Waters of LifeBiblical Studies in Multiple Languages |
|
Home Bible Treasures Afrikaans |
This page in: -- ALBANIAN -- Arabic -- Armenian -- Azeri -- Bulgarian -- Cebuano -- Chinese -- English -- French -- Georgian -- Greek -- Hausa -- Igbo -- Indonesian -- Portuguese -- Russian -- Serbian -- Somali -- Spanish -- Tamil -- Telugu -- Turkish -- Urdu? -- Uzbek -- Yiddish -- Yoruba
Previous Lesson -- Next Lesson VEPRAT - Përparimi Ngadhënjimtar I Krishtit
Studime nga Veprat e Apostujve
PJESA 2 - Rrëfime Rreth Predikimit Mes Johebrenjve Dhe Themelimi I Kishave Nga Antiokia Në Romë - Nëpërmjet shërbesës së Palit, Apostulli I dërguar nga Fryma e Shenjtë (Veprat 13 - 28)
A - Udhëtimi I Parë Misionar (Veprat 13:1 - 14:28)
2. Predikimi në Qipro (Veprat 13:4-12)VEPRAT 13:4-12 Fryma e Shenjtë dërgoi dy apostujt. Ai i udhëzoi dhe i ndihmoi sepse ata përlëvdonin emrin e Zotit Jezus. Ai fillimisht i udhëzoi të dy burrat për në Seleuki, një qytet port detar rreth 25 kilometra larg Antiokisë. Pasi të dy apostujt u gjunjëzuan dhe u lutën me vëllezërit e tyre që kishin ardhur për t'i përcjellë, hipën në anije dhe lundruan për në Qipro, atdheu i Barnabës, i cili e njihte mirë ishullin dhe mendoi se do të përparonte më parë atje dhe u predikoi bashkatdhetarëve të tij. Kur arritën në Salaminë, një qytet në bregun lindor të Qipros, nuk u ndalën në tregun e tij dhe nuk u folën johebrenjve, por hynë menjëherë në sinagogën e judenjve dhe u paraqitën atyre fjalën e Perëndisë, sepse anëtarët e Dhjatës së Vjetër ishin të shumtë në këtë ishull që ndodhet në lindje të Detit Mesdhe. Megjithatë, nuk lexojmë që ndonjë hebre në Qipro besonte në Jezu Krishtin ose që e refuzonte atë me zemërim. Duket se askush nga banorët e atjeshëm nuk u kushtoi vëmendje atyre, sepse shumë udhëtarë të tjerë vinin në këtë ishull me idera të çuditshme. Kështu vazhduan rrugën e tyre, të shoqëruar nga Gjon Marku, nipi i Barnabës, jo si i thirrur nga Fryma e Shenjtë në këtë shërbim, por si vartës i tyre dhe shoqëruesi i udhëtimit. Ata kaluan nëpër të gjithë ishullin, rreth 160 kilometra në gjatësi, duke predikuar mbretërinë e Perëndisë dhe duke i thirrur njerëzit në pendim. Ne nuk lexojmë që dikush t'i ishte përgjigjur thirrjes së tyre, ose të besonte ose të ishte pagëzuar. Asnjë kishë nuk u themelua atje. Kështu shërbimi i atyre që u zgjodhën nga Fryma e Shenjtë dukej i pafrytshëm në vështrim të parë. Më në fund ata arritën në Pafos, kryeqyteti i Qipros në kohën e Palit dhe në rezidencën e prokonsullit romak, Sergj Pali, i cili ishte një guvernator absolut i atij ishulli, i papërgjegjshëm përpara këshillit më të lartë të shtetit. Ky guvernator ishte inteligjent, i matur dhe i vëmendshëm në të njëjtën kohë. Kur dëgjoi për doktrinën e re në ishullin e tij, dërgoi të thërrasin predikuesit që t'i pyeste për thirrjen e tyre. Sa e çuditshme! Në pallatin e tij jetonte një magjistar hebre, i quajtur Elimas. Ky Elimas ishte pretendues i dhuntisë së profecisë dhe e kishte përdorur atë në shërbim të Satanit. Kështu ai u bë një profet i rremë dhe mori përsipër t'i tregonte guvernatorit disa fakte për njerëzit dhe të ardhmen, por i mashtroi me gënjeshtra për t'i marrë paratë për vete. Ky profet i rremë mbizotëroi mbi guvernatorin dhe ishullin përmes frymës së tij të ligë. Ai paralajmëroi guvernatorin për Barnabën dhe Saulin, sepse ata erdhën me një frymë të re në ishull. Dhe kur guvernatori i dëgjoi këta dy burra dhe u kënaq me ungjillin e tyre, ai që ishte pushtuar nga fryma e ferrit, e bëri detyrën e tij t'i rezistonte Barnabës dhe Saulit me gjithë dinakërinë e tij duke përdorur të gjitha fuqitë e tij bindëse për të ndaluar mbretërinë e Perëndisë, duke ardhur në rajonin e tij dhe për të penguar mbrojtësin e tij që t’i bashkohej besimit të ri, pasi përndryshe i gjithë ishulli do të