχαν άγγελοι. Αρνήθηκαν να πιστέψουν στην αθανασία της ψυχής, και στην ανάσταση των νεκρών, και θεωρούσαν την τελική κρίση μια φαντασία. Αμφισβήτησαν την παρέμβαση του Θεού στην ιστορία του ανθρώπου, συνεπώς κάποιοι από αυτούς ζούσαν με το σύνθημα: «Ας φάμε και ας πιούμε γιατί αύριο θα πεθάνουμε». Από την άλλη, ο ναός και οι θυσίες του συνέχισαν, σύμφωνα με το πιστεύω τους, να αποτελούν την ουσία για τη συμφιλίωση με τον Θεό. Είχαν πολλούς οπαδούς και όλοι οι ιερείς και οι Λευίτες υποτάχθηκαν σε αυτούς μέσα από τα αξιώματα τους. Συναλλάχθηκαν, όσο το δυνατόν περισσότερο, με τους Ρωμαίους για να διατηρήσουν το Ιουδαϊκό τους εμιράτο γύρω από το ναό. Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, με μεγάλο θάρρος, αποκάλεσε τις θρησκευτικές αυτές ομάδες «Οχιάς γεννήματα». Κάθε Ιουδαίος ήξερε ότι η Αγία Γραφή αποκαλεί τον Σατανά "φίδι". Ο Ιωάννης τους αποκάλεσε "Οχιάς γεννήματα" λόγω της κακίας και των δηλητηριωδών διδασκαλιών τους αλλά και ότι καταφεύγαν σε τεχνάσματα για να ξεφύγουν από την οργή που θα έρθει μέσω της αποδοχής του βαπτίσματος του χωρίς μετάνοια. Τους ρώτησε ποιος τους είχε προειδοποιήσει να διαφύγουν από την επικείμενη οργή - την ίδια οργή, όπως γνώριζαν από τις Γραφές, που θα ερχόταν στους πονηρούς ανθρώπους όταν αποκαλυφθεί ο Χριστός. Με τόλμη, ο Ιωάννης καταδίκασε την αυτοδικαίωση τους που αντιπροσώπευε η κατά γράμμα τήρηση του νόμου από μέρους τους. Αμφισβήτησε τη ζωή της ελευθερίας που αποκτήθηκε με την τήρηση του νόμου και αντί για αυτό, εξέτασε το νόμο για να αποκαλύψει την αμαρτία. Αναγνώρισε, επίσης, την οργή του Θεού για κάθε υποκρισία και εξαπάτηση του εαυτού τους όσον αφορά την τήρηση των τελετουργιών και έδωσε μαρτυρία για την κρίση που θα έρθει εναντίον όλων εκείνων που ζουν χωρίς Θεό, γιατί δεν υπάρχει κανείς δίκαιος μπροστά στον Θεό. «Όλοι απομακρύνθηκαν από το Θεό, όλοι εξαχρειώθηκαν. Κανένας, μα κανένας δεν κάνει το καλό» (Ρωμαίους 3:12). Σε κάποιους άλλους θεώρησε αρκετό να πει, «Μετανοήστε γιατί η βασιλεία του ουρανού είναι κοντά». Αλλά όταν είδε τους υπερόπτες Φαρισαίους και Σαδδουκαίους να έρχονται, το θεώρησε απαραίτητο να τους επιπλήξει και να εξηγήσει τους σκοπούς του Θεού με περισσότερες λεπτομέρειες. Ο Ιωάννης τους απευθύνθηκε με απότομο τρόπο, χωρίς να τους αποκαλέσει «Ραβίνους» ή να τους χειροκροτήσει όπως είχαν συνηθίσει και τους αποκάλεσε «γέννημα οχιάς». Ο Χριστός τους έδωσε τον ίδιο τίτλο (Ματθαίος 12:34, 23:33). Αν και φαίνονταν δίκαιοι και αληθινοί, ήταν δηλητηριώδεις οχιές, γεμάτες με κακία και εχθρότητα για οτιδήποτε ήταν καλό. Τώρα ποιοι είναι οι καρποί της μετάνοιας; Ο άνθρωπος είναι διεφθαρμένος ακόμη και στις προθέσεις του και δε μπορεί να κάνει το καλό. Γι’ αυτό το λόγο, οι απαιτούμενοι καρποί είναι:
Όσοι λένε ότι λυπούνται για τις αμαρτίες τους και ωστόσο επιμένουν σε αυτές δεν είναι άξιοι των προνομίων που έρχονται με τη μετάνοια. Αυτοί που ομολογούν ότι μετανοούν και βαφτίζονται πρέπει να μετανιώνουν πραγματικά για την αμαρτία τους και να ενεργούν με μετάνοια, προσπαθώντας να μην κάνουν ποτέ κάτι ακατάλληλο για έναν μετανιωμένο αμαρτωλό. Μια τέτοια καρδιά θα κάνει τον άνθρωπο να γίνει ταπεινός, ευγνώμων για το ελάχιστο έλεος που του έτυχε, υπομονετικό ενώ υπόκειται στην μεγαλύτερη δοκιμασία, να είναι προσεκτικός ώστε να αποφεύγει κάθε μορφή αμαρτίας, να αφθονεί σε κάθε καλή πράξη και να είναι φιλεύσπλαχνος όταν κρίνει τους άλλους. Οι Ιουδαίοι πίστευαν ότι επειδή ο Αβραάμ ήταν ο πατέρας τους, αυτό τους εξασφάλιζε τις υποσχέσεις και τις διαθήκες του Θεού και ότι Εκείνος δεν κάνει πίσω στις υποσχέσεις του. Ο Ιωάννης επέκρινε αυτή την πίστη και αποκάλεσε τα παιδιά του Αβραάμ παιδιά του Σατανά. Τους έδειξε τις πολυάριθμες πέτρες στην έρημο γύρω του και τους είπε ότι αν οι πέτρινες καρδιές τους δεν είχαν ραγίσει και αν δεν ζήτησαν από τον Θεό νέες πνευματικές, ελεήμονες καρδιές, «ο Θεός έχει τη δύναμη να αναστήσει παιδιά στον Αβραάμ από αυτές τις πέτρες». Αυτή η δήλωση, "Ο Θεός δύναται να εγείρει τέκνα εις τον Αβραάμ εκ των λίθων αυτών" προκαλεί ανησυχία για τον κόσμο μας σήμερα. Οι καρδιές τόσων πολλών ανθρώπων ήταν σκληρές και δεν άκουγαν τη φωνή του Θεού μέσα τους εξαιτίας των αντιχριστιανικών θεωριών που κυκλοφορούσαν για εκατοντάδες χρόνια. Όμως, πιστεύουμε και παραδεχόμαστε με χαρά μαζί με τον Ιωάννη τον Βαπτιστή ότι ο Θεός μπορεί να αναστήσει παιδιά στον Αβραάμ από αυτές τις λίθινες καρδιές. Είναι μάταιη εικασία να πιστεύουμε ότι οι καλές σχέσεις με τους ανθρώπους γύρω μας θα μας σώσουν. Μπορεί να έχουμε καταγωγή από ευσεβείς προγόνους, να έχουμε ευλογηθεί με μια θρησκευτική παιδεία, να έχουμε μια οικογένεια όπου ο φόβος του Κυρίου είναι το υπέρτατο αγαθό στη ζωή τους ή να έχουμε καλούς φίλους για να μας συμβουλεύουν και να προσεύχονται για μας, σε τι όμως θα μας βοηθήσει, αν δε μετανοήσουμε και ζήσουμε μια ζωή μεταμέλειας; Και εσύ, αγαπητέ αδελφέ – πιστεύεις και ομολογείς μαζί μας την λυτρωτική δύναμη του Κυρίου; ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Ω Άγιε Θεέ, οργίζεσαι με κάθε καταδυνάστευση και ακαθαρσία και απορρίπτεις κάθε υποκρισία και αυταπάτη. Σε παρακαλώ, βοήθησε με να μην είμαι ούτε Φαρισαίος ούτε Σαδδουκαίος αλλά άφησε με να συντριφθώ μπροστά Σου και να μετανοήσω από τις αμαρτίες μου. Πάντα Σου ζητώ το έλεος Σου ώστε η δύναμη Σου να δημιουργήσει στην αδυναμία μου καρπούς του αγνού Πνεύματος σου. Εσύ είσαι ο Κριτής μου και ο Σωτήρας μου. Σε παρακαλώ μη με αφήσεις. ΕΡΩΤΗΣΗ:
|