bëhej i krishterë. Kjo është, në shumicën e rasteve, arsyeja e dështimit në predikim. Në disa vende një frymë e ndyrë zbret kryesisht për të kundërshtuar hyrjen e frymës së ungjillit, sepse Fryma e sipërme nuk është në përputhje me atë të poshtmen. Çdo kombinim i feve është një gënjeshtër sipërfaqësore. Barnaba dhe Sauli e kuptuan shpejt se Bar-Jezus, emri hebre i magjistarit, ishte e kundërta e Jezu Krishtit, i cili ishte vajosur me Frymën e Shenjtë, sepse ky magjistar që ishte plot me frymën e Satanit, shtrembëroi të vërtetën në Dhjatën e Vjetër, përdori njohuritë e tij fetare në rrugët e gënjeshtrave të tij dhe mburrej me urtësi mashtruese, e cila është një devijim i qartë nga ajo që është e drejtë. Ndodhi që guvernatori kishte të njëjtin emër të apostullit, gjithashtu magjistari kishte të njëjtin emër të Jezusit; dhe për këtë arsye apostujt menduan se kjo mund të ishte një përgatitje për ardhjen e mbretërisë së Perëndisë në ishull dhe ndoshta për të gjithë Perandorinë Romake nëpërmjet prokonsullit. Por ëndrrat e tyre u zhdukën shpejt dhe pati një përplasje midis mashtrimit të Satanit dhe së vërtetës së Krishtit, e cila u deklarua publikisht nga Sauli, i cili hoqi velin e gënjeshtrës nga fytyra e profetit dhe magjistarit të rremë. Pali nuk i predikoi magjistarit pendimin, as nuk i ofroi falje, por e goditi dhe e dënoi në emër të Krishtit dhe e mposhti shpirtin e tij të mbrapshtë me anë të besimit në dorën vepruese të Zotit. I udhëhequr nga Fryma e Shenjtë, Pali goditi me thikë profetin e rremë në qenien e tij të brendshme. Ai nuk e çoi në vdekje trupore, por Krishti Jezus e fuqizoi Palin të bënte një mrekulli. Ai i shkaktoi magjistarit verbëri që të mund të kishte një mundësi për t'u penduar, siç Pali kishte pasur pranë Damaskut një mundësi për të reflektuar mbi mëkatet e tij dhe për të kuptuar se kush është Zoti i vërtetë, për të besuar në të dhe për të shpëtuar. Jezusi e shpalli veten në Qipro si Zot i të gjithë shpirtrave dhe Fitimtar mbi djajtë nëpërmjet dëshmisë së Palit, shërbëtorit të tij. Ata që ishin të pranishëm ndjenë triumfin e të madhit Zot. Më pas Pali emërohet i pari në Veprat e Apostujve, pasi "më i vogli" dhe “i fundit” u bë i pari. Ai, i cili ishte i zellshëm për lavdinë e Krishtit, mori fuqi për të madhëruar emrin e Shpëtimtarit. Ky lavdërim ishte plotësisht qëllimi i Frymës së Shenjtë. Fatkeqësisht, guvernatori besoi në Krishtin e gjallë vetëm për shkak të mrekullisë dhe jo me gjithë zemër. Ai nuk guxoi të kërkonte pagëzimin. Megjithëse emri i tij ishte "Paulus", ai nuk u bë një predikues i Krishtit si Pali i vërtetë. Megjithë besimin e tij, ai qëndroi asnjëanës dhe u bë në vaktësinë e tij një arsye për vonesën e përhapjes së mbretërisë së Perëndisë në atë periudhë, megjithëse nuk kundërshtoi predikimin në ishull, por lejoi të thirrej emri i Jezusit , nga i cili kishte frikë. Nuk mësojmë asgjë më tej në lidhje me Sergj Palin në historinë e kishës. Megjithatë, Pali dhe Barnaba e përjetuan rishtazi se doktrina e Zotit nuk është një mendim bosh, por fuqi; dhe vetë Zoti i shoqëroi në përparimin e tij triumfues, edhe pse nuk u shfaqën të penduar dhe besimtarë në tufa në Qipro, atdheu i besnikut Barnaba. LUTJE: O Zoti Jezus, ti je fitimtari mbi çdo djall. Ne të kërkojmë të asgjësosh çdo fuqi kundër ungjillit tënd në rrethinat tona, nëpërmjet mesazhit të shërbëtorëve të tu se askush nuk mund të ndalojë rrugën e përparimit tënd triumfues. Ne kërkojmë veprën e dorës sate me dëshminë tonë dhe mbrojtjen tënde për të gjithë shërbëtorët e tu. PYETJA:
PYETËSOR - 4I dashur lexues,
Ne ju inkurajojmë të përfundoni me ne shqyrtimin e Veprave të Apostujve që të mund të merrni një thesar të përjetshëm. Presim përgjigjet tuaja dhe lutemi për ju. Adresa jonë është: Waters of Life Internet: www.waters-of-life.net